Πριν 3 εβδομάδες σχεδόν, μετακόμισα σε καινούργιο σπίτι. Και μπορεί ακόμα να μην έχω βάλει κουρτίνες και την τηλεόραση στην πρίζα, φιλενάδες για κους-κους όμως, έχω καλέσει! Και φυσικά, χωρίς μεζεδάκια η συζήτηση δεν πάει παρακάτω. Πάντα, στους καλεσμένους μου θα βγάλω κάτι για τον καφέ/κρασί, δε μπορώ να βλέπω το τραπέζι μπροστά μου άδειο. Συμπτωματικά, αυτές τις ημέρες λαμβάνω διάφορα νόστιμα προϊόντα για δοκιμή, από όλη την Ελλάδα, συνεπώς θεώρησα σωστό να κάνω τα tastings μαζί με τις φιλενάδες μου και να αποφασίσουμε όλες μαζί ποια θα ξαναφάμε και ποια θα ξανατρώμε (συνέχεια).
Καθώς ετοίμαζα τα μεζεδάκια μου, αντελήφθην πόσους θησαυρούς είχα μπροστά μου. Πόση Ελλάδα κρύβω στο ψυγείο/ντουλάπι μου. Πόσες θαυμάσιες γεύσεις βγάζει ο τόπος μας. Και πόσο ‘’μεγάλη’’ τελικά είναι η χώρα μας. Σε κάποια προϊόντα στέκομαι περισσότερο, γιατί ταιριάζουν καλύτερα στις δικές μου συνταγές, κάποια τα προτείνω ανεπιφύλακτα, κάποια τα αναφέρω στα κείμενά μου και παραπάνω από μία φορές, αλλά όλα είναι αξιόλογα και οι προσπάθειες των ανθρώπων που τα παράγουν και αγωνίζονται για να φτάσουν στο τραπέζι μας, αξιέπαινες.
Αλεύρι από τη Λήμνο, ρίγανη από την Πίνδο, πιπεριά Φλωρίνης, λουκάνικα από την Κρήτη, ταλαγάνι από την Ήπειρο, ταχίνι μακεδονικό. Πείτε μου, δεν σας έρχονται νόστιμες εικόνες στο μυαλό, δεν αισθάνεστε μια κάποια υπερηφάνεια για όλον αυτόν τον γευστικό πλούτο;
Για σήμερα, διάλεξα να μοιραστώ μαζί σας τη συνταγή του ψωμιού που έφτιαξα, γιατί σίγουρα θα την εκτιμήσετε όλοι, ποιος δεν τρώει ψωμί; Και ποιος θα συγκρίνει το ετοιματζίδικο με το φρέσκο σπιτικό ψωμάκι; Ποιος μπορεί να αγνοήσει το φυσικό αρωματικό χώρου που προσφέρει την ώρα που ψήνεται;
Ψωμί με πιπεριά Φλωρίνης και άγρια ρίγανη
Υλικά:
Αλεύρι Λήμνου για πίτες και ψωμιά, όσο πάρει (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο άλλο θέλετε, για όλες τις χρήσεις)
1 μεγάλη πιπεριά Φλωρίνης, περασμένη από τον χοντρό τρίφτη
200 γρ. χλιαρό νερό (τόσο ώστε αν αφήσετε μέσα το δάχτυλό σας για 10’’, να αρχίζει να σας καίει)
1 φακελάκι ξερή μαγιά
1 κουτ. Γλ. Αλάτι
100γρ. ελαιόλαδο
Λίγη άγρια ρίγανη
1 κρόκο αβγού, αραιωμένο με λίγο νεράκι
Χοντρό αλάτι για το πασπάλισμα ή σπόρους της επιλογής σας
Εκτέλεση:
