OS GRANDES DEUSES DO OLIMPO VISITAM O RIO DE JANEIRO: ο επίλογος του ταξιδιού μου, της Σέβης Νικολάου

Δημοσιεύθηκε

Οι Μεγάλοι Θεοί του Ολύμπου
έφτασαν στην πόλη μας!
Το Ρίο συνεχίζει όμορφο ,
ένα Πάνθεον της Αλήθειας!

Ο Απόλλων ,θεός της μουσικής
λάτρεψε το ηλιοβασίλεμα εδώ!

Ο Ποσειδών κοίταξε τη θάλασσα
και είπε: Αυτό είναι Ευτυχία.

Κάθισαν στη Ρόδα της Σάμπας
μέχρι να ξημερώσει…
΄Εμειναν με μουδιασμένα πόδια
από τον τόσο χορό σάμπας!

Ο Ερμής ,ο Αγγελιοφόρος είπε στον κόσμο
ότι το Ρίο είναι αιώνιο Καρναβάλι!

Μέχρι και ο Διόνυσσος ήταν στη μπάντα.

Η Αφροδίτη ήταν Βασίλισσα του κεφιού .

Η ΄Ηρα γοητεύτηκε από το φεγγάρι του Aproador.

Η Αθηνά μαγεύτηκε από τη θέα του Redentor.

Ο Ηρακλής είπε : Λαέ εργάτη!

Η ΄Αρτεμη στο Δάσος γεμίζει από Αγάπη!

Ο ΄Ηφαιστος είπε στον ΄Αρη : Το Ρίο είναι Ειρήνη!

Και όλοι απάντησαν : Το Ρίο είναι τα πάντα!

Και ο Δίας είπε να αναγγείλουν ότι οι αγώνες έρχονται…

Με έκπληξη είδα το έντυπο σε σχήμα βεντάλιας που μας μοίρασαν στην είσοδο του Σαμπόδρομου, μαζί με κάμποσα άλλα ( στους άνδρες έδιναν και προφυλακτικά!…)

Το ξεχώρησα για το αρχαιοελληνικό του ύφος και με τη βοήθεια του φίλου Γιώργου που μένει χρόνια εδώ , κάναμε την πιο πάνω ελεύθερη μετάφραση. Είναι ο Ύμνος που γράφτηκε για τους Ολυμπιακούς αγώνες που θα γίνουν το καλοκαίρι του 2016 και με έκανε να αισθανθώ περήφανη ! Πιό Ελληνικός δεν γινότανε και επιβεβαιώνει και με το παραπάνω αυτό που σας έχω ήδη πει , πόσο πολύ αγαπούν και θαυμάζουν τους ΄Ελληνες εδώ στο Ρίο.
( Το Aproador , που γοητεύτηκε η Ήρα , είναι ένα ύψωμα με εξαιρετική θέα πάνω από τις παραλίες Leblon και Ipanema, και η θέα που γοήτευσε την Αθηνά , είναι ψηλά από το ΄αγαλμα του Χριστού Λυτρωτή – Redentor)

”CIDADE MARAVILHIOSA” – H ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΠΟΛΗ!

Έφτασε λοιπόν η ώρα του απολογισμού της μακρινής μου αυτής περιπλάνησης εδώ , στη Cidade Maravilhosa ,όπως δίκαια λένε το Rio de Janeiro.

Οι δυόμιση μήνες που σαν γάργαρο νερό κύλισαν και γέμισαν για τα καλά τη δεξαμενή των ευχάριστων στιγμών μου και φόρτισαν γερά τις μπαταρίες μου, οριοθετούν την απαρχή μιας νέας φάσης της ζωής μου, με το πιο ωραίο ξεκίνημα.

Στάθηκα κι εγώ μαγεμένη , σαν τον Απόλλωνα , να δω το ηλιοβασίλεμα στην Copacabana.
Περπάτησα χιλιόμετρα ξυπόλητη εκεί που σκάει το κύμμα του Ατλαντικού, κοιτώντας τα παιδιά χαρούμενα να προσπαθούν να ισορροπήσουν στην ιστοσανίδα τους.

