H ζωή στον έκτο (όροφο) έχει τις χάρες της αλλά έχει και δυσκολίες. Έχεις μπροστά σου ανοιχτό ορίζοντα, δεν «πνίγεσαι», βλέπεις βέβαια δεκάδες ηλιακούς θερμοσίφωνες αλλά το δικό μου μάτι «πέφτει» πάντα στο καλό σημείο… στο βουνό απέναντι, στην πρασινάδα, στη λίγη θάλασσα στο βάθος. Όλη η ταράτσα είναι δική μου, πολλά τετραγωνικά, δεν ξέρω ακριβώς πόσα, πάντως είναι μεγαλύτερη από το σπίτι μου! Η ανατολή και η δύση του ήλιου μοιάζουν με ατραξιόν, η πανσέληνος φαίνεται λαχταριστή από το παράθυρό μου, όταν κάθομαι απλά στην αγαπημένη μου γωνίτσα στον καναπέ. ΟΜΩΣ, όταν στον πρώτο φυσάει λίγο, στον έκτο γίνεται χαμός! Όταν στον πρώτο έχει συννεφιά, τον έκτο τον λούζει το άπλετο φως, όταν στον πρώτο έχει δροσιά, στον έκτο η ζέστη πάει να γίνει αφόρητη. Τα φυτά μαραίνονται πιο εύκολα, το χώμα μονίμως σκορπίζεται, οι γλάστρες πέφτουν και σπάνε, η απλώστρα δεν στέκεται όρθια ποτέ χωρίς στηρίγματα…
ΟΜΩΣ, όταν τύχει να φυσάει λίγο την ώρα που έχω φαγητό στον φούρνο, η γειτονιά όλη γεμίζει με υπέροχες μυρωδιές, το σπίτι αποκτά φυσικό αρωματικό χώρου! Και όπως τα αρωματικά στην αγορά βγαίνουν σε διάφορες «γεύσεις», έτσι κι εγώ διαλέγω αν θέλω το σπίτι μου σήμερα να μυρίζει φρέσκο κρεμμυδάκι ή γλυκιά ντομάτα ή μήλο-κανέλα και πάει λέγοντας!… Δοκιμάζοντας, λοιπόν, διάφορα αρώματα φαγητών, καταλήγω ότι στο δικό μου σπίτι ταιριάζει καλύτερα αυτό της ζύμης μπριζέ (brisee) με λίγη βανίλια μέσα!
Η ζύμη brisee δεν απαιτεί πολύ κόπο, δεν θέλει πολύ ζύμωμα γιατί αγαπά το κρύο, δεν πρέπει να θερμανθεί πολύ γι’ αυτό αποφεύγουμε την έντονη τριβή και την ανοίγουμε πάντα σε κρύα επιφάνεια (κατά προτίμηση μαρμάρινο πάγκο). Θέλει τα υλικά μας να είναι απευθείας από το ψυγείο και όταν ζυμωθεί να μείνει για μισή ώρα μέσα σε αυτό, πριν ψηθεί. Φουσκώνει εύκολα στο ψήσιμο, γι’ αυτό την γεμίζουμε με μικρές τρυπούλες, με τη βοήθεια ενός πιρουνιού. Μπορούμε να την αρωματίσουμε με διάφορα κι εγώ έχω δοκιμάσει αρκετά (κακάο, βανίλια, μαστίχα, κανέλα, κ.λ.π.), ανάλογα και με τη γέμιση που θα επιλέξουμε. Είναι ιδανική και για ζεστές αλλά και για κρύες τάρτες. Καλό είναι να την κάνουμε λεπτή γιατί γίνεται τραγανή και την απολαμβάνουμε καλύτερα. Αν βαριέστε να φτιάξετε γέμιση ή αν δεν έχετε υλικά στο σπίτι αλλά θέλετε οπωσδήποτε να τη γευτείτε, ψήστε τη μόνη της, σε ό, τι σχήμα θέλετε. Τρώγεται και σκέτη, σαν μπισκότο!
