Στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου πολίτη, στο πρίσμα της διαφορετικότητας και της ανεκτικότητας, πώς αλήθεια αντικρίζουμε σήμερα τον εκάστοτε «Άλλο»; Και, αν τελικά ο «Άλλος» είναι ο «γείτονας» σε μια γεωγραφία μυαλού και αντίληψης, πόσο διακριτικά ή αδιάκριτα «απέχει» από εμάς και πόσο μας «πονάει» η διαφορετικότητά του;
Σήμερα, περισσότερο από άλλες εποχές, η έννοια του « Άλλου» είναι επίκαιρη αλλά και «επώδυνη» για μια κατηγορία πολιτικής/κοινωνικής αντιληπτικής πρόσληψης, καθώς η συγκεκριμένη έννοια επαναπροσδιορίζεται τόσο στην Εκπαίδευση και την κοινωνία, όσο και στην ευρύτερη πολιτική σκηνή.
Ερωτήματα, όπως τα παραπάνω, επιχειρούνται να προσεγγιστούν και να διευκρινιστούν με έναν άρτιο ατομικό δοκιμιακό λόγο, από τον ίδιον τον Ρίτσαρντ Καπισίνσκι, από έναν άνθρωπο, δηλαδή, που με την επαγγελματική ιδιότητα του ξένου ανταποκριτή της χώρας του, μιας ιδιαίτερης πατρίδας όπως είναι η Πολωνία, έζησε, βίωσε και μελέτησε το «διαφορετικό» στις κοινωνίες των ανθρώπων που επισκέφτηκε.
Αυτό το βιβλίο του Ρίτσαρντ Καπισίνσκι περιλαμβάνει σε τέσσερις ενότητες τις διαλέξεις του στη Βιέννη, τον δικό του «Άλλο», όπως τον αποκαλεί, τον «Άλλον στο παγκόσμιο χωριό» αλλά και τον «Άλλον» ως πρόκληση/ συνάντηση με τον συνάνθρωπο στον 21ον αιώνα. Για τον Καπισίνσκι, το θέμα του Άλλου είναι «βάσανο και γοητεία συνάμα». Είναι…. όχι ένα πορτρέτο γενικό και αόριστο αλλά «εικόνες» ανθρώπων, εικόνες που συνάντησε σε «ινδιάνικα χωριά στη Βολιβία, ανάμεσα στους νομάδες της Σαχάρας ή μέσα στα πλήθη που οδύρονταν για τον θάνατο του Χομεϊνί στους δρόμους της Τεχεράνης».
Με την άνοδο των ολοκληρωτικών ιδεολογιών, που μαστιγώνουν τον «Άλλον», αυτόν που ορίζουν ως « Άλλον» κάθε φορά οι κοινωνίες, με την παγκόσμια λογική του «υπάρχειν» ισχυρώς και «ορίζειν» μαζικώς, με τον φόβο, με την αθρόα εισροή των μεταναστών, με τους τραγικούς θανάτους των λαθρομεταναστών αλλά κυρίως με τον φόβο του «επαρχιώτη» σε μια παγκόσμια λογική, που δεν είναι πάντα κοσμοπολίτικη, το βιβλίο του Καπισίνσκι «Ο Άλλος» διατυπώνει τρυφερά, φιλοσοφικά, ατομικά αλλά και άκρως ρεαλιστικά και πανανθρώπινα τις διαφορετικές αλήθειες ή τις αλήθειες περί διαφορετικότητας, έτσι όπως γεννήθηκαν και βιώθηκαν στα μάτια του συγγραφέα αλλά και έτσι όπως δομούνται/διαμορφώνονται στον κόσμο.
