Στη φετινή κούρσα των Oscar λίγες ήταν οι ταινίες που ξεχώρισαν και είναι άξιες αναφοράς. Το Dallas Buyers Club ήταν μάλλον η καλύτερη, αλλά η πιο αδικημένη είναι το Nebraska. Βέβαια, ο έχων Ελληνικές ρίζες Alexander Payne τα πάει πάντα καλύτερα στα εκτός συνόρων βραβεία, και γενικά πάει να δημιουργήσει ένα καλό σερί ενδιαφερουσών ταινιών χωρίς να έχει λανσάρει κάτι καινοτόμο. Ίσως αυτό να είναι και το μυστικό της επιτυχίας του. Η απλότητα των ιστοριών του είναι το κυρίαρχο στοιχείο των σεναρίων του, αλλά και η άμεση κινηματογράφηση που δημιουργεί ρεαλιστικά πορτραίτα ακόμα και από τα πιο γραφικά πρόσωπα της φαντασίας του Σινεμά. Έγινε γνωστός με την ταινία «Πλαγίως» που ακόμα αποτελεί την καλύτερη του χάρη κυρίως σ ένα φοβερό, όπως πάντα, Paul Giamati, και αποθεώθηκε και από το mainstream κοινό με τους «Απογόνους» δίνοντας στον George Clooney μία ακόμα ώθηση στον δρόμο για την κορυφή.
Η ιστορία του Nebraska αναφέρεται σ΄ έναν ανήσυχο γεράκο που νομίζει ότι κέρδισε 1.000.000$ σε ένα κλασσικό διαφημιστικό κόλπο, και προσπαθεί να φτάσει μέχρι την Nebraska ώστε να συλλέξει το ποσό. Αδίκως προσπαθούν να τον συνετίσουν τα παιδιά του και η γυναίκα του για το μάταιο του εγχειρήματος, ώσπου ο μικρός γιος αποφασίζει, μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει, να τον συνοδεύσει μέχρι τον προορισμό του για να καταλάβει από μόνος του ότι πρόκειται για απάτη. Ένα Road Movie ξεκινάει στις αναμνήσεις του πατέρα ενώ σιγά-σιγά ξετυλίγεται η σχέση των δύο συμπρωταγωνιστών, μέσα από κωμικά ενσταντανέ και δραματοποιημένες αφηγήσεις. Το σενάριο αποτελεί απλά μια σπονδή στην Τρίτη ηλικία και τον δύσκολο τρόπο αντιμετώπισης αυτής από ενεργητικούς ανθρώπους, των οποίων το σώμα τους οδηγεί στον παροπλισμό.
Η φωτογραφία είναι καταπληκτική, καθώς η επιλογή του ασπρόμαυρου κάδρου κρίνεται σωστή, αν και κλισέ. Ο Βruce Dern, ως ξεροκέφαλος γέρος, δίνει ρέστα δίνοντας μια ερμηνεία που έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο των εμπειριών του ως ηθοποιός. Στα παρασκήνια δεν ήταν και ο πιο εύκολος άνθρωπος, πράγμα που σημαίνει ή ότι πήρε πολύ στα σοβαρά το ρόλο του, ή ότι είναι πράγματι ένας παράξενος άνθρωπος! Ο Will Forte, ως γιος του Dern, βρίσκει ευκαιρία να ξεφύγει λίγο από τα τηλεοπτικά δρώμενα