Την χρονιά εκείνη όλο το αγγλικό έθνος έριξε τα βλέμματά του πάνω σε δύο 15χρονους έφηβους. Την Τζέην και τον Έντουαρντ. Ο Έντουαρντ ήταν ο ετοιμοθάνατος βασιλιάς της Αγγλίας που κατά την διάρκεια της σύντομης βασιλείας του ο πανίσχυρος Προτεστάντης υπουργός του Ντάντλεϋ είχε κυνηγήσει ακόμα και Καθολική γάτα για να την σκίσει. Ήταν η εποχή που στην Ευρώπη Καθολικοί και Προτεστάντες ξεκοιλιάζονταν για ζητήματα θρησκείας.
Η Τζέην ήταν και αυτή μια 15χρονη λαίδη που δεν την ενδιέφεραν οι ίντριγκες και η εξουσία. Ήσυχη κοπελίτσα που ήθελε να ζήσει φυσιολογικά χωρίς πονηριά και βρωμιά. Οι γονείς της όμως δεν είχαν την ίδια γνώμη. Η μάνα της την κακοποιούσε με βελόνες γεμίζοντάς της το κορμάκι με τρύπες και τσιμπήματα, της έδινε την άδεια να μιλάει ή να κάθεται, να πίνει ή να τρώει, να γελάει ή να στεναχωριέται όποτε γούσταρε αυτή. Η κοπέλα έγραφε τότε ότι ζούσε στην κόλαση.
Μια τέτοια μάνα έβαλε μπρος το σχέδιό της μαζί με τον ιντριγκαδόρο υπουργό Ντάντλεϋ: Εφόσον ο βασιλιάς θα πέθαινε σύντομα έπρεπε να εμποδιστεί η διαδοχή του από τον πολιτικό και θρησκευτικό τους αντίπαλο την ρουφιάνα την Μαίρη Τυδόρ, μια Καθολική γυναίκα μέχρι το κόκκαλο. Μια τέτοια εξέλιξη την απεύχονταν όλοι οι Προτεστάντες. Αν λοιπόν η μητέρα-τέρας πάντρευε την κόρη-πιόνι της με τον γιό του δαιμόνιου Ντάντλεϋ τότε θα είχαν ένα ζεύγος έτοιμο να ανέβει στον θρόνο.
Πράγματι με το που πέθανε ο πιτσιρίκος βασιλιάς το 1553 ο Ντάντλεϋ βγήκε να ανακοινώσει ότι διάδοχοι ήταν οι νιόπαντροι αναγκάζοντας και το Βασιλικό Συμβούλιο να υποστηρίξει αυτή την «a la game of thrones» αντικανονική στέψη. Όταν όμως φέρανε στην Τζέην το στέμμα εκείνη αρνήθηκε αγέρωχα να το φορέσει στο κεφαλάκι της. Δεν μπορούσε να ζήσει στην ιδέα ότι θα κυβερνούσε εις βάρος των ξαδελφών της που βρίσκονταν πιο κοντά στην γραμμή διαδοχής. Οι τύψεις της χτυπούσαν το κεφάλι σαν σφυρί όπως επίσης όμως την χτυπούσε κυριολεκτικά και η μάνα της για να την αναγκάσει να δεχτεί το στέμμα. Με τα πολλά πολλά το φόρεσε. Αλλά όχι για πολύ..
Η νόμιμη διάδοχος Μαίρη Τυδόρ διεκδίκησε το θρόνο και έτσι μέσα σε εννιά μέρες η καημένη Τζέην από βασίλισσα βρέθηκε φυλακισμένη στις στοιχειωμένες φυλακές του Πύργου του Λονδίνου. Η μάνα της δεν έτρεξε ποτέ κοντά της ενώ όταν ζήτησε συγχώρεση από την Βασίλισσα παρακάλεσε για αμνηστία μόνο για την ίδια και τον άνδρα της, τον πατέρα της φυλακισμένης Τζέην. Για την κορούλα της ούτε λέξη..
Ενώ λοιπόν φαινόταν η Βασίλισσα να καταλαβαίνει ότι η Τζέην ήταν αθώα και απλά ένα πιόνι συνωμοτών ο άθλιος πατέρας της προσπάθησε να επιχειρήσει επανάσταση εναντίον της βασίλισσας γνωρίζοντας ότι η κόρη του δεν ήταν ασφαλής και ακόμα φυλακισμένη. Αυτό ήταν το μοιραίο επεισόδιο…
Η Βασίλισσα αναγκάστηκε να διατάξει τον αποκεφαλισμό της Τζέην όχι τόσο γιατί ήταν ένοχη αλλά επειδή οι πολιτικοί σύμμαχοι και υποστηρικτές της βασίλισσας την ανάγκασαν να εκκαθαρίσει μια και καλή την Αγγλία από τους Προτεστάντες συνωμότες και μεταξύ αυτών ήταν και η αδύναμη Τζέην.
Τον Φεβρουάριο του 1554 λίγες ώρες πριν το λεπίδι του δήμιου της πάρει το κεφάλι η Τζέην θα έγραφε -μεταξύ άλλων- στα ελληνικά «Ο θάνατος θα προσφέρει πόνο στο σώμα για τις αμαρτίες μου, αλλά η ψυχή θα δικαιωθεί ενώπιον του Θεού». Όσο η Τζέην περίμενε να αποκεφαλιστεί στα 15 της χρόνια η μάνα της ημίγυμνη «χτυπιόταν» μακριά σε ένα κρεβάτι με έναν 15 χρόνια νεώτερο υπηρέτη της…
Ποιος ξέρει, ίσως η Τζέην να εξελισσόταν η καλύτερη βασίλισσα της Αγγλίας ακριβώς επειδή δεν ήθελε να βασιλεύσει…
