Ποιος είναι σήμερα ο ρόλος των τραπεζών;, του Τάσου Ανθουλιά

Τώρα που τέλειωσαν οι ανοησίες και τα πράγματα φαίνεται πως τακτοποιήθηκαν, ας πούμε μερικές ψύχραιμες και λογικές σκέψεις για την έννοια των τραπεζών στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογίας (που οδήγησε στην παγκοσμιοποίηση – μην το ξεχνάμε αυτό). Θα ήταν καλό να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε μερικά βασικά πράγματα για το μέλλον μας. Ας σκεφτούμε […]

Το τέλος των τραπεζών της ύστερης βιομηχανικής περιόδου, του Τάσου Ανθουλιά

Ας προσπαθήσουμε (με την ευκαιρία) να μιλήσουμε λίγο απλά, αφήνοντας τα περισπούδαστα μεγάλα λόγια (για ταμπού και άλλες σαχλαμάρες, που θυμίζουν τα γελοία σεξουαλικά ταμπού – στον 21ο αιώνα και στην κοινωνία της πληροφορίας). Οι τράπεζες ήταν αναγκαίες στη βιομηχανική κοινωνία για τη συγκέντρωση κεφαλαίων ώστε να μπορούν να δανειστούν οι ιδιωτικές εταιρείες για να […]

Οι πολιτικές αποφάσεις της Κύπρου και η Ελλάδα, του Τάσου Ανθουλιά

Το 1974 η καταστροφή της Κύπρου με την κατάληψη του βόρειου τμήματος από τους Τούρκους έσωσε την Ελλάδα από τη δικτατορία που κατέρρευσε μέσα στα αδιέξοδά της και στην επιστράτευση των Ελλήνων για έναν ακόμα πιο καταστροφικό πόλεμο με την Τουρκία. Το 1994 (20 χρόνια μετά την επέμβαση των Τούρκων) πήγα οικογενειακώς στην Κύπρο και […]

Πόσο τα παιδιά είναι παιδιά, του Τάσου Ανθούλια

Σήμερα θα γίνω ακόμα πιο κακός γιατί δεν αντέχω τη γελοιότητα, την αθλιότητα της προπαγάνδας και την υποκρισία. Και είμαι πολύ θυμωμένος από αυτά που ακούω και διαβάζω. Θα μιλήσω για τους γονείς των παιδιών της τραγωδίας της Λάρισας. Μπορεί να μου πει κάποιος πως δεν πρέπει να λέω τίποτα μέσα στον πόνο τους. Πρώτα […]

Το ακριβώς και το περίπου, του Τάσου Ανθούλια

Στην προηγούμενη κατάστασή μου ένας έγραψε πως το δικό μου ύφος είναι το «I take no prisoners». Αυτό μου θυμίζει την αρχή της εισαγωγής που κάνω στους αρχάριους που θέλουν να μάθουν τη χρήση του υπολογιστή. Ξεκινώ λέγοντας πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε όταν αρχίζουμε να μαθαίνουμε τη χρήση του υπολογιστή είναι πως στη […]