Είδα τους δρόμους και τις παραλίες να πλημμυρίζουν με εκατοντάδες χιλιάδες χαρούμενους ανθρώπους ντυμένους στα λευκά για να υποδεχτούν την Πρωτοχρονιά, πετώντας λευκά τριαντάφυλλα στη θάλασσα για να εκπληρωθούν οι ευχές τους.

Περπάτησα ώρες στα ντυμένα με ασπρόμαυρα μωσαϊκά πεζοδρόμια της, κοιτώντας γύρω τους γρανιτένιους λόφους πνιγμένους από τροπική βλάστηση.

Χάθηκα μεσ’ τα στενά δρομάκια του Κέντρου ( Centro ) ψάχνοντας παλιές εκκλησίες του 16ου και 17ου αιώνα, όπως του Αγίου Αντωνίου , του Αγίου Φραγκίσκου , του Αγίου Σεβαστιανού , που είναι και προστάτης του Ρίο, του Αγίου Βενέδικτου , όλες με καταπληκτικά ξυλόγλυπτα και εντυπωσιακά βιτρώ. Το θρησκευτικό συναίσθημα κυριαρχεί εδώ, η Βραζιλία είναι η χώρα με το μεγαλύτερο αριθμό Καθολικών στον κόσμο.

Είδα ψηλά από την εκκλησία της Παναγίας της Δόξας (Igreja la nostra Signora da Gloria ) την παραλία του Flamingo και τον κόλπο της Guanabara , όπου πρωτοαποβιβάστηκαν οι Πορτογάλλοι κατακτητές.

Εντυπωσιάστηκα από τη χλιδή της ΄Οπερας ( Theatro Municipal ) , το Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών ( Museu National des Belas Artes ) και την Εθνική Βιβλιοθήκη ( Biblioteca National ) , όλα κτισμένα το 1905- 1910 . Ελληνικά Αγάλματα , ελληνικά ονόματα ,ελληνικές λέξεις παντού !

Φωτογράφησα παράξενα λουλούδια στο Βοτανικό κήπο , χάρηκα την απεραντοσύνη του πάρκου του ζωολογικού κήπου , και του διπλανού αρχοντικού της εποχής της αποικιοκρατίας που τώρα στεγάζει μουσείο , και ταξίδεψα στα χρόνια εκείνα που αγόραζαν τους μαύρους δούλους στα σκλαβοπάζαρα για ένα κομμάτι ψωμί.

Μου κόπηκε η ανάσα ανεβαίνοντας την ανηφόρα στο Alto da Boa Vista στο δάσος της Tijuca ,το μεγαλύτερο δάσος στον κόσμο μέσα σε αστική περιοχή , φωτογραφήθηκα στον καταρράχτη και στην κινέζικη παγόδα απ΄όπου η θέα είναι εξαιρετική , αγναντεύοντας από ψηλά τα δαντελωτά ακρωτήρια και τους κόλπους του Ρίο , και φώναξα σαν τον Ποσειδώνα και εγώ ” αυτό είναι Ευτυχία ”.

Ανέβηκα με το τραινάκι στο Χριστό Λυτρωτή, στο λόφο του Corcovado, που αποτελεί και το ” σήμα κατατεθέν ” της πόλης, και ένοιωσα πραγματικό δέος όταν στάθηκα κάτω απο το τεράστιο άγαλμα, ύψους 36 μ. με άνοιγμα χεριών 30 μ. που ψηφίστηκε πρόσφατα σαν ένα από τα 7 σύγχρονα θαύματα του κόσμου. Η Θέα από εκεί ψηλά είναι μεγαλειώδης και οι λέξεις πολύ φτωχές για να περιγράψουν τα συναισθήματα.

