Ποιος Έλληνας αρχιστράτηγος άνοιξε τις πόρτες στους Γερμανούς; του Βαγγέλη Γεωργίου

Δημοσιεύθηκε

Άτιτλο

Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα και οδυνηρά. Τον Μάρτιο βρίσκονταν ήδη στην Ρουμανία και κατέβαιναν, κατέβαιναν, κατέβαιναν. Τσουπ, πηδάνε και το ποταμάκι –τον Δούναβη- και μπαίνουν στην Βουλγαρία. Οι Γερμανοί έχοντας εξασφαλίσει άνετη διάβαση από τις χώρες που περνούσαν είχανε ένα προορισμό: Greek Islands! Καλοκαιράκι του 1941 ερχόταν και ο Μουσολίνι τα είχε κάνει Πίτσα Ναπολιτάνα στην Αλβανία. 31 πάνοπλες Ιταλικές Μεραρχίες γνώριζαν τη μία ήττα μετά την άλλη από τον φτωχό ελληνικό στρατό των 14 μόλις μεραρχιών εκείνου του μετώπου.

Όταν λοιπόν τα γερμανικά τανκς διέσχισαν την Βουλγαρία φτάνοντας στα ελληνικά σύνορα άρχισαν να μαρσάρουν επικίνδυνα. Άραγε, οι δικοί μας οι στρατηγοί τι θα σκαρφίζονταν για να διαχειριστούν αυτή την ομολογουμένως κωλοκατάσταση: δυτικά (από την Αλβανία) να τους χτυπάνε οι Ιταλοί και από την ανατολή (Βουλγαρία) να οπλίζουν 180.000 γερμαναράδες συνοδευόμενοι από τανκς και αεροπλάνα που οι Έλληνες δεν είχαν δει ούτε στους κινηματογράφους. Μεταξύ λοιπόν αυτών των μετώπων υπήρχε ένα ευχάριστο «διάλειμμα»: η ουδέτερη Γιουγκοσλαβία, από την οποία η Ελλάδα δεν περίμενε καμία έκπληξη. Οι καιροί όμως ήταν δύσκολοι και φυσικά δεν μπορούσες να επαναπαυθείς στην γιουγκοσλαβική ουδετερότητα.

Έτσι λοιπόν, ο «μεγαλοφυής» αρχηγός του ελληνικού στρατού, Αλέξανδρος Παπάγος βρήκε την εξής φόρμουλα:

Άτιτλο

«στα βρώμικα αλβανικά βουνά θα κρατήσουν οι δυνατές μου μεραρχίες τους μακαρονάδες, στα βουλγαρικά σύνορα θα κάνουν την δουλειά τα ολοκαίνουργια και πανάκριβα οχυρά που έφτιαξα κλειδώνοντας μέσα σε αυτά 65.000 ελληνόπουλα για να τσακιστούν αλλά να σώσουν την τιμή μου και εγώ θα αράξω στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία να παίξω το Ναπολέοντα. Ε, τι τσάμπα έφτιαξα τόσο μπετόν, χωρίς να το δοκιμάσω;». Ο ξεροκέφαλος αυτός στρατιωτικός είχε τέτοια μανία με τα οχυρά που οι βρετανοί του φώναζαν: «ρε μην είσαι γκράνας! Πάρε τα φανταράκια σου και πάμε να αμυνθούμε σε καλύτερο μέρος στον Όλυμπο. Tα τσιμεντένια κάστρα που έφτιαξες αργά ή γρήγορα θα πέσουν». Τίποτα αυτός. Εκεί τον χαβά του.

Άτιτλο

Μέσα σε όλο αυτό το πανδαιμόνιο ο Παπάγος ξέχασε να προστατεύσει το σημείο κλειδί της ελληνικής άμυνας: τα σύνορα με τα σημερινά Σκόπια. Ο ποταμός Αξιός ξεκινούσε από την Γιουγκοσλαβία και χυνόταν στον Θερμαϊκό. Η Κοιλάδα λοιπόν που σχημάτιζε στην διαδρομή του ήταν ένα θείο δώρο για τα ερπυστριοφόρα εργαλεία που κυκλοφορούσαν οι Γερμανοί, τουτέστιν αποτελούσε την αχίλλειο φτέρνα της ελληνικής άμυνας. Ο Παπάγος όμως τα είχε σκεφτεί όλα “έλα μωρέ τώρα, θα προστατεύσουν τα σύνορά μας οι Γιουγκοσλάβοι και έτσι οι Γερμαναράδες δεν θα φτάσουν στον Αξιό”.

Άτιτλο

Μόνο που οι εξελίξεις δεν συνεργάστηκαν με τον Παπάγο. Ο Γιουγκοσλαβικός στρατός ποδοπατήθηκε από τον γερμανικό στο άψε σβήσε. Η δύστυχη Γιουγκοσλαβία περικυκλώθηκε και ηττήθηκε κατά κράτος.

Άτιτλο

Η στρατιωτική μετριότητα του δικτατορικού αυτού στρατιωτικού εγκατέλειψε την άμυνα εκείνης της τοποθεσίας που οδηγούσε στην Θεσσαλονίκη και καταστροφή της ελληνικής άμυνας επαναπαυμένος στον γιουγκοσλαβικό στρατό, ο οποίος ήταν αμφίβολης ποιότητας ενώ δεν φιλοτιμήθηκε να φτιάξει ούτε ένα χαράκωμα. Οι Γερμανοί όμως δεν κάνανε το χατίρι στον Παπάγο. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα ξεπάστρεψαν τους Γιουγκοσλάβους και την ώρα που οι συνάδελφοί τους κρατούσαν απασχολημένες της ελληνικές δυνάμεις στα οχυρά, τα γερμανικά τανκς και οι επίλεκτες ορεινές μεραρχίες των Γερμανών τρύπωσαν ανάμεσα στα βουνά Καϊμακτσαλάν και Μπέλες.

Στη συνέχεια χύθηκαν μέσω του Αξιού στην ελληνική επικράτεια κάνοντας μια εκδρομή στην Θεσσαλονίκη.

Άτιτλο

Το σχέδιο του Παπάγου έγινε λαδόχαρτο για να τυλίξεις πιτόγυρα. Ενώ η Ελληνική ηγεσία ήταν ενημερωμένη μήνες πριν ότι επίκειται επίθεση των Γερμανών δεν φρόντισε καν να οχυρώσει τα ορεινά περάσματα στα σύνορα με την Γιουγκοσλαβία. Αντ’ αυτού ο φετιχιστής Παπάγος διαίρεσε τις δυνάμεις του δημιουργώντας ιδανικές συνθήκες ήττας. Την ώρα που οι Ελληνικές δυνάμεις αντιστέκονταν σε Αλβανία και Ελληνοβουλγαρικά σύνορα στην Θεσσαλονίκη κάνανε παρέλαση οι Γοτθικές μεραρχίες του Χίτλερ. Η δεύτερη πρωτεύουσα της χώρας με όλη την οικονομική και εθνική της σημασία δόθηκε αμαχητί στους Γερμανούς.

Τουλάχιστον ο Έλλην αρχιστράτηγος φρόντισε οι Γερμανοί στρατιώτες να γνωρίσουν γρηγορότερα τις ελληνικές παραλίες.

Άτιτλο

Ακολουθήστε μας στο Google News

Facebook
Twitter
LinkedIn

Περισσότερα
άρθρα