Εκεί που κάνανε ήσυχα την θητεία τους στο ξεκίνημα του καλοκαιριού, τους βούτηξαν και τους πήγανε στα κτήνη της στρατιωτικής αστυνομίας όπου τους σάπισαν πραγματικά στο ξύλο. Εφημερίδες που ήταν προσκείμενες με την ακροδεξιά και την ΕΡΕ αποκαλύπτανε πληροφορίες για σαμποτάζ -από πλευράς των δαρμένων- σε μονάδα πυροβολικού στην Ορεστιάδα του Έβρου. Τις πληροφορίες σχετικά με την εθνική σκανταλιά των δύο κωλοφάνταρων, έδινε σε αναφορά του, ο διοικητής της μονάδας αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος και παραδόξως οι προσκείμενες στην ακροδεξιά (μέρος της ΕΡΕ) εφημερίδες που τις βγάλανε πριν φτάσει η αναφορά στις αρμόδιες στρατιωτικές αρχές. Ο διοικητής, είχε αποσπάσει έπειτα από βασανισμούς, από τους δύο στρατιώτες που υποτίθεται οδήγησαν την αστυνομία σε συλλήψεις εξπρές άλλων 10 πολιτών σε άλλες πόλεις ως εμπλεκόμενους σε κατασκοπία. Σύντομα βέβαια οι κατηγορίες κατέρρευσαν, αφού όμως κυριάρχησαν στην επικαιρότητα για μια περίπου εβδομάδα. Οι δύο αυτοί στρατιώτες τελικά καταδικάστηκαν από Τακτικό Στρατοδικείο τον Δεκέμβριο του 1965 για φθορά ξένης περιουσίας σε συνδυασμό με τον Ν. 4000/1959 περί «τεντιμποϊσμού», ο μεν Δημήτριος Μπέκιος σε 4 χρόνια φυλάκιση, ο δε Κωνσταντίνος Ματάτης σε 15 χρόνια κάθειρξη.

Λίγο αργότερα το θέμα έφτασε στην Βουλή, κατά και ο Βουλευτής της ΕΔΑ Ηλίας Ηλιού, με μια χειρουργική οξυδέρκεια προφήτευσε το διαγραφόμενο κίνδυνο για το κοινοβουλευτικό πολίτευμα που αντιπροσώπευε «ὁ κύριος 817760» για την δημοκρατία, με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΕΡΕ και της Ένωσης Κέντρου ξεφτιλίζοντας τον Υπουργό Δικαιοσύνης του «Γέρου της Δημοκρατίας».

Η. ΗΛΙΟΥ: Ὁ στρατὸς ποὺ ἔχει ὑψηλὴν ἀποστολήν, ὁ στρατευόμενος λαὸς ποὺ πρέπει νὰ εἶναι ὁ φρουρὸς τῆς κυριαρχίας, τῆς ἀνεξαρτησίας, τῆς ακεραιότητος καὶ τῆς εἰρήνης τῆς χώρας καὶ πρόμαχος τῶν λαϊκῶν ἐλευθεριῶν ἐπιδιώκεται νὰ περιέλθει εἰς τὸν ἀποκλειστικὸν ἔλεγχον μιᾶς χούντας πραξικοπηματιῶν πρὸς ἐπι βολὴν ὑπαγορευομένης πολιτικῆς εἰς τὴν νόμιμον Κυβέρνησιν ἢ ὡς μοχλὸς ἀνατροπῆς της.