Με το τελεφερίκ αερομεταφερθήκαμε απο το γρανιτένιο λόφο της Urka στον απέναντι Pao de Acucar, εξαιρετικής και σπάνιας ομορφιάς γρανιτένιοι λόφοι από μάγμα που ήρθαν στην επιφάνεια εκατομμύρια χρόνια πριν.

Ανακατεύτηκα μέσα στο χαρούμενο πλήθος των μπλόκων του Καρναβαλιού, παρασύρθηκα στο ρυθμό της σάμπας που θες δεν θες σε ξεσηκώνει. Ένα ατέλειωτο πανηγύρι χαράς, σε μια πόλη που για μια εβδομάδα δεν κοιμάται, στην κυριολεξία.
Στο σαμπόδρομο, έτσι λέγεται, sambodromo, έμεινα εκστατική να παρακολουθώ την παρέλαση των αρμάτων των σχολών από τις 9 το βράδυ μέχρι τις 5 τα ξημερώματα, για δυο βραδιές.

Τη δεύτερη βραδιά μάλιστα, που ήταν και τα τελικά, παρακολούθησα όρθια για 7 ώρες το φαντασμαγορικό υπερθέαμα που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί, ούτε και πρόκειται να ξαναδώ φυσικά .800 φωτογραφίες και αρκετά βίντεο περιμένουν να τα επεξεργαστώ και να τα ” ανεβάσω ” για τους φίλους, όταν με το καλό επιστρέψω. Κι εδώ τα λόγια είναι φτωχά για να περιγράψουν αυτά που είδα, σας διαβεβαιώνω όμως ότι αξίζει κανείς να ζήσει μια τέτοια εμπειρία, είναι κάτι που συμβαίνει ”Once in a lifetime ” μια φορά στη ζωή του καθενός.

Άφησα τελευταίο το καθημερινό μου περπάτημα στη λίμνη, που είναι αυτό που θα μου λείψει περισσότερο. Η Lagoa Rodrigo de Freitas απέχει μόλις 10 λεπτά με τα πόδια από το σπίτι που μένουμε, έχει περίμετρο 7.400 μέτρα και είναι ιδανική για κωπηλασία και βαρκάδες ενώ γύρω της υπάρχει ποδηλατόδρομος, πεζόδρομος και υποδομές για αθλητικές δραστηριότητες όπως γήπεδα μπάσκετ, ποδοσφαίρου κ.α. Είναι δε εξαιρετικής ομορφιάς, με το άγαλμα του Χριστού να δεσπόζει στο λόφο του Corcovado πάνω από τη λίμνη, με τροπικά δέντρα γεμάτα λουλούδια και φρούτα και πλήθος από λελέκια και άλλα πολύχρωμα πουλιά. Κατάφερα μάλιστα μια μέρα και φωτογράφησα ένα ζευγάρι μεγάλων παπαγάλων που μάλωναν και με τις φωνές τους μου έκαναν γνωστή την παρουσία τους. Σε αυτό το παραδεισένιο μέρος για μιάμιση ώρα, πρωί ή απόγευμα, με ήλιο, με βροχή ή με συννεφιά, έλιωσα κυριολεκτικά τα αθλητικά μου παπούτσια στο περπάτημα, ευλογώντας την καλή μου τύχη που μου χάρισε αυτό το υπέροχο ταξίδι.

Χαίρομαι που μοιράστηκα μαζί σας όλα αυτά τα ωραία που έζησα!

Ετοιμάζω βαλίτσες και επιστρέφω! Μακρύ το ταξίδι της επιστροφής, 14 ώρες Ρίο – Ντουμπάι, 10 ώρες αναμονή στο αεροδρόμιο και άλλες 5 Ντουμπάι – Αθήνα! Θα χρειαστώ τις ευχές σας για να μου πάνε όλα καλά!

Ακολουθήστε μας στο Google News

Facebook
Twitter
LinkedIn

Περισσότερα
άρθρα