Αφού λοιπόν αγανακτήσαμε με το «μαύρο» της ΕΡΤ, αφού «ποστάραμε» την αγανάκτηση μας στους «τοίχους» των προφίλ μας στο facebook, αφού για άλλη μια φορά μιλήσαμε για το έλλειμμα δημοκρατίας της χώρας και προσπαθήσαμε να ερμηνεύσουμε την απόφαση του ΣτΕ, τελικά συμβιβαστήκαμε με μια «καινούρια» δικομματική κυβέρνηση. Πάλι, δηλαδή, κάναμε έναν κύκλο γύρω από τον παλιό. Πάλι αγνοήσαμε το γεγονός ότι ο κύκλος στενεύει επικίνδυνα και πρέπει να δημιουργήσουμε επιτέλους έναν καινούριο.

Τις τελευταίες μέρες ακούγεται συχνά η θέση – ειδικά από αυτούς που σχολιάζουν την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση – ότι είναι καιρός τα δυο μεγάλα κόμματα, που δημιούργησαν αυτό το κράτος-μπάχαλο, να συνεργαστούν για να το διορθώσουν. Καταρχάς, μπορεί όλα αυτά τα χρόνια να κυβερνούσαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά οι διορισμοί, τα ρουσφέτια και η διαπλοκή γίνονταν από το σύνολο των κομμάτων. Άρα όλα τα κόμματα φέρουν ευθύνη γι’ αυτό που ζούμε τώρα. Ακόμα όμως κι αν καταλογίσουμε ευθύνες μόνο στα δυο μεγάλα κόμματα (τρόπος του λέγειν το «μεγάλα» πλέον), πώς είναι δυνατόν να απαιτούμε από αυτούς που δημιούργησαν ένα τέρας, να σκοτώσουν το δημιούργημα τους; Είναι σαν να ζητάμε από έναν βρικόλακα, να σταματήσει να πίνει αίμα… γίνεται;

Βέβαια, πρώτο ειδησεογραφικό θέμα δεν είναι πια οι μεταρρυθμίσεις, οι αξιολογήσεις, η φοροδιαφυγή και η ανεργία που υποτίθεται ότι ήταν μια από τις αιτίες της αγανάκτησης για το μαύρο της ΕΡΤ, αλλά αρχίσαμε πάλι να μιλάμε για το πώς αναδιαμορφώνεται η δύναμη των κόμματων μέσα στη Βουλή και για το ποιος από τους αρχηγούς απέδειξε τις ηγετικές του ικανότητες.

Με το πέρας του ανασχηματισμού και του καθορισμού των νέων υπουργείων – γιατί τα ονόματα τα ξέρουμε εδώ και χρόνια – ελπίζουμε για ακόμα μια φορά ότι κερδίσαμε χρόνο, ότι αποφύγαμε την καταστροφή, ότι θα γίνουν μεταρρυθμίσεις και τελικά ότι, δεν μπορεί… ο Θεός θα μας λυπηθεί και θα μας στείλει ένα θαύμα. Ακόμα κι οι αρχαίοι τραγωδοί, όταν τα έβρισκαν σκούρα, έστελναν έναν από μηχανής θεό να λύσει τον γρίφο της τραγωδίας τους, όμως το έκαναν πάντα με ευφυή τρόπο ώστε να επέλθει η κάθαρση. Στην δική μας σύγχρονη περίπτωση, που έχουμε μπερδέψει την πονηριά με την ευφυΐα και την ρητορική με την ικανότητα, τι να περιμένουμε;