Καινούρια ταινία από το σκηνοθέτη Ντενί Βιλνέβ που αυτή τη φορά καταπιάνεται με το είδος της επιστημονικής φαντασίας.
Βέβαια, όσοι γνωρίζουν τις προηγούμενες ταινίες του είναι προετοιμασμένοι ότι θα δουν κάτι παραπάνω από ένα συνηθισμένο blockbuster. Είναι ο σκηνοθέτης από τον Καναδά που εντυπωσίασε ήδη το 2010 με την ταινία του ‘’Μέσα από τις φλόγες’’ που βρέθηκε υποψήφια στην κατηγορία καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στα Όσκαρ. Έπειτα γίνεται όλο και περισσότερο γνωστός με το αγωνιώδες ‘’Prisoners’’, το παράδοξο ‘’Enemy’’ και το ‘’Sicario, ο εκτελεστής’’.
Όσον αφορά το ‘’Arrival’’, πρωταγωνιστεί η Έιμι Άνταμς που υποδύεται μια μοναχική καθηγήτρια γλωσσολογίας η οποία καλείται να αποκρυπτογραφήσει μια εξωγήινη γλώσσα έπειτα από την ανίχνευση 12 μυστηριωδών διαστημοπλοίων που έχουν προσγειωθεί σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Εκτός από τη γλωσσολόγο, οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις θα ζητήσουν τη βοήθεια του φυσικομαθηματικού Ίαν Ντόνελι, ενός άντρα επίσης αφοσιωμένου στην επιστήμη του στον οποίο δίνει σάρκα και οστά ο Τζέρεμι Ρένερ στην πιο ολοκληρωμένη κατά τη γνώμη μας ερμηνεία της καριέρας του.
Αν όμως πρέπει να σταθούμε σε μια ερμηνεία, τότε αυτή είναι το δίχως άλλο εκείνη της Έιμι Άνταμς που θεωρείται ήδη ότι θα έχει μια θέση στη πεντάδα των επερχόμενων Όσκαρ. Βέβαια μια τόσο μεγάλη και εσωτερικής έντασης ερμηνεία οφείλει τα μέγιστα στο σενάριο του Eric Heisserer που βασίζεται σε διήγημα του Ted Chiang. Ένα σενάριο που όμοιό του έχουμε να δούμε πολύ καιρό στο συγκεκριμένο είδος, μακριά από τις συνήθεις τακτικές του εύκολου οπτικού εντυπωσιασμού και του μεγάλου όγκου πληροφοριών που κατακλύζει τους θεατές. Η δουλειά σε αυτό τον τομέα είναι τόσο άψογη που με αναφορές σε ειδικά ζητήματα των επιστημονικών κλάδων των δύο ηρώων (όπως για παράδειγμα τη θεωρία περί γλωσσικού καθορισμού και γλωσσικής σχετικότητας των Sapir- Worf) σε πείθει ότι έχεις να κάνεις πραγματικά με δυο επιστήμονες και όχι με χαρακτήρες-καρικατούρες. Με πολύ ξεκάθαρο τρόπο, επίσης, γίνεται αντιληπτή η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους που ασκούν μια κάποιας μορφής εξουσία (ο ρόλος του συνταγματάρχη του Φόρεστ Γουίτακερ) και στον κόσμο της επιστήμης που εκπροσωπούν οι δυο κεντρικοί ήρωες. Ας σημειώσουμε όμως εδώ ότι εκτός από το σενάριο ,δεν πάνε πίσω σε τελειότητα η πλανοθεσία, το μοντάζ αλλά και η μουσική του Γιόχαν Γιόχανσον. Όλα δένουν αρμονικά μεταξύ τους.
Tα ερωτήματα που γεννώνται κατά τη διάρκεια της προβολής του ‘’Arrival’’ βάζουν τον εγκέφαλό μας σε μια διαδικασία από την οποία μόνο κερδισμένος μπορεί να βγει. Διότι σε αυτό το φιλμ έχουμε να κάνουμε με ουσιώδη ζητήματα όπως την επικοινωνία με το διαφορετικό και το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης. Τεράστια η αξία ταινιών που πλάι στην ψυχαγωγία καταφέρνουν να εγείρουν και τέτοια ερωτήματα τα οποία τριβελίζουν το μυαλό ώρες (όσοι είδαν τη συγκεκριμένη ταινία στο φεστιβάλ της Βενετίας λένε και για μήνες) μετά το τέλος της προβολής τους.
Πρόκειται, εν ολίγοις, για ένα αριστούργημα που ο θεατής αφού απολαύσει το μυστήριο και τις δραματικές εντάσεις του τελευταίου μέρους του, μπορεί να διαβάσει με τους κανόνες του είδους της επιστημονικής φαντασίας , να αναλύσει τους συμβολισμούς του με βάση την ψυχανάλυση ενώ ταυτόχρονα προκύπτουν από αυτό και βιοθεωρητικές συζητήσεις.