Καὶ ἰδοῦ ἕνα χαρακτηριστικὸν ἀποκορύφωμα τῆς ἐπιθέσεως κατὰ τῶν ἐλευθέρων θεσμῶν. Διὰ νὰ ἀναβιώσῃ ἡ νεοφασιστικὴ ζούγκλα […] χρησιμοποιεῖται […] διὰ τὴν ἀποδυνάμωσιν τῆς δημοκρατίας καὶ τὴν διάσπασιν τῶν ἐφεδρειῶν αὐτῆς, ὁ κομμουνιστικὸς κίνδυνος, ὁ κομμουνιστικὸς δάκτυλος, ἡ κομμουνιστικὴ ἐπιβουλή. Καὶ ὁ Ἀντισυνταγματάρχης Παπαδόπουλος, ὁ ὑπ’ ἀριθ. 817760 πραξικοπηματίας τοῦ σχεδίου «Περικλῆς», ἡ δεξιὰ χεὶρ τοῦ Νάτσινα, σκηνοθετεῖ δολιοφθορὰν εἰς τὸν Ἕβρον, ἀφοῦ εἶχον προηγηθῆ αἱ ἄτιμοι, ψευδεῖς καὶ ἀνησυχητικαὶ διαδόσεις ἐφημερίδος τῆς ΕΡΕ περὶ δολιοφθορᾶς 17 τὰνκς εἰς ἄλλην μονάδα, σκηνοθετεῖ δολιοφθορὰν 2 τζὶπς μὲ ἕνα κατσαβίδι ὡς ὄργανον τῆς δολιοφθορᾶς, συντάσσει ἕνα πόρισμα, τὸ γνωστοποιεῖ εἰς τὸν τύπον τῆς ΕΡΕ μίαν ἡμέραν προτοῦ τὸ κοινοποιήσει εἰς τὴν Κυβέρνησιν, κινητοποιεῖ πίσω ἀπὸ τὴν πλάτην της Κυβερνήσεως ἀστυνομικὸν μηχανισμὸν καὶ συλλαμβάνει δεκάδα πολιτῶν, συλλαμβάνει 3-5 στρατιώτας καὶ ἀποσπᾷ ἀπὸ τοὺς στρατιώτας ὁμολογίαν, ἐλεχθεῖσαν ἐκ τῶν ὑστέρων ὡς ψευδῆ.
Καὶ ἐρωτῶ τὴν Κυβέρνησιν, ποῖος ἀσκεῖ τὴν ἐξουσίαν εἰς αὐτὸν τὸν τόπον; Πῶς περὶ οἱουδήποτε κ. Παπαδοπούλου ὑπάρχει τὸ τεκμήριον τῆς ἀληθείας, καὶ εἰς βάρος δεκάδων ἐλευθέρων πολιτῶν τὸ τεκμήριον τῆς ἐνοχῆς, ὥστε ἀρκεῖ νὰ συντάξῃ ἕνα χαρτὶ ὁ κ. Παπαδόπουλος, διὰ νὰ συλληφθοῦν νύκτωρ ἀπὸ τὰ σπίτια των εἰς τὰ τέσσαρα ἄκρα τῆς Ἑλλάδος 10 πολῖται, νὰ τεθοῦν ὑπὸ ἀπομόνωσιν, νὰ κινδυνεύσουν νὰ ὑποστοῦν τὰ γνωστὰ καὶ συνηθισμένα […] καὶ ἄλλα συνηθισμένα παρομοίας φύσεως βασανιστήρια, διὰ νὰ ἐλεγχθοῦν ὕστερα ὅλα αὐτὰ ὅτι ἦσαν πομφόλυξ;

Καὶ ἂν αὔριον μὲ ἕνα νέον πόρισμα κατονομάσωμεν ὄχι 10, ἀλλὰ 500, 1.000, 10.000 πολίτας, εἶναι δυνατὸν νὰ συγκλονισθῇ τὸ καθεστὼς τῶν δημοσίων ἐλευθεριῶν, ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἀνθρώπου ὅτι θὰ εὑρίσκεται εἰς τὸ σπίτι του, μὴ ἔχων νὰ δώσῃ λόγον, παρὰ μόνον εἰς τὴν τακτικὴν δικαιοσύνην, εἶναι δυνατὸν νὰ συγκλονισθῇ τὸ καθεστὼς τῶν δικονομικῶν καὶ συνταγματικῶν ἐγγυήσεων καὶ εἶναι δυνατὸν μὲ αὐτὸν τὸν τρὸπον νὰ ξαναεγκαθιδρυθῇ τὸ Βασίλειον τοῦ φόβου εἰς αὐτὸν τὸν τὸπον, επὶ τῇ βάσει οἱασδήποτε αὐθαιρέτου κακοβούλου ἐνεργείας οἱουδήποτε κ. Παπαδοπούλου; Καὶ ἐρωτῶ, βάσει τίνος νόμου, ἀναγνωρίζοντος αὐτὸ τὸ δικαίωμα, ἐπελήφθησαν στρα τιωτικαὶ δικαστικαὶ ἀρχαὶ αὐτῆς τῆς ὑποθέσεως; Διότι τὸ μὲν Σύνταγμα τὸ ἀπαγορεύει, ἐγὼ δὲ δὲν γνωρίζω νὰ ὑπάρχῃ κανεὶς νόμος νὰ τὸ ἐπιτρέπῃ τοῦτο […]