Υλικά για τη ζύμη brisee με άρωμα βανίλιας (για μια μεγάλη τάρτα 30εκ.)
250γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
3 κουτ. σούπας άχνη ζάχαρη
125γρ. βούτυρο παγωμένο, κομμένο σε κυβάκια
50γρ. αμυγδαλόψιχα τριμμένη
1 αβγό, απευθείας από το ψυγείο
1 χαρτάκι βανίλια σε σκόνη
Εκτέλεση:
Ανακατεύουμε σε μια λεκανίτσα όλα τα στερεά, προσθέτουμε το βούτυρο και αρχίζουμε με τα χέρια μας να το ενσωματώνουμε σε αυτά. Το μίγμα θα αρχίσει να ψιχουλιάζει, δεν θα είναι ομοιογενές. Τότε, θα προσθέσουμε το αβγό, το οποίο με το παγωμένο υγρό του θα βοηθήσει τη ζύμη να γίνει λεία και μαλακή. Αν κολλάει πολύ στα χέρια, προσθέστε λίγο αλεύρι ακόμα. Αν είναι πολύ σφιχτή και δεν πλάθεται εύκολα, ρίξτε 2 σταγόνες παγωμένο νερό. Γενικά, όμως, ακολουθήστε προσεκτικά τις δοσολογίες γιατί παίζουν σημαντικό ρόλο στη συγκεκριμένη συνταγή. Θυμηθείτε ότι δεν θέλει πολύ ζύμωμα. Όταν μαλακώσει, την τυλίγουμε σε μορφή μπάλας σε μια μεμβράνη και την αφήνουμε για μισή ώρα στο ψυγείο να ξεκουραστεί. Έπειτα, την ανοίγουμε σε αλευρωμένη και κρύα επιφάνεια με τη βοήθεια ενός πλάστη και σε λεπτό φύλλο. Την απλώνουμε σε ταρτιέρα της επιλογής μας, τη γεμίζουμε τρυπούλες με τη βοήθεια ενός πιρουνιού και την ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, στις αντιστάσεις για 15 λεπτά περίπου, μέχρι να ροδίσει και να φαίνεται τραγανή. Αν επιθυμούμε να την ξαναψήσουμε με γέμιση, την βγάζουμε πριν ροδίσει πολύ. Θέλουμε απλώς να σταθεροποιηθεί για να δεχθεί τη γέμιση, χωρίς να μαλακώσει. Αν θέλουμε μετά το γέμισμα να τη διατηρήσουμε στο ψυγείο, τότε φροντίζουμε να την ψήσουμε λίγο καλύτερα!
Θέλετε να δείτε τη γέμιση που εμπνεύστηκα εγώ αυτή τη φορά; Κάτι απλό αλλά ζουμερό με υπέροχη καλοκαιρινή μυρωδιά!
Κρέμα τυριού με βερίκοκα:
Τυρί Φιλαδέλφεια
Άχνη ζάχαρη
Μπόλικα βερίκοκα κομμένα σε φετούλες
Καστανή ζάχαρη ανακατεμένη με λίγη κανέλα, αν θέλουμε (οι δόσεις των υλικών αυτών, εξαρτώνται από τις διαστάσεις της τάρτας σας)
Εκτέλεση:
Χτυπάμε στο μίξερ το τυρί με την άχνη ζάχαρη για 1-2 λεπτά, μέχρι να έχουμε μια αφράτη κρέμα. Γεμίζουμε με αυτή τη βάση της τάρτας μας, αφού την έχουμε ψήσει σύμφωνα με τις οδηγίες που σας έδωσα παραπάνω. Απλώνουμε επάνω στην κρέμα τα βερίκοκα ομοιόμορφα και πασπαλίζουμε όλη την επιφάνειά της με το μίγμα ζάχαρης-κανέλας. Ψήνουμε στους 200 βαθμούς για 10-15 λεπτά, μέχρι να μαλακώσουν και να ροδίσουν τα βερίκοκα. Τρώγεται ζεστή αλλά και σε θερμοκρασία δωματίου και είναι ιδανική με το απογευματινό ice tea!!
