Μακριά χέρια, της Μαριλένας Καραφώτη
Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στον κόσμο τούτο, είναι να μπορέσεις να αγαπήσεις έναν άνθρωπο ακριβώς όπως είναι. Αν καταφέρεις να φτάσεις στο επίπεδο της απόλυτης αποδοχής του “καλόκακου” εαυτού του, τότε μπορείς να πεις και να το εννοείς πως αγαπάς κάποιον. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της σχέσης, ανοίγεις τους ορίζοντες της και μπορεί […]
Μια παρεξηγημένη ελευθερία, της Δικαίας Μαραβέλια
Ο καθένας μας θέλει να νομίζει οτι ζει “ελεύθερος”. Η ελευθερία είναι μια συνθέτη και παρεξηγημένη λέξη. Προκύπτει από τις λέξεις, “ελεύθω” και “έρω”, δηλαδή “πηγαίνω εκεί που αγαπώ”! Εδώ, έχω την εντύπωση οτι ταιριάζει και η έκφραση “οποίος βιάζεται σκοντάφτει”. Γιατί με τη φόρα που παίρνουμε να πάμε εκεί που αγαπάμε, δεν καταλαβαίνουμε οτι μπαίνουμε […]
Εμένα, γιατί όλα αυτά μου φαίνονται επικίνδυνα;, του Μιχάλη Καβουκλή
Αν αρχίσουμε να περιορίζουμε τις ελευθερίες και να περιορίζουμε με νομικούς τρόπους συγκεκριμένες ομάδες οδηγούμαστε αυτόματα σε αυτοπεριορισμό της ελευθερίας μας και της δημοκρατίας μας. Η Χρυσή Αυγή κάποια στιγμή θα φύγει από το προσκήνιο! Οι περιορισμοί και τα ιστορικά νομικά προηγούμενα θα μείνουν. Και όλη αυτή η ρητορική με “εμφυλίους”, “θεωρίες άκρων” κ.τ.λ. θυμίζουν […]
