Και ενώ αποφασίζουμε να νηστέψουμε με πάθος και ακολουθώντας τις παραδόσεις νιώθουμε την λιγούρα για κάθε τι απαγορευμένο την περίοδο της νηστείας να μας κατακλύζει. Και αυτό λένε οι επιστήμονες έχει σχέση με τον ψυχισμό και τα συναισθήματα μας και μάλιστα όχι για όλες τις τροφές, αλλά για ορισμένες κατηγορίες. Προφανώς και τις μέρες  που θεωρούμε ως ακατάλληλες ασυνείδητα, αλλά βαθιά μέσα μας η λιγούρα αλλά λέει…

Πιεσμένοι, πικραμένοι, απογοητευμένοι μασάνε ποπ κορν, πατατάκια, και ότι τραγανό τους βρίσκεται. Ένας νόστιμος σάκος του μποξ κατά του στρες.

Ανασφαλείς, ντροπιασμένοι και ένοχοι βουρ στα παγωτά τυριά και ότι σε κρεμώδη. Εκεί βρίσκουν ηρεμία και άνεση και με την ζάχαρη σε ποσότητα η ενέργεια ανεβαίνει στα ύψη.

Σε όσους καταπιέζουν τα συναισθήματα τους τις ζήλειες και τους φόβους τους τρώνε μαστιχωτά για να διώξουν την ένταση. Για παράδειγμα, αν η λιγούρα σας, προστάζει να φάτε καραμέλες, μάλλον παλεύετε με την αναποφασιστικότητα.

Επιθυμία για κάτι συναρπαστικό, στα καυτερά… Ορισμένοι ερευνητές, σύνδεσαν την “συναισθηματική αναζήτηση” με τη λιγούρα για καυτερά, ξινά και εξωτικά φαγητά.

Γυναίκες και σοκολάτα… ή ανάγκη για αγάπη και ρομαντισμό.

Το ψωμί, το ρύζι και μακαρόνια, φέρνουν ικανοποίηση απέναντι στο φόβο και στο στρες.

Τούρτες, κέικ και μπισκότα είναι οι γλυκοί υδατάνθρακες Η έντονη επιθυμία, για γλυκούς υδατάνθρακες, ομοιάζει με την αντίστοιχη για ρύζι, ψωμί και μακαρόνια. Και οι δυο, περιλαμβάνουν πολλούς υδατάνθρακες, οι οποίοι παράγουν καθησυχαστικά, ηρεμιστικά συναισθήματα.

Απενεχοποίηση λοιπόν για τις λιγούρες και ας τις απολαύσουμε…