Μιλήσαμε με την Θεοφανία Παπαθωμά, την γνωστή ηθοποιό, προσπαθώντας να καταλάβουμε τι είναι αυτό που την δένει με την Ρόδο και τους ανθρώπους της. Η Θεοφανία έχει μια ιδιαίτερη σχέση με το νησί του Ήλιου Απόλλωνα. Φως και η ίδια, έχει αφήσει ένα τρυφερό χάδι από άγγιγμα ψυχής σε Ροδίτες που την θεωρούν κομμάτι του τόπου αυτού.
Μιλά για την Ρόδο λίγο μετά την παρουσίαση του βιβλίου «ΣΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ», όπου διαβάζοντας το απόσπασμα «ΕΡΩΤΑΣ», έφερε πολλά δάκρυα στα μάτια όσων ήταν εκεί την μαγική εκείνη βραδιά. Ντυμένη σαν ιέρεια του χρόνου στην Παλιά Πόλη, μας χαρίζει αναμνήσεις της και καθώς ο άνεμος της παίρνει τα μαλλιά και την πασμινα, μετά μεταμορφώνεται, εκεί στις πέτρες τις μεσαιωνικές, σε πριγκίπισσα του χτες…
«Στη Ρόδο πρωτοπήγα όταν τελείωνα το λύκειο, με το σχολείο φυσικά , στην κλασσική πενταήμερη εκδρομή. Ήταν η πρώτη φορά που έκανα μακρινό ταξίδι και μάλιστα μόνη μου, χωρίς τους γονείς, και η πρώτη φορά που πήγαινα σε νησί. Φανταστείτε τί διαστάσεις πήρε αυτό το μέρος στο μυαλό μου… μυθικές! Ήταν για μένα ένας παραμυθένιος προορισμός. Το πρώτο μου ταξίδι. Η ταξιδιωτική μου ενηλικίωση. Χαράχτηκε ανεξίτηλα στο μυαλό μου. Το μυθικό κάστρο των ιπποτών, οι πεταλούδες, μια εκ των οποίων κοσμούσε το δωμάτιο μου πολλά χρόνια μετά, δυστυχώς. Το φημισμένο άρωμα που αγόρασα εκεί, που επίσης ήταν το πρώτο γυναικείο άρωμα που φόρεσα, μια ομπρέλα κάπως περίεργη, ντόπια προϊόντα που συνδέθηκαν με την τρυφερή ενηλικίωση. Περάσαμε ωραία στη Λίνδο, με τα καημένα τα γαϊδουράκια που μας ανεβοκατέβαζαν ολόκληρα μουλάρια στην πλάτη τους. Τρυφερές αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, από φίλους, έρωτες, ξέγνοιαστα σχολικά χρόνια.
Τι περίεργα παιχνίδια που παίζει η μοίρα και πως μας συνδέει με ένα τόπο με περιοδικές κυκλικές αλληλεπιδράσεις. Έκτοτε έχω έρθει στη Ρόδο μερικές φορές. Διατηρώ στην καρδιά μου την ίδια ζεστασιά γι’ αυτό το μέρος, και βέβαια νιώθω την ίδια ξεγνοιασιά κάθε φορά που έρχομαι, σαν ο χρόνος να μην περνάει σ’ αυτό το νησί. Σαν να μην υπάρχει ο χρόνος, παρά μονάχα η φύση αέναος, κι εγώ μέσα της μια κουκίδα στην αιωνιότητα.
Φίλοι πάλι παντού. Η Αναστασία, ο Κώστας , ο Γρηγόρης , ο Στάθης, η Δέσποινα, η Λία, ο Λευτέρης, η Φλώρα , ο Πανταζής, η Εμμανουέλλα, η Μαίρη, ο Άρης! Τόσοι πολλοί φίλοι! Ένα νησί γεμάτο αγάπη, φιλοξενία, χαρά , ξεγνοιασιά και τώρα πια και δημιουργία. Πάντα, αλλά και από δω και πέρα, ακόμη περισσότερο, όταν ακούω Ρόδος ένα χαμόγελο φωτεινό σχηματίζεται στο πρόσωπό μου. Είναι το άνοιγμα της καρδιάς!».
Μιας καρδιάς σαν της γνωστής ηθοποιού Θεοφανίας Παπαθωμά, που χτυπά ακόμα δυνατά, Ελληνικά, νοσταλγικά. Που οι χτύποι της γίνονται ένα με τον τόπο αυτό, στον οποίο γεννιούνται για εκείνην φίλιες και συνεργασίες. Στον άχρονο χρόνο, λίγοι βρίσκουν μνήμες από ένα χτες μακρινό.
Η Θεοφανία δεν τις ξέχασε και δεν τις έχασε ποτέ!
