Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η αισθητική δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ούτε μια φιλοσοφική αναζήτηση, παρ’ότι ανήκει στους κλάδους της φιλοσοφικής έρευνας μαζί με την οντολογία και την ηθική. Είναι κάτι συγκεκριμένο και ειδικό σε πολλούς τομείς.
Αν κοιτάξουμε γύρω μας, είμαι σίγουρη ότι σε κανέναν μας δεν αρέσει η αισθητική των κτιρίων από το 70 και μετά, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Τετράγωνα ψηλά κτίρια, χωρίς στυλ και αρχιτεκτονική καλαισθησία. Και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει την φράση, «υποβίβαση της αισθητικής μας». Αυτό, όμως, συμβαίνει και με μας τους ίδιους και τις επιλογές στο ντύσιμο μας και ειδικά στις γυναίκες. Γιατί οι άντρες σε αυτό τον τομέα μην έχοντας πολλές επιλογές έχουν και λιγότερες πιθανότητες του λάθους (οκ υπάρχουν και σε αυτούς κάποιες «ειδικές» υπερβολές). Κοστούμι για επίσημες εμφανίσεις, απλό ή τζην παντελόνι, άντε διάφορα χρώματα πουκάμισα και μπλουζάκια. Εμείς, όμως, οι γυναίκες βρισκόμαστε σε ένα χάος επιλογών. Και από ένα χάος μπορούν να γεννηθούν τέρατα. Και μην μου πείτε τώρα ότι έχουμε κρίση και υποκατανάλωση στα ρούχα, γιατί από τότε που μπορείς να αγοράσεις από τα πολυκαταστήματα οτιδήποτε «φτηνό» (σε ποσότητα στολών εργασίας) η μόδα και η αισθητική πάει περίπατο.
Και δεν είμαι καθόλου υπερβολική όπως ίσως θα σκέπτεστε .Παρατηρήστε τις γυναίκες όλων των ηλικιών και ιδιαίτερα τις πιο νέες, τα τελευταία χρόνια όλες είναι ντυμένες το ίδιο, σαν να είναι κλωνοποιημένες. Και για να προλάβω την επόμενη σκέψη σας που θα αφορά το οικονομικό, θα σας πω ότι εκτός από τα πολυκαταστήματα και τις πολυεθνικές με ρούχα και παπούτσια, με φτηνές και σε αξία και σε ποιότητα τιμές, υπάρχουν και πολλά (ακόμα) καταστήματα με τις ίδιες τιμές, αλλά με ανώτερη ποιότητα και αισθητική. Και αυτό συμβαίνει, γιατί σε αυτά έχεις την επιλογή της μόδας όχι σε ποσότητα, αλλά σε ποιότητα. Την μόδα δεν την ακολουθείς, όπως σου την πλασάρουν οι εταιρίες κάθε χρόνο, αλλά προσαρμόζοντάς την στο δικό σου προσωπικό στυλ και σωματότυπο. Και βέβαια χρησιμοποιώντας κομμάτια της γκαρνταρόμπας σου, που έχεις φτιάξει με τα χρόνια και συνδυάζοντας τα αρμονικά. Άλλα τι γκαρνταρόμπα μπορείς να φτιάξεις από ρούχα μιας χρήσεως; Και τελικά πόση οικονομία κάνεις έτσι;
Και αν όλες ντυνόμαστε με το ίδιο στυλ είμαστε στη μόδα ή στο ίδιο κολέγιο;
Kαι για το τέλος άφησα το πιο καίριο ερώτημα. Τελικά, πέφτοντας στην «παγίδα» των διαφημίσεων των πολυεθνικών και πηγαίνοντας «καρφωτές» εκεί, για τα ψώνια μας, μήπως εκτός από την αισθητική, το στυλ, την μόδα ως έννοια, στερούμε και από τον τόπο μας την υποστήριξη μας; Γιαυτό την επόμενη φορά που θα αποφασίσετε να πάτε για ψώνια, ξεκινήστε από τα «μικρά» μαγαζιά της γειτονιάς σας. Πού ξέρετε… μπορεί να ανακαλύψετε «θησαυρούς» να σας κοστίσει το ίδιο και με στυλ!