Ἐπειδὴ το ἰσχυρίσθη αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, παρακαλῶ τὸν κ.Ὑπουργὸν τῆς Δικαιοσύνης καὶ τὸν καθιστῶ ὑπεύθυνον καὶ τὸν προκαλῶ νὰ μοῦ εἴπῃ ἐπὶ τῇ βάσει τίνος νομικῆς διατάξεως παρεπέμφθησαν οἱ ἰδιῶται διὰ τοιαύτας παραβάσεις εἰς τοὺς στρατοδίκας καὶ εἰς τοὺς εἰσηγητάς; Καὶ ἐρωτῶ, ἦτο δυνατὸν ποτὲ νὰ παραχωρηθῇ αὐτὴ ἡ ἐξουσία, ἡ μὴ ἀνήκουσα εἰς τὸ πολίτευμα εἰς τὰς στρατιωτικὰς ἀρχὰς καὶ μάλιστα εἰς πρόσωπον τῆς ποιότητος τοῦ κ. Παπαδοπούλου, τοῦ 817760, ἐὰν δὲν κατείχετο ἡ Κυβέρνησις ἀπὸ τὸ γνωστὸν ἐκεῖνο πλέγμα, τὸ ὁποῖον τὴν σπρώχνει κάθε τόσο νὰ παραδίδῃ τμῆμα τῆς ἐξουσίας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀπογυμνοῦται ἀπὸ τὴν πραγματικὴν ἐξουσίαν; Καὶ ἐρωτῶ τέλος, ποῖα μέτρα ἐλήφθησαν ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ ἐμπρηστοῦ, ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ προβοκάτορα.
Ν. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ( Ὑπ. Δικαιοσύνης). Θέλετε νὰ μάθετε;
Η. ΗΛΙΟΥ. Κύριε Ὑπουργέ, θέλω τὴν ἀπάντησιν.
Ν. ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ( Ὑπ. Δικαιοσύνης). Σᾶς τὴν δίδω ἀμέσως. Ἡ Κυβέρνησις, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον προχθὲς δὲν ἠθέλησα νὰ εἴπω σαφῶς, διότ ι ἡ ὑπόθεσις ἐκκρεμοῦσεν ἐνώπιον τῶν ἁρμοδίων δικα στικῶν ἀρχῶν, ἡ Κυβέρνησις εἶχε καταγ γελίαν, ὄχι ἀπὸ τὸν κ. Παπαδόπουλον, ἀπὸ ἄλλο ἁρμόδιον ὄργανον τῆς διοικήσεως τοῦ στρατοῦ, ὅτι ἐγένετο δολιοφθορὰ εἰς τὸ τάγμα περὶ τοῦ ὁποίου πρόκειται, τοῦ ὁποίου διοικητὴς ἦτο ὁ κ.Παπαδόπουλος, ὅτι οἱ συλληφθέντες εἶχον δώσει ἰδιόχειρον ἐπιστολήν, καταγγέλ λοντες ὅτι ἐμυήθησαν εἰς τὸν κομμουνισμὸν ἀπὸ τὸ τάδε καὶ τάδε πρόσωπον. […]
Αὐτὴ ἦτο ἡ καταγγελία πρὸς τὴν Κυβέρνησι ν καὶ ἁρμόδια ὄργανα διὰ τὴν ἐξακρίβωσιν ἐὰν ὑπάρχῃ κατασκοπεία ἦσαν αἱ Ἀστυνομικαὶ Ἀρχαί, ἡ Στρατιωτικὴ Δικαιοσύνη, τὸ Γ΄ Σῶμα Στρατοῦ. Καὶ αὐτὸ ἔπραξεν ἡ Κυβέρνησις. Ἀπεδείχθη ἐκ τῶν ὑστέρων ὅτι ἡ καταγγελία ἦτο ἀβάσιμος καὶ ἀπελύθησαν. Αὐτὸ ἦτο ὅλο, τὸ ὁποῖον ἔπραξεν ἡ Κυβέρνησις.

