Στις 20 Μαρτίου 2013 αγόρασα μέσω ‘Ιντερνετ από το Σικάγο φωτογραφικά είδη απαραίτητα για τη δουλειά μου, τα οποία δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Ο πωλητής με ενημέρωνε διαρκώς με μέηλ για τη διαδικασία μεταφοράς τους, μέχρι και που το δέμα μου παραδόθηκε στα Αμερικανικά Ταχυδρομεία (USPS). Από εκείνη τη στιγμή και μετά τη σκυτάλη της ενημέρωσης πήραν τα USPS. Η ενημέρωσή τους αναλυτική (είναι η φωτο που επισυνάπτω στο τέλος…) μέχρι και τη στιγμή παράδοσης στις Ελληνικές Αρχές.
1η Απριλίου 2013!!! Μέχρι σήμερα, 8 Μαΐου 2013, δεν έχω παραλάβει το δέμα. Πριν από το Πάσχα κατάφερα να το εντοπίσω, μέσω τηλεφώνου, στο τελωνείο του “Ελευθέριος Βενιζέλος”. Ο κύριος που σήκωσε το τηλέφωνο και μου επιβεβαίωσε ότι το δέμα μου βρίσκεται στην αποθήκη, μου ζήτησε να του στείλω με fax το παραστατικό πληρωμής. “Δε γίνεται με μέηλ;” τον ρώτησα. “Μα δεν έχουμε υπολογιστές”, ήταν η απάντησή του! “Στείλτε το fax και κάποια στιγμή μετά το Πάσχα θα ενημερωθείτε από τα ΕΛΤΑ”.
‘Έστειλα το fax, κάναμε και Πάσχα, είπα, λοιπόν, σήμερα να δω τι γίνεται με την αποδέσμευση του πακέτου μου. Κάλεσα ξανά και ξανά και τα 10 διαφορετικά νούμερα που μου υπέδειξε η γραμματέας του τελωνείου. Καμία απάντηση. Όταν επικοινώνησα ξανά με τη γραμματέα, εξεπλάγη που είχε βρεθεί αρμόδιος να μου απαντήσει πριν από το Πάσχα. “Είναι αποθήκη και σπάνια σηκώνουν τα τηλέφωνα”, μου είπε. Με συμβούλευσε να επικοινωνήσω με τα ΕΛΤΑ της περιοχής μου κι αν δεν βρω άκρη να λύσω το θέμα επιτόπου στα Σπάτα. Δεν βρήκα άκρη στα ΕΛΤΑ της περιοχής μου. Με συμβούλευσαν κι εκείνοι να πάω στα Σπάτα. Βεβαίως και θα πάω. Είμαι περίεργη, άλλωστε, να δω από κοντά αυτή την υπηρεσία του δημοσίου που δεν έχει, εν έτει 2013, υπολογιστές.
Επίσης, δέχομαι στοιχήματα για τον τελικό χρόνο που θα έχω περιμένει, μέχρι να παραλάβω το δέμα μου…
*Οφείλω να πω ότι και οι τρεις υπάλληλοι με τους οποίους μίλησα στο τηλέφωνο ήταν ευγενέστατοι. Το εννοώ.
(παρακάτω, η αναλυτική ενημέρωση από USPS)
