Τον Τζέικ Γκίλενχαλ τον γνωρίζουμε την τελευταία δεκαετία σαν έναν πολύ καλό ηθοποιό που μας έχει παραδώσει ερμηνείες σαν εκείνη στο αμφιλεγόμενο αλλά τελικά ευαίσθητο φιλμ ‘’Το μυστικό του Brokeback Mountain’’, στο θρίλερ του Ντέιβιντ Φίντσερ ‘’Zodiac’’ και πιο πρόσφατα στο επίσης αστυνομικό ‘’Prisoners’’, στο υπαρξιακό δράμα ‘’Enemy’’ αλλά και στο σαρδόνιο ‘’Nightcrawler’’.
Οι πιο σινεφίλ από εσάς δεν γίνεται να μη θυμάστε και το ‘’Donnie Darko’’-ταινία που αρχικά ατύχησε εμπορικά επειδή έπεσε πάνω στην περίοδο έπειτα από το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στους Δίδυμους Πύργους αλλά έπειτα εξελίχθηκε σε καλτ με τους θεατές να προσπαθούν να ξεκλειδώσουν τα μυστήριά της.
Στον ‘’Αριστερόχειρα’’, ο Τζέικ Γκίλενχαλ συνεργάζεται με το σκηνοθέτη Αντουάν Φουκουά για να μας διηγηθούν την ιστορία του μποξέρ Μπίλι Χόουπ που βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται μετά το θάνατο της γυναίκας του. Τα χρέη συσσωρεύονται οπότε αναγκάζεται να εγκαταλείψει την υπερπολυτελή ζωή του ενώ η δεκάχρονη κόρη του θα βρεθεί υπό κρατική προστασία έπειτα από μια απόπειρα αυτοκτονίας του. Όπως είναι φυσικό τον εγκαταλείπει και ο μάνατζερ του και τότε ο μποξέρ αντιλαμβάνεται πλήρως εκείνο που του έλεγε η γυναίκα του : ‘’Όταν σκάσει η φούσκα, όλοι θα σκορπιστούν σαν κατσαρίδες’’. Για να κερδίσει πίσω την κόρη του, ο Μπίλι θα πρέπει να παρακολουθεί προγράμματα διαχείρισης θυμού αλλά και να βρει μια καινούρια δουλειά .Έτσι, θα στραφεί στον προπονητή Τικ Γουίλις ο οποίος σταδιακά θα δεχτεί και να τον προετοιμάσει για την επιστροφή του στο ρινγκ και τον αγώνα του με τον άνθρωπο που έγινε η αιτία να σκοτωθεί η γυναίκα του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε στο σινεμά την ιστορία της ανόδου και της πτώσης ενός μποξέρ. Ποιος θα μπορούσε ποτέ να ξεχάσει ταινίες σαν το ‘’Οργισμένο είδωλο’’ του Μάρτιν Σκορσέζε για το οποίο ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου το 1981; Φυσικά, ο Αντουάν Φουκουά μας προσφέρει μια εντελώς διαφορετική ταινία, κυρίως ψυχαγωγικού και δευτερευόντως ψυχολογικού ενδιαφέροντος. Κι αυτό είναι κάτι που αποδεικνύεται και από την ερμηνεία του Γκίλενχαλ. Δηλαδή, είναι φανερά προσανατολισμένος στο να δώσει μια σωματική ερμηνεία (να αλλάξει τη μορφή του σώματός του, να στραπατσάρει το πρόσωπό του, να πάρει πιο σκοτεινές εκφράσεις) αν και υπό άλλες σεναριακές συνθήκες θα μπορούσε να είχε μεγαλύτερη εσωτερικότητα ο χαρακτήρας του. Όπως συνήθως συμβαίνει, ο καλός ηθοποιός ξεχωρίζει παντού κι έτσι ακόμα και με μια τέτοια, επιφανειακή καθοδήγηση, ο Γκίλενχαλ δίνει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και σε πολλές στιγμές κυρίως στα πρώτο μισό της ταινίας καταφέρνει να σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα.
Στο ρόλο του καινούριου προπονητή του Μπίλι Χόουπ συναντάμε τον οσκαρούχο Φόρεστ Γουίτακερ (τόσο πηγαίος ακόμα και σε έναν όχι και τόσο απαιτητικό ρόλο) ενώ το μικρό ρόλο της γυναίκας του μποξέρ υποδύεται η όμορφη Ρέιτσελ Μακ Άνταμς. Το μάνατζερ που προδίδει τον ήρωα μας αναλαμβάνει να ενσαρκώσει ο ράπερ 50 Cent- ένας ρόλος που φαίνεται να του ταιριάζει γάντι πέρα από τις ενστάσεις μας για τις υποκριτικές του δυνατότητες. Όσον αφορά το soundtrack της ταινίας συναντάμε και εκεί κόσμο από τη ραπ, όπως τον Eminem αλλά και κάποια από τα τελευταία κομμάτια που έγραψε για τον κινηματογράφο ο Τζέιμς Χόρνερ που προσφάτως χάθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα.
Ο ‘’Αριστερόχειρας’’ είναι μια ταινία οργισμένη. Γι’ αυτό και στέκεται ιδιαίτερα στην εξωτερική μορφή των ηρώων της, δίχως να επιχειρεί ουσιαστικό ψυχογράφημά τους. Όμως, όπως φαίνεται και από το μοντάζ και τις σκηνές του ρινγκ, πρόκειται για μια ψυχαγωγική κατά βάση ταινία και κατά τη γνώμη μου ως τέτοια πρέπει να ειδωθεί.
