Η επικαιρότητα είναι χόμπι. Θαυμάζω τους ανθρώπους που παρακολουθούν την επικαιρότητα κατ’ επάγγελμα, άλλωστε κάποτε ήθελα να γίνω κι εγώ ένας από αυτούς. Ωστόσο, το μάταιο του πράγματος είναι για μένα πλέον αδιαμφισβήτητο και δεν μπορώ να μοιραστώ την υπομονή ή την πειθαρχία των δημοσιογράφων. Έτσι, αποφάσισα να γίνω ένας χομπίστας της επικαιρότητας.
Ένεκα των φορτισμένων γιορτινών ημερών, μπορεί κανείς να αναρωτιέται αν είναι καλός άνθρωπος, καλός χριστιανός, καλός οτιδήποτε… Αναρωτιέται για αυτά που έχουν σημασία στο διηνεκές, όχι για εκείνα που λήγουν σε 24 ώρες. Αντίστοιχα, έξω από ολιγοήμερα διαστήματα επιβεβλημένης ενδοσκόπησης, τα ερωτήματα και οι απαντήσεις που παρουσιάζει η επικαιρότητα μόνο σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις συμβάλλουν στην αλλαγή πολιτικών στάσεων και συμπεριφορών των ατόμων. Φαίνεται παράξενο να συντηρείται αυτή η γιγάντια βιομηχανία των ειδήσεων χωρίς να αλλάζει τίποτα στην κοινωνία. Από την άλλη μεριά, μπορεί κάλλιστα αυτός ακριβώς να είναι ο στόχος. Κανείς δεν χρειάζεται εφημερίδα για να ξέρει ότι ήταν κακός πολίτης μέχρι τώρα, όπως ακριβώς δεν χρειάζεται το ευαγγέλιο για να ξέρει αν είναι καλός άνθρωπος, ούτε τη μάνα του για να του πει αν ήταν φρόνιμο παιδί!
Εφοδιασμένος με ελλιπές γνωστικό υπόβαθρο και τελευταίας τεχνολογίας εργαλεία, ο σύγχρονος πολίτης καλείται να ορίσει τη μοίρα του εντός πλαισίου μιας ευρεσιτεχνίας δημοκρατικού πολιτεύματος και ενός χαοτικού κοινωνικού συμβολαίου που ερείδεται σε εφηβικά αντανακλαστικά του Διαφωτισμού. Οι θαυμαστές θετικές επιστήμες απέδειξαν ότι η γη είναι στρογγυλή και η ανθρώπινη βλακεία άπειρη, ενώ οι κοινωνικές επιστήμες μακροσκοπικά περιορίζονται σε εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς διαπιστώσεις. Η δική μου ψυχούλα δεν μαυρίζει πια με τα παραπάνω, οπότε μπορώ να τα επαναλαμβάνω δοθείσης ευκαιρίας με την ίδια ευκολία που τα ωραία κορίτσια λένε τον καιρό στην τηλεόραση. Πάντα, όμως, θα μου κάνει εντύπωση η ευκολία με την οποία τα αγνοούμε και η μόνιμη απουσία τους από τα νέα της ημέρας, λες κι έχουμε πιο σοβαρά προβλήματα να λύσουμε…
Η επικαιρότητα δεν έχει καν την φιλοδοξία να συνθέσει μια ολοκληρωμένη εικόνα μιας κατάστασης ή ενός φαινομένου. Η ολοκληρωμένη εικόνα είναι το μεγαλύτερο στοίχημα στην εποχή μας, καθώς αποκαλύπτει ότι μια βιομηχανία ροής ειδήσεων δεν συνεπάγεται δικαιοσύνη και κοινωνική ειρήνη και δεν αντιμετωπίζει τα κενά διαφάνειας στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Εξηγεί τους όρους της σύγκρουσης ανάμεσα σε ομάδες ανθρώπων με την απλή γλώσσα της ισχύος, της ιδιοτέλειας και του ευδαιμονισμού και αποδομεί τις αφελείς θεωρίες συνωμοσίας, ενώ περιγράφει ανάγλυφα τα ανθρώπινα πάθη καθώς και την επιμονή να εθελοτυφλούμε απέναντί τους. Αντίθετα, η ουσιαστική και σε βάθος ενημέρωση σφύζει από φιλοδοξία!
