Όταν οι μοναχοί του Σαλεσιανού σχολείου του Αγίου Αμβροσίου υποδέχτηκαν τον καινούργιο μαθητή δεν είχανε ιδέα ότι θα εξελισσότανε στον χειρότερο μαθητή στα θρησκευτικά. Το 1948 ήταν μια χρονιά από τις δύσκολες για την Ιταλία. Οι καπνοί από το φασιστοκαπνισμενο Μιλάνο δεν είχαν καλά καλά «σβήσει» και ο Λουίτζι με την γυναίκα του Ροσέλα θέλανε το καλύτερο για τον 12χρονο γιό τους.

Το 1955 ο δεκαοκτάχρονος πλέον Σίλβιο, ο οποίος υπήρξε εξαιρετικός μαθητής, άφησε τους Καθολικούς καλόγερους κυνηγώντας κάτι πιο extreme. Λάτρευε το θέμα. Έτσι, εκμεταλλευόμενος την καλή φωνή του και το ταλέντο του στο κόντρα μπάσο σκέφτηκε να κερδίσει το χαρτζιλίκι του ερμηνεύοντας τραγούδια του Φράνκ Σινάτρα σε νυχτερινά κέντρα.

Παράλληλα με τις σπουδές του στη Νομική στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνο δούλευε ακόμα και ως showman σε κρουαζιερόπλοια, απασχολώντας τα πλήθη με χωρατά και φλερτάροντας όμορφες γυναίκες. Παρόλα αυτά κατάφερε ο μπαγάσας να συγγράψει μια τόσο πρωτότυπη πτυχιακή εργασία ώστε απέσπασε ακόμα και βραβείο. Το 1961 αφού αποφοίτησε, ήταν αποφασισμένος να ασχοληθεί με το real estate. Αφού πέτυχε να εξασφάλισε ρευστό με την βοήθεια του τραπεζικού πατέρα του έχτισε ένα ολόκληρο τετράγωνο από διαμερίσματα στη Βία Αλτσάτι στο Μιλάνο. Ο Σίλβιο, επιστρατεύοντας το καταπληκτικό του χάρισμα να πείθει επίδοξους αγοραστές, κατάφερε να πουλήσει όλα τα γεμάτα κακοτεχνίες διαμερίσματα.

Η Ιταλία του 60’ ήταν ότι και η Ελλάδα: αστυφιλία και πόλεις φούλ στο τσιμέντο. Η αυξημένη ζήτηση διαμερισμάτων ήταν ένα ιδανικό πεδίο για να βγάλεις λεφτά. Το 1964, αφού ίδρυσε τη μεσιτική εταιρεία Edilnord S.p.a., έχτισε μια ολόκληρη κωμόπολη 4.000 κατοίκων στο Brugherio, έξω απο το Μιλάνο. Παρά τη πρόσκαιρη μειωμένη ζήτηση διαμερισμάτων για το 1964 και όλα τα κακά και στραβά της περιοχής -μέσα στη μόλυνση, και τον θόρυβο- ο Σίλβιο κατάφερε να πείσει τον αντιπρόεδρο μιας μεγάλης εταιρείας να αγοράσει τα διαμερίσματα του. Το 1970 προχώρησε στην οικοδόμηση του «Μιλάνο 2», κοντά στο αεροδρόμιο Linate. Το «Μιλάνο 2», ήταν ένα τεράστιο συγκρότημα σπιτιών, σχολείων, ξενοδοχείων, με προδιαγραφές να στεγάσει 10.000 άτομα, κυρίως από τη μιλανέζικη μεγαλοαστική τάξη. Ο ευφυής επιχειρηματίας διπλασίασε την αξία των διαμερισμάτων από 130.000 σε 260.000 ιταλικές λίρες αλλάζοντας τα δρομολόγια των αεροπλάνων, ώστε να μειωθεί η ηχορύπανση πάνω από το «Μιλάνο 2»!

Ας είναι καλά η P2. Η μύηση του Σίλβιο στην πανίσχυρη οργάνωση «Προπαγάνδα 2» (“P2”) του άνοιξε πολλές πόρτες για να κάνει όλα αυτά τα έργα. Η “P2”, που ιδρύθηκε από τον άκρατο νεοφασίστα και φιλοναζιστή Licio Gelli, ήταν μια πανίσχυρη μασονική Στοά που ήθελε μόνο δύο πράγματα: να σακατέψει κάθε κομμουνιστή που κυκλοφορούσε και να αποκτήσει την πλήρη οικονομικό και πολιτικό έλεγχο της Ιταλίας. Τα μέλη της οργάνωσης αποτέλεσαν τους βασικούς στυλοβάτες του αντικομμουνιστή Σίβλιο. Φυσικά πολλά από τα χρήματα ίσως προέρχονταν από κεφάλαια που εξήχθησαν παρανόμως και στη συνέχεια επανακτήθηκαν μέσω ελβετικών τραπεζικών λογαριασμών ή ακόμη και από ξέπλυμα χρήματος της Μαφίας. Ο Σίλβιο συνεργαζόταν με τη Σικελική Μαφία, καθώς το 1974 είχε στη δούλεψή του, ως προστασία, τον κύριο Βιτόριο Μανγκάνο, μελλοντικό αρχηγό της πανίσχυρης σικελικής οικογένειας Porta Nuova. Δηλαδή μιλάμε από τα καλά παιδιά..

Το επίθετο του κυρίου είναι πλεονασμός να αναφερθεί, στο επόμενο μέρος θα μάθουμε περισσότερα γι αυτόν τον επίδοξο νέο που θα αναλάμβανε να διασφαλίσει την χώρα του, την αυτοκρατορία του και το κρεβάτι του πάντα ζεστό και γεμάτο…