Μέχρι σήμερα, η χωροθέτηση των σχολών ΑΕΙ και ΤΕΙ παρουσίαζε μια αξιοθαύμαστη διαχρονική συνέπεια: ιδρύονταν σχολή Διακοσμητικής Φωταγωγών στην Άνω Ραχούλα, αν αυτό βοηθούσε τον (εκάστοτε) κυβερνητικό βουλευτή να μαζέψει ψήφους από την “τόνωση” της τοπικής οικονομίας: τα σουβλατζίδικα, τα καφέ – μπαρ και τα
ενοικιαζόμενα. Βέβαια, υπήρχε και άλλος λόγος δημιουργίας σχολών: το βόλεμα του τάδε φρέσκου διδάκτορα που είναι “δικό μας παιδί”. Κι ας μην έχει δημοσιεύσει ούτε μισή εργασία. Κι ας μην κάνει ούτε για υπεύθυνος κυλικείου. Έτσι φτάσαμε ένας φοιτητής ΤΕΙ να κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο περισσότερο απ’ ό,τι ο φοιτητής
του Χάρβαρντ και να διαβάζουμε επιστολές διαμαρτυρόμενων ανορθόγραφων φοιτητών που υπογράφουν “επί… πτυχίο” (sic). Το χουντικό slogan «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο» έγινε «κάθε πόλη και πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και σχολή». Μαθητές χαμένοι στο πουθενά, χωρίς επαφή με την έννοια του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος, χωρίς στοιχειώδεις εγκαταστάσεις, σχολές σπαρμένες στα 4 σημεία του ορίζοντα, ΤΕΙ με 5 μαθητές, ειδικότητες απίθανες, καθηγητές απαξιωμένοι και πολύ συχνά ανάξιοι, τμήματα χωρίς υλικοτεχνική υποδομή, μιζέρια, μιζέρια, μιζέρια. Όμως, τα μπαρ ήταν γεμάτα.
To σχέδιο «Αθηνά» προσπαθεί να βάλει τάξη στο χάος της Παιδείας. Ναι, σχολές θα κλείσουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Ναι, η Άνω Ραχούλα θα χάσει το πολύβουο μελίσσι των σουβλατζίδικων. Ναι, θα χρειαστεί μετακίνηση των φοιτητών αυτών που δεν ευθύνονται σε τίποτα, αναστάτωση των γονιών τους. Δεν γίνεται αλλιώς – και είναι θετικό ότι το σχέδιο προβλέπει αποζημίωση των φοιτητών που πρέπει να αλλάξουν διαμονή. Αλλά έτσι πρέπει να γίνει. Όταν ένα τραύμα το έχεις αφήσει τόσον καιρό να γίνει γάγγραινα, η εγχείρηση πονάει. Ήδη, όμως, φαίνονται οι πρώτες ρωγμές: κάποιες σχολές διασώζονται στην Κάτω Ραχούλα και κάνουν έξαλλους του Ανωραχουλιώτες. Τι θα κάνει τελικά η κυβέρνηση; Θα επανασχεδιάσει τον χάρτη της Ανώτερης και Ανώτατης Παιδείας με κριτήρια Παιδείας και μόνο; Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει όλες οι σχολές να μαζευτούν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Αλλά εκεί που θα πάνε, θα πρέπει να πάνε επειδή αυτό είναι καλό για τις σπουδές και για τους φοιτητές. Όχι για τους σουβλατζήδες. Θα το προχωρήσει, λοιπόν, σωστά ή θα υποχωρήσει στους τοπικούς κομματάρχες που σηκώνουν “παντιέρα” και ζητούν να εξαιρεθεί το χωριό τους; Η μέχρι τώρα ενδοτικότητά της στις συντεχνίες δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Αλλά ας μην το γρουσουζεύουμε…
Το πιο δύσκολο όμως είναι άλλο: κλείνοντας τις σχολές να στείλει στο σπίτι τους όσους “καθηγητές” ευνοήθηκαν σκανδαλωδώς, είτε παίρνοντας προίκα την έδρα του μπαμπά, του θείου, του πεθερού κλπ., είτε την νεότευκτη έδρα που πληρώνει ο φορολογούμενος για να στεγάσουν την ματαιόδοξη ανικανότητά τους. Γιατί αν ο σκοπός είναι να μετακομίσουν την έδρα από την Άνω Ραχούλα (στην οποία ουδέποτε διέμεναν, κι ας είναι απαίτηση του νόμου) στην Αθήνα, δεν θα μιλάμε για σχέδιο “Αθηνά” αλλά για σχέδιο “Αθήνα”.
ΣΗΜ: Ο Θάνος Τζήμερος είναι ιδρυτής και πρόεδρος της πολιτικής κίνησης «Δημιουργία, ξανά!» Επαγγελματικά, είναι σύμβουλος marketing και δημιουργικός διευθυντής στον χώρο της επικοινωνίας. Στο παρελθόν υπήρξε καθηγητής κλασικής μουσικής. Εδώ διαβάζετε το βιογραφικό του.
