Ποιος δεν έχει αναζητήσει, κάποια στιγμή, έναν προορισμό που να συνδυάζει ένα όμορφο τοπίο με μια καταγάλανη θάλασσα, χωρίς τη βαβούρα της μεγαλούπολης, αλλά ούτε και την ταλαιπωρία που είναι συνυφασμένη με το ταξίδι προς τους νησιώτικους προορισμούς; Και ποιός θα μπορούσε να πει όχι στο συνδυασμό μιας απερίγραπτα υπέροχης θέας με σπαράγματα της αρχαιοελληνικής κουλτούρας; Μα δεν μιλώ για κανέναν άλλο προορισμό, παρά για το Σούνιο, το ακρωτήρι που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Αττικής, μόλις λίγες ώρες έξω από την πρωτεύουσα.
Εύκολη και γρήγορη πρόσβαση, είτε με αυτοκίνητο – το οποίο συστήνω ανεπιφύλακτα, εάν εσείς δεν οδηγείτε, για να μπορείτε να απολαμβάνετε τη θαλασσινή θέα και εφόσον ο οδηγός σας είναι ευχάριστη παρέα – είτε ακόμη και με ΚΤΕΛ. Ήδη, με το που βγείτε από τα όρια της μεγαλούπολης, θα ξεκινήσει το τοπίο τριγύρω να αλλάζει και να μεταμορφώνεται σε ένα καλοκαιρινό τοπίο, σαν από παραμύθι. Στα δεξιά σας, θα βλέπετε τη γαλαζοπράσινη θάλασσα να γυαλίζει ή ακόμη και ν’ αφρίζει, εάν φυσάνε δυνατοί αέρηδες.
Πλησιάζοντας το Σούνιο, θα δείτε να προβάλλει ο ναός του Ποσειδώνα από έναν λοφίσκο. Όσοι διοπτροφόροι, καλό θα είναι να φοράτε τα γυαλιά σας, ώστε να μην χάσετε ούτε λεπτό από την όψη της ομορφιάς αυτής. Στην περιοχή εκεί κοντά, αν δεν με απατά η παρατηρητικότητα μου, απαντώνται δύο ξενοδοχεία. Πάντως, το Aegeon Beach Hotel, ένα ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων, είναι κάτι παραπάνω από ιδανικό. Με τιμές που αρμόζουν στις παροχές του, και μάλιστα πολύ πιο οικονομικές από όσο μπορείτε να φανταστείτε, προσφέρει στον επισκέπτη όχι μόνο θέα στη θάλασσα, θέα στο Ναό του Ποσειδώνα –γιατί από το ναό της Αθηνάς που εικάζεται πως κάποτε ήταν εκεί κοντά, δεν έχει σωθεί τίποτα- αλλά τριγύρω του υπάρχουν συγκεντρωμένες και δύο ταβέρνες με θαλασσινά εδέσματα και όχι μόνο, στις οποίες μπορείς να φτάσεις ακόμη και με τα πόδια. Επιπλέον, η θάλασσα βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Ιδίως τα Σαββατοκύριακα, κόσμος κατακλύζει την παραλία μπροστά στο ξενοδοχείο για να απολαύσει τον καυτό ήλιο και τη χαλαρότητα που αναδίδεται από αυτό το μέρος.
Όποιος όμως βρεθεί στο Σούνιο, σίγουρα δεν μπορεί να φύγει –ακόμη κι αν έχει αποκτήσει σοκολατοειδές χρώμα- εάν πρώτα δεν επισκεφθεί από κοντά το Ναό του Ποσειδώνα. Υπάρχει δρομάκι που προσφέρεται για ανάβαση για τους γυμνασμένους, ενώ για εκείνους που πλήττονται από μία από τις επτά θανάσιμες αμαρτίες, αυτή της οκνηρίας, υπάρχει και αυτοκινητόδρομος. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να μην νιώσει βαθιά συναισθήματα κατάνυξης μπροστά στη θέα των κολόνων του ναού. Αρκεί μονάχα να φανταστεί τι συνέβαινε μερικές χιλιάδες χρόνια πριν, ή να συνειδητοποιήσει πως εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια, οι κολώνες στέκουν αγέρωχες στο ίδιο σημείο. Και ο Αιγέας; Ποιός άραγε ξεχνά την ελληνική μυθολογία και τον Αιγέα, που γκρεμίστηκε στα βράχια μόλις αντίκρισε τα μαύρα πανιά που είχε ξεχάσει να αλλάξει ο γιος του, ο Θησέας;
Για να μην αδικούμε όμως το Σούνιο, μπορεί να είναι ιδανικό για να ξεφύγει κάποιος πρωτευουσιάνος για ένα διήμερο ή παραπάνω, όμως είναι εξίσου όμορφο και τους χειμερινούς μήνες. Ίσως η θάλασσα να μην προσφέρεται για κολύμπι, όπως τους καλοκαιρινούς μήνες, όμως το ειδυλλιακό τοπίο ενδείκνυται για τις ρομαντικές ψυχές. Εάν πετύχουν μάλιστα πανσέληνο, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα πιο όμορφο. Ποιός δεν θέλει να κάθεται αγκαλιά με το ταίρι του, κοιτάζοντας το Ναό που ‘ολούθε λαμπυρίζει’ όπως γράφει και ο ποιητής, ή τη θάλασσα που λάμπει από το φως του φεγγαριού, πίνοντας ένα ποτήρι κρασί σαν το νέκταρ που έπιναν οι Θεοί της Αρχαίας Ελλάδας;
Σούνιο ή αλλιώς Καβοκολώνες. Εάν δεν το έχετε επισκεφθεί έστω και μία φορά στη ζωή σας, χάνεται μεγάλο μέρος της ομορφιάς της χώρας.
Υστερόγραφο, τους καλοκαιρινούς μήνες στην παραλία απαντάται πλήθος παιδιών που τσιρίζουν –όχι πάντα από χαρά – όπως επίσης και νέοι που παίζουν ασταμάτητα ρακέτες (εάν το δωμάτιο του ξενοδοχείου είναι από την πλευρά της παραλίας, αυτά θα είναι όχληση στα ώτα). Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να βρω κάτι αρνητικό.
Απολαύστε το Σούνιο λοιπόν!