Τον Θέμη τον γνωρίζω μόνο διαδικτυακά, δεν έχω δοκιμάσει ποτέ κάτι από τα χεράκια του, αλλά τον γουστάρω. Παρακολουθώ τη δουλειά του, είναι αμέσως αντιληπτό ότι αγαπάει αυτό που κάνει και μου αρέσει το γεγονός ότι συνέχεια ψάχνεται στις γεύσεις, δεν μένει στα κλασικά. Επίσης, τρελαίνομαι όταν βλέπω σε φωτογραφίες να μαγειρεύει με τις κόρες του και γελάω απίστευτα με τις ατάκες που τις συνοδεύουν! Έχουμε δώσει ραντεβού φυσικά. Αν έρθει Αθήνα, θα γνωριστούμε, αν πάω Λάρισα, θα μου κάνει το τραπέζι στη Ριβιέρα.
Νομίζω ότι αξίζει να μάθουμε όλοι μας περισσότερα πράγματα για τον Θέμη κι όποιος έχει δοκιμάσει από τα χεράκια του, να μου πει εντυπώσεις, παρακαλώ!
-Μαγειρεύω επαγγελματικά 20 χρόνια. Ξεκίνησα στο μαγαζί μου, τη Ριβιέρα, το 1994, το οποίο είχαν οι γονείς μου από το 1980.
-Η ιστορία της Riviera ξεκινάει από το 1980 όταν γύρισαν οι γονείς μου, Νίκος και Ερμιόνη, από τη Γερμανία και το χτίσανε από την αρχή. Το άνοιξαν τον Αύγουστο του ΄80 και το δούλεψαν μέχρι το 1994, οπότε και ανέλαβα εγώ. Μιλάμε για ένα ιδιόκτητο οικογενειακό μαγαζί. Η κουζίνας μας από πάντα δούλευε με ντόπια κρέατα και τυριά της περιοχής Ελασσόνας Λάρισας. Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια εμπειρίας στην εστιατορική σκηνή, αντιμετωπίζοντας την κρίση κατάματα και παρακολουθώντας πολλά σεμινάρια δίπλα σε διάσημους και καταξιωμένους σεφ και φυσικά, μετά από πολλή μελέτη και πειραματισμούς, η κουζίνα μας είναι σε ένα επίπεδο όπου παντρεύει το παραδοσιακό με την εξέλιξη, αξιοποιώντας με σεβασμό υλικά της περιοχής μας και ευρύτερα του θεσσαλικού κάμπου και γενικότερα ελληνικά προιόντα, κατά προτίμηση.
-Το 1980, που άνοιξε η Ριβιέρα, ήμουν 7 χρονών. (φανέρωσα την ηλικία μου τώρα χαχαχα!) Και θα είμαι για πολλά χρόνια ακόμα… έχω πολλά να της δώσω και να μου δώσει…! Σε άλλα μαγαζιά δεν μαγειρεύω, αν και μου έχουν γίνει κάποιες προτάσεις. Δεν είμαι έτοιμος ακόμα.
-Τη μαγειρική μου θα την χαρακτήριζα μεσογειακή με πινελιές φαντασίας, έρωτα και τρέλας… Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα αλλάζω ”ρότα”, αλλά όταν χρειαστεί, ΝΑΙ, προσαρμόζομαι. Ένα άλλο στοιχείο που έχω είναι ότι δεν κάνω πάντα την ίδια συνταγή, πάντα κάτι θα αλλάξω. Έχω τα θέματά μου κι εγώ! χαχαχαχαχα…
Στον χώρο, με χαλάει το γεγονός ότι κάποιοι τη μαγειρική την έχουν δει σαν ένα τρόπο επιβίωσης και μόνο και το κάνουν με πολύ κακό τρόπο. Από την άλλη, με διεγείρει αυτό το μεθυστικό ταξίδι στο άγνωστο που είναι γεμάτο μυστήριο και δεν έχει τελειωμό…
-Δεν είμαι σεφ από σχολή, μαγειρεύω από χόμπι και έκανα το χόμπυ μου επάγγελμα. Κάνω παρέα με σεφ, έχω πολλούς φίλους από το χώρο και μάλιστα με πολλούς έχω καθημερινή επικοινωνία. Θεωρώ ότι ένα πράγμα που με κέρδισε και με κερδίζει καθημερινά όλο και πιο πολύ από τους ανθρώπους αυτούς, είναι το γεγονός ότι βρίσκονται στη γη για ένα και μοναδικό σκοπό: να κάνουν τη ζωή των ανθρώπων πιο νόστιμη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και επειδή στην ουσία δεν είμαι του ”χώρου”, μπορώ να μιλήσω πιο άνετα και να πω ότι δεν υπάρχει καλύτερη πάστα ανθρώπων από τους μάγειρες…
-Έχω δύο κόρες, την Ερμιόνη και τη Ματίνα, 15 και 8 ετών. Αν αγαπήσουν πραγματικά τη μαγειρική, ναι, θα ήθελα να ασχοληθούν με τη μαγειρική και γενικά με τη γαστρονομία.
-Γενικά, ό,τι μαγειρεύω, το κάνω με πολλή αγάπη, έρωτα, πάθος και πολύ-πολύ τρέλλα… Επαγγελματικό μου όνειρο είναι να δημιουργήσω έναν ”πολυχώρο” στον οποίο θα μπαινοβγαίνει κόσμος από το πρωί μέχρι το βράδυ, απολαμβάνοντας τις δημιουργίες μας. Επίσης, ένα όνειρό μου είναι να κάνω την επαρχία Ελασσόνας γαστροτουριστικό προορισμό!
“Σοκολατάκια” με φέτα Ελασσόνας.
Yλικά
450γρ. κρέμα γάλ.36% λιπαρά
75γρ. γάλα φρέσκο πλήρες
90γρ. θυμαρίσιο μέλι Ολύμπου
7,5 γρ. φύλλα ζελατίνης
150γρ. φέτα Ελασσόνας
Εκτέλεση:
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε την κρέμα, το γάλα και το μέλι σε μέτρια φωτιά. Μόλις αρχίσει ο βρασμός, αποσύρουμε και βάζουμε τα φύλλα ζελατίνης τα οποία βγάζουμε από το κρύο νερό που τα έχουμε βάλει να μαλακώσουν. Ανακατεύουμε και ρίχνουμε τη φέτα την οποία έχουμε σπάσει με τα δάχτυλα και ομογενοποιούμε με ραβδομπλέντερ. Γεμίζουμε φόρμες σιλικόνης για σοκολατάκια και παγώνουμε στο ψυγείο 2-3 ώρες. Συνοδεύεται με πράσινα φυλλώδη λαχανικά με ελαιόλαδο ή ντρέσιγκ μελιού (100γρ. Μέλι, 10γρ.τσίπουρο) και φρεσκοτριμμένα πιπέρια.
Εστιατόριο ‘Ριβιέρα’ – Στεφανόβουνο Ελασσόνας, Λάρισα.
Fb group: Riviera.gourmet.restaurant.cafe
