Λεπτομέρεια πρώτη..σε 12 μέρες ξεκινά ένας άλλος χρόνος.
Λεπτομέρεια δεύτερη..σε τρεις μέρες οι Μάγια κάποιες χιλιάδες χρόνια πριν προέβλεψαν το τέλος του κόσμου.
Λεπτομέρεια τρίτη..δεν βρίσκω το πνεύμα των Χριστουγέννων.
Πόσο σημαντική είναι η λεπτομέρεια στην ζωή μας; Στην δουλειά μας; Στις σχέσεις μας; Πώς καθορίζει την καθημερινότητα μας; Πώς επηρεάζει την ζωή μας;
Αφορμή για αυτά τα ερωτήματα στάθηκε η προσπάθεια μου να επαναφέρω στην μνήμη μου στιγμές και γεγονότα από την χρόνια που πέρασε.
Ίσως μια προσπάθεια να καταλάβω τι έφερε αυτή η χρονιά όταν ξεκίνησε;Tι άλλαξε κατά τη διάρκεια της;Tι αφήνει πίσω της;
Ψάχνοντας στα βάθη του υποσυνείδητου μου να απαντήσω σε αυτές και χιλιάδες άλλες ερωτήσεις, την μνήμη μου πλημυρίζουν αμέτρητες εικόνες, πολλά πρόσωπα, διάχυτα συναισθήματα.
Καθώς βυθίζομαι σε σκέψεις και νιώθω το πρόσωπο μου να συσπάται σε εκφράσεις, ανάλογα με το τι εικόνα αναλογίζομαι, νιώθω οτι αυτό ψάχνω, την λεπτομέρεια που έκανε την διαφορά σε αυτό το χρόνο.
Και όσο προσπαθώ να την βρω και όσο πιο πολλές εικόνες περνάνε από μπροστά μου, μια λέξη είναι παντού, κυριαρχεί, καθηλώνει όλα τα συναισθήματα. Συνήθεια.
Συνήθεια στην υποβίβαση της ποιότητας της ζωής μας, της πόλης μας, της εκπαίδευσης των παιδιών μας, της αισθητικής μας, του πολιτισμού μας, της κουλτούρας μας, των συναισθημάτων μας, της ανθρωπιάς μας.
Και αν η προσαρμογή σε μια νέα εποχή δεν αντιπροσωπεύει την αναβάθμιση όλων των παραπάνω, αν ανάμεσα στην αλλαγή από μια κοινωνία εικονικού νεοπλουτισμού,περνάμε στην συνήθεια ενός τέρατος ανθρωποφάγου, που συνηθίσαμε να το φοβόμαστε, τότε η ανθρώπινη υπόσταση μας συνηθίζει στην φρίκη και τρομάζει στην ομορφιά.
k.s