Ο πιτσιρικάς ήταν οριζοντιωμένος στο κρεβάτι για μέρες. Κάτι έτρεχε με τους πνεύμονές του και έπρεπε ακόμα και να εγκαταλείψει το σχολείο. Ο Έδουάρδος Μπλος, ο γιατρός που τον έκανε καλά, φαίνεται να δήλωσε αργότερα ότι η ασθένεια του μικρού δεν ήταν και τίποτα σοβαρό. Πάντως, μετά από λίγα χρόνια η ίδια οικογένεια χρειάστηκε ξανά τις υπηρεσίες του ίδιου γιατρού. Αυτή τη φορά η μητέρα του πιτσιρικά –ο οποίος ήταν έφηβος πια- είχε επίσης πρόβλημα και αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν πραγματικά σοβαρά.
Το 1907 η προσβολή από καρκίνο στο στήθος ήταν μια εξαιρετικά επώδυνη και δύσκολα αντιμετωπίσιμη υπόθεση. Ο Εδουάρδος ήταν ο εβραίος γιατρός της αυστριακή πόλης Linz που ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους φτωχούς. Ήταν πάντα δίπλα στον άρρωστο όταν τον καλούσαν και συχνά δεν έπαιρνε χρήματα αν έβλεπε να είναι ζόρικα τα οικονομικά των ασθενών του. Για την κυρία Κλάρα, την μητέρα του πιτσιρίκου χρησιμοποίησε την κλασική για την εποχή θεραπεία με ιωδιοφόρμιο, μια αντισηπτική κίτρινη σκόνη που την βάζουν εξωτερικά σε μολύνσεις, φλογώσεις και σπυριά. Η διαβρωτική λειτουργία του ιωδιοφόμιου και η αβάσταχτη δυσωδία του καθιστούσαν την συγκεκριμένη κωλο-θεραπεία εξαιρετικά επώδυνη που δυστυχώς όμως δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Η μαμά Κλάρα πέθανε λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1907.
Ο θλιμμένος 18χρονος γιός της μακαρίτισσας έστειλε κάρτα στον εβραίο γιατρουδάκο εκφράζοντας του την αιώνια ευγνωμοσύνη του που δεν εκμεταλλεύτηκε την οικονομικά κατεστραμμένη οικογένεια ενώ του έκανε πολλά χειροποίητα δώρα με αποκορύφωμα έναν τεράστιο πίνακα ζωγραφικής.
Αφού πέρασαν τα χρόνια, γίναν πόλεμοι και αλλάξανε τα καθεστώτα αλλά όχι η ηλιθιότητα της ανθρωπότητας, εκείνος ο 18χρονος έφηβος του 1907 έγινε ένας ώριμος άνδρας και αρχηγός ενός πανίσχυρου κράτους που ξεκεφάλιαζε εβραίους. Το 1937 ο ώριμος άνδρας, έχοντας ήδη περάσει τρομακτικούς αντισημιτικούς νόμους -καγκελάριος γαρ- που οδήγησαν σταδιακά εκατομμύρια εβραίους στην βιολογική τους εξόντωση, έψαξε να βρει εκείνον τον ευγενή εβραίο γιατρό που του χρωστούσε τόσα πολλά. Ο 62χρονος πια Εδουάρδος βρισκόταν στην Αυστρία και ομολογουμένως είχε κατατρομοκρατηθεί από τις διώξεις των εβραίων ειδικά μετά την κατάληψη της Αυστρίας από τη ναζιστική Γερμανία το 1938.
Το γεροντάκι δεν κώλωσε όμως. Έκατσε κάτω και έγραψε ένα γράμμα στον ιθύνον νου της αντισημιτικής υστερίας στην Γερμανία ζητώντας του να τον… προστατέψει. Ενώ σε όλη την γερμανική επικράτεια κανείς εβραίος δεν ήταν ασφαλής ξαφνικά ο Εδουάρδος Μπλος είχε την προστασία των φονιάδων της Γκεστάπο. Είχαν αποφασίσει να μαζέψουν χρήματα και να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ αλλά μέχρι τότε ούτε γερμανοί στρατάρχες και υπουργοί δεν μπορούσαν να τους αγγίξουν τρίχα από τα μαλλιά τους, διαταγή από τον Φύρερ. Έτσι είχαν χρόνο να μοσχοπουλήσουν το σπίτι τους σε καλή τιμή και όχι να το σκοτώσουν όπως συνέβη με όλους τους εβραίους. Το 1940 η οικογένεια Μπλος, ενώ μαινόταν ο πόλεμος και δύσκολα έφευγε ακόμα και μυρμήγκι από την Γερμανία την κάνανε ανενόχλητοι για το New York City.
Πολλά χρόνια αργότερα ο γιατρός Μπλος θα έλεγε ότι αν ήξερε η Κλάρα τι απέγινε ο γιός της αυτό θα την ξανάστελνε στον τάφο. Που θα έφτανε άραγε η αδυναμία του Χίτλερ για τον εβραίο γιατρό αν τελικά κατάφερνε ο τελευταίος να σώσει την μεγαλύτερη αδυναμία της ζωής του, την μάνα του, από τον καρκίνο;
…Τέλος Α’ μέρους