Η. ΗΛΙΟΥ. Κύριοι συνάδελφοι, δὲν γνωρίζω ἐὰν ὁ παλαιὸς συνοπαδός μου τοῦ κόμματος τοῦ Ἀλεξάνδρου Παπαναστασίου ἐλησμό νησε καὶ τὸ ἀλφά βητον ἀκόμη τῆς Δημοκρατίας. Δὲν ἠμπορῶ νὰ καταλάβω τί ἀντιλήψεις περὶ συνταγματικῶν ἐγγυήσεων ἔχει ὅταν δηλοῖ ἐνώπιον τοῦ Σώματος καὶ πρὸς καθησύχασιν καὶ ἀσφάλειαν ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅτι ἀρκεῖ οἱοσδήποτε προβοκάτορας, ἄνευ μνείας συγκεκριμένου στοιχείου, νὰ γράψῃ εἰς ἓν ἔγγραφον, φέρον σφραγίδα στρατιωτικοῦ σχηματισμοῦ, τὴν λέξιν «κατασκοπεία», διὰ νὰ καταργηθῇ διὰ τοῦτο κάθε ἐγγύησις ὑπὲρ τοῦ ἰδιώτου, διὰ νὰ συλληφθῇ καὶ παραδοθῇ εἰς τὴν ΕΣΑ, διὰ νὰ μετατραπῇ ἡ ἁρμοδιότης τῶν τακτικῶν δικαστηρίων, ἡ ὁποία καὶ σήμερον ὑπάρχει, προκειμένου περὶ φθορᾶς πραγμάτων, νὰ μετατραπῇ εἰς ἁρμοδιότητα κατὰ τὸν φασιστικὸν νόμον 375 τοῦ Ἰωάννου Μεταξᾶ, ὁ ὁποῖος σημειωτέον κολάζει εἰδικὰς περιπτώσεις κατασκοπείας, ἐνῷ γενικῆς ἰσχύος, καὶ τὸ γνωρίζει ἢ ὤφειλε νὰ τὸ γνωρίζῃ ὁ κ. Ὑπουργὸς τῆς Δικαιοσύνης, εἶναι αἱ διατάξεις τῶν ἄρθρων 146 ἕως 148 τοῦ κοινοῦ Ποινικοῦ Κώδικος, αἱ ὁποῖαι ἔχουν ἐφαρμογὴν ἐπὶ τῶν ἰδιωτῶν καὶ ἀνήκουν εἰς τὰ τακτικὰ δικαστήρια. Ἐὰν τόσον περίεργον ἀντίληψιν ἔχει ἡ Κυβέρνησις καὶ ὁ κ. Ὑπουργὸς τῆς Δικαιοσύνης περὶ τῆς ἀνάγκης σεβασμοῦ τῶν συνταγματικῶν κατοχυρώσεων τῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν, περὶ τῆς ἀνάγκης τοῦ νὰ μὴ δύναται ὁ οἱοσδήποτε προβοκάτορας στρατοκράτης μέλος χούντας ἢ μέλος σχεδίου «Περικλῆς», κατονομάζων εἰς ἕνα χαρτὶ 5 ἢ 10.000 ὀνόματα, πῶς θὰ τὸν ἐμποδίσετε νὰ συγκλονίσῃ μίαν νύκτα τὴν χώραν μὲ ὁμαδικὰς συλλήψεις;