Είναι λίγο πολύ γνωστές οι αυτονομιστικές τάσεις περιοχών όπως η Καταλονία, η χώρα των Βάσκων, η Κορσική και η Σκωτία, με το πρόσφατο δημοψήφισμά της. Υπάρχουν όμως και άλλα, σχετικά άγνωστα αποσχιστικά κινήματα μέσα στην Ε.Ε
Τα νησιά Ώλαντ είναι ένα αρχιπέλαγος το οποίο αποτελεί αυτόνομη περιφέρεια της Φινλανδίας, στα ανοικτά των νοτιοδυτικών ακτών της χώρας. Ο πληθυσμός της περιοχής αριθμεί κάτι λιγότερο από 30.000 άτομα που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Σουηδοί. Το καθεστώς της αυτόνομης περιφέρειας δεν είναι αρκετό για πολλούς από τους κατοίκους το νησιών, οι οποίοι επιθυμούν την πλήρη απόσχιση από τη Φινλανδία και την ίδρυση ενός ανεξάρτητου σουηδόφωνου κράτους. Εκφραστής αυτών των επιδιώξεων είναι το κόμμα «Το Μέλλον των Ώλαντ» που αυξάνει τα ποσοστά του με κάθε εκλογική αναμέτρηση τα τελευταία χρόνια.
Η Σαβοΐα είναι μια περιοχή της νοτιοανατολικής Γαλλίας με πληθυσμό γύρω στο 1.125.000. Από το μεσαίωνα είχε αναδειχθεί σε ανεξάρτητο κράτος, η κατάκτηση του οποίου αποτελούσε έναν από τους σταθερούς στόχους της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής. Το 1860 η Σαβοΐα προσαρτήθηκε οριστικά από τη Γαλλία, γεγονός που μέχρι σήμερα δυσαρεστεί αρκετούς Σαβογιάρους. Το 1995 ιδρύθηκε η «Λίγκα της Σαβοΐας», ένα κόμμα με σκοπό την ανεξαρτησία της περιοχής. Τα ποσοστά του όμως παραμένουν χαμηλά, τα τελευταία χρόνια.
Εκτός από τη Σαβοΐα απόσχιση επιδιώκει και μια περιοχή στα βορειοδυτικά της Γαλλίας με πληθυσμό 4.475.000 περίπου, η Βρετάνη. Οι κάτοικοί της είναι σε μεγάλο ποσοστό Κέλτες και εκτός από τα γαλλικά αρκετοί μιλούν και τα βρετονικά, μια κελτική γλώσσα που στο παρελθόν ήταν περισσότερο διαδεδομένη. Τουλάχιστον τρία κόμματα επιδιώκουν την ανεξαρτησία της Βρετάνης, η ιδεολογία των οποίων κυμαίνεται από την άκρα δεξιά ως την αριστερά. Οι Βρετόνοι αυτονομιστές διαθέτουν και παράνομη στρατιωτική οργάνωση, τον «Βρετονικό Επαναστατικό Στρατό», ένοπλο σκέλος του «Βρετονικού Απελευθερωτικού Μετώπου». Τα αποσχιστικά κόμματα της Βρετάνης εξακολουθούν να συγκεντρώνουν χαμηλά ποσοστά. Εντούτοις πολλοί κάτοικοι της περιοχής αυτοπροσδιορίζονται Βρετόνοι παρά Γάλλοι ενώ σε πολλές περιστάσεις χρησιμοποιείται ανεπίσημα η ασπρόμαυρη σημαία της Βρετάνης αντί της γαλλικής.
Η Καταλονία δεν είναι ο μόνος πονοκέφαλος για το ισπανικό κράτος. Η Γαλικία βρίσκεται στη βορειοδυτική Ισπανία και αποτελεί αυτόνομη κοινότητα της χώρας από το 1978. Οι κάτοικοί της, που αριθμούν περίπου 2.765.000 και εκτός από τα ισπανικά μιλούν μια γλώσσα που μοιάζει πολύ με την πορτογαλική, τα Γαλικιανά. Ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της περιοχής, δεν ικανοποιείται με το καθεστώς αυτόνομης κοινότητας. Για εκείνους η μόνη αποδεκτή λύση είναι η ίδρυση ενός ανεξάρτητου κράτους ή ακόμα και η ένωση με την Πορτογαλία. Υπάρχουν αρκετά κόμματα που επιζητούν ανεξαρτησία για τη Γαλικία, αριστερής κυρίως ιδεολογίας και με δύναμη σταθερά υπολογίσιμη. Την ίδια επιδίωξη έχουν και διάφορες παράνομες ένοπλες οργανώσεις οι οποίες είναι γνωστές με το συλλογικό όνομα «Γαλικιανή Αντίσταση».
Η Βαυαρία έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την Ελλάδα λόγω του βασιλιά Όθωνα. Η περιοχή αυτή αποτελούσε ξεχωριστό κράτος που κατάφερε σταδιακά να αναδεχθεί σε περιφερειακή δύναμη. Από το 18ο αιώνα η Βαυαρία διεκδικούσε την ηγεμονία των γερμανικών κρατών επιχειρώντας να καθιερωθεί ως ένας τρίτος πόλος ανάμεσα στην Αυστρία και την Πρωσία. Ο ανταγωνισμός αυτός δεν ήταν μόνο οικονομικός και πολιτικός αλλά πολλές φορές οδήγησε σε πολεμικές συγκρούσεις με αναρίθμητους νεκρούς. Τελικός νικητής αυτής της αναμέτρησης αναδείχθηκε η Πρωσία, δημιουργώντας το 1871 τη γερμανική αυτοκρατορία στην οποία εισήλθε και η Βαυαρία. Από τότε μέχρι σήμερα η περιοχή αποτελεί τμήμα της Γερμανίας. Ανέκαθεν όμως υπήρχε μια διάχυτη δυσαρέσκεια λόγω του ότι η πλούσια Βαυαρία αναγκαζόταν να χρηματοδοτεί τα φτωχότερα γερμανικά κρατίδια. Έτσι, το 1946 ιδρύθηκε το «Κόμμα Βαυαρίας» που προωθεί την ανεξαρτησία από τη Γερμανία και την επαναφορά στην προ του 1871 κατάσταση. Τα ποσοστά του κόμματος όμως τα τελευταία χρόνια παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλά, ακυρώνοντας τις φιλοδοξίες του.