Σε μια λεκανίτσα, ρίχνουμε το ελαιόλαδο με το αλάτι, τη ρίγανη και την πιπεριά και ανακατεύουμε καλά. Έπειτα ρίχνουμε την μαγιά και το νερό και ανακατεύουμε ξανά. Αφήνουμε το μίγμα για 1-2 λεπτά, μέχρι να διαλυθεί η μαγιά. Έπειτα, ρίχνουμε σιγά σιγά αλεύρι και ανακατεύουμε με έναν αβγοδάρτη στην αρχή και με το χέρι στη συνέχεια. Ρίχνουμε όσο αλεύρι χρειαστεί, ώστε να μην κολλάει η ζύμη μας όσο ζυμώνουμε αλλά να είναι και μαλακιά, δεν θέλουμε να σκληρύνει πολύ. Να είναι ζεστή, τρυφερή, εύπλαστη. Σχηματίζουμε μια μπάλα με το ζυμάρι και το αφήνουμε στη λεκανίτσα να ξεκουραστεί για 1 ώρα και να φουσκώσει. Αν μπορούμε να το έχουμε και σε ζεστό περιβάλλον, θα φουσκώσει ακόμα πιο γρήγορα. Όταν περάσει η 1 ώρα, πλάθουμε με το χέρι μας ψωμάκια στρογγυλά και τα αραδιάζουμε σε λαδωμένο ταψί ή τα ενώνουμε σε μαργαρίτα ή βάζουμε ενιαία τη ζύμη μας σε μια μακρόστενη φόρμα για να ψηθεί μια φρατζόλα. Απλώς να ξέρετε, ότι τα στρογγυλά ψωμάκια θα ψηθούν πιο γρήγορα από την φρατζόλα. Στη συνέχεια, με ένα πινέλο, απλώνουμε τον κρόκο αβγού επάνω στα ψωμάκια μας και πασπαλίζουμε με το χοντρό αλάτι ή τους σπόρους. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά ή μέχρι να ροδίσει όμορφα η επιφάνεια. Όταν βγάλουμε το ψωμί από τον φούρνο, πρέπει ιδανικά να το αφήσουμε για 10 λεπτά μέσα στο ταψί, πριν το κόψουμε, ώστε να σφίξει η ζύμη και να πάρει την τελική της μορφή.
Πρόκειται για μια εγγυημένη συνταγή, η οποία μάλιστα μας προσφέρει ένα τόσο αφράτο και μαλακό ψωμί που θα τρώγεται το ίδιο ευχάριστα και την επόμενη μέρα, όπου μπορεί να είναι και ακόμα καλύτερο. Γιατί όσο μένει, τα μυρωδικά δένουν καλύτερα μεταξύ τους. Αντί για πιπεριά, μπορείτε να βάλετε φέτα σε τρίμμα ή ό,τι άλλο εσείς επιθυμείτε. Για μένα, το αλεύρι Λήμνου, έκανε το ψωμί μου ακόμα καλύτερο, είχε μια γεύση πιο παραδοσιακή και ήταν πιο αφράτο από ό, τι με το κοινό αλεύρι για όλες τις χρήσεις που βρίσκουμε στα σούπερ μάρκετ. Κάντε τις δικές σας δοκιμές και δείτε ποια ταιριάζει καλύτερα στα γούστα σας!
Όσο για τη ρίγανη, θα έχετε καταλάβει κι εσείς, ότι τα διάφορα μυρωδικά είναι τελείως διαφορετικά όταν τα παίρνουμε απευθείας από το βουνό, στην άγρια μορφή τους, όταν φυτρώνουν σε υψόμετρο, άτσαλα και μαγικά. Πώς μπορεί να συγκριθεί μια τέτοια ρίγανη με το μπουκαλάκι που βρίσκουμε στην αγορά; Κάποιοι φίλοι μού είπαν ότι καλλιεργούν τα δικά τους μυρωδικά στο μπαλκόνι και είναι μια πολύ καλή λύση, αλλά όσοι δεν θέλετε να μπείτε σ’ αυτή τη διαδικασία, ψάξτε απλώς στα μαγαζιά με μυρωδικά, τα άγρια.
Εμένα μου τα έστειλε η κυρία Ρούστα, θα σας μιλήσω άλλη φορά για την περίπτωσή της, θέλει «σαλόνι» (αν ήμουν σε περιοδικό!)…