Ήτανε μαζεμένοι όλοι οι βουλευτάδες στην αίθουσα για να βρούνε επιτέλους μια λύση στην εθνική τους δυστυχία. Μια 40ετία δικτατορικής διακυβέρνησης από τον Φράνκο τους έκανε ακόμα να παραμιλούν παρά το γεγονός ότι αυτός ψόφησε 6 χρόνια πριν. Το Φλεβάρη λοιπόν του 81’ οι βουλευτάδες ψήφιζαν μήπως πάρει ο πρωθυπουργός Calvo Sotelo ψήφο εμπιστοσύνης για να κυβερνήσει.
Ξαφνικά γύρω στις 18.30 το απόγευμα μπαίνει μέσα στην αίθουσα ένας ένστολος, περισσότερο καρικατούρα έμοιαζε. Είχε ένα χουντικό μουστάκι και φορούσε ένα από εκείνα τα καπέλα σαν εκείνα που έβαζε ο Ναπολέοντας αλλά στο πιο τσαλακωτό. Μπαίνει μέσα, ανεβαίνει στο βήμα κρατώντας μια πιστόλα και άρχισε να φωνάζει στους βουλευτές.
Αμέσως στην αίθουσα μπήκανε και τα κομάντα του με τα πολυβόλα τους, αρχίζοντας να πυροβολούνε στον αέρα. Ξαφνικά όλοι οι βουλευτές πέσανε κάτω εκτός από 3: τον υπουργό άμυνας στρατηγό Gutiérrez Mellado, οποίος παρέμεινε όρθιος διατάζοντας τον Τεχέρο να σταματήσει, ο Πρόεδρος της κυβέρνησης Adolfo Suárez αφού διέταξε και αυτός τους στρατιώτες να αφήσουνε τα όπλα έκατσε απλά στην θέση του. Ο ηγέτης των Κομμουνιστών Santiago Carrillo, κάθισε αναπαυτικά και χαλαρά στην θέση του βγάζοντας να καπνίσει ένα τσιγαράκι ατάραχος, και ας γινότανε γύρω του πανηγύρι.
Ο Τεχέρο πήγε να κάνει ένα κεφαλοκλείδωμα σε έναν από δαύτους τους μάγκες αλλά φαίνεται ότι δεν του βγήκε και μετά έκοβε βόλτες στην αίθουσα φωνάζοντας και απειλώντας.
Οι ώρες περνούσανε και ο συνταγματαρχάκος άρχισε να φοβάται περισσότερο από τους ομήρους του παρότι είχε 200 πάνοπλους πολιτοφύλακες μαζί του. Άρχιζε να συνειδητοποιεί – ειδάλλως ήταν ακόμα πιο ζώον απ’ ότι φαινότανε – ότι δεν χτυπούσε ένα τηλέφωνο μία ανώτερη αναγνώριση. Δηλαδή καλά που έχουμε του χεριού μας την νομοθετική και εκτελεστική εξουσία αλλά με όλα τα υπόλοιπα τι γίνεται; Οι στρατηγούληδες που είναι να επιβάλλουν κανένα στρατιωτικό νόμο της προκοπής; Τα κέντρα επικοινωνίας και ΜΜΕ ποιος τα έχει αλήθεια; Για ποιον τα κάνω όλα αυτά;
Ώσπου το βραδάκι ήρθε μια κεραμίδα στον Τεχέρο βλέποντας τον Βασιλιά Χουάν Κάρλος στην τηλεόραση με την ωραία του στρατιωτική στολή να λέει ότι «το στέμμα, σύμβολο της αιώνιας ενότητας του έθνους δεν μπορεί να ανεχτεί σε καμία περίπτωση πράξεις που έχουνε σκοπό να διαταράξουνε την δημοκρατική πορεία».
Του Τεχέρο του ‘ρθε κόλπος μάλλον. Και πάλι περίμενε μέχρι την επόμενη μέρα το μεσημέρι να αλλάξει τίποτα αλλά… αναγκάστηκε να παραδοθεί. Το πραξικόπημα είχε αποτύχει πριν ακόμα ξεκινήσει. Δεν υπήρξε καμία άλλη σοβαρή ενέργεια ώστε να παγιωθεί. Ο αντισυνταγματάρχης Τεχέρο ήταν από τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος και γι’ αυτό τον μπουντρούμιασαν για 15 χρόνια σε στρατιωτικές φυλακές.
Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο βασιλιάς γνώριζε για το πραξικόπημα και έτσι το ενθάρρυνε αλλά αυτό ίσως που γνώριζε καλύτερα είναι ότι θα ενίσχυε την θέση του θρόνου αν παρουσιαζότανε στον κόσμο ως ο προστάτης της δημοκρατίας. Ε, η τηλεόραση τον βοήθησε λιγουλάκι…
Ερασιτέχνες τι να πείς… οι δικοί μας συνταγματάρχες το στήσανε ωραία το κόλπο και ο βασιλιάς μας τραγουδούσε.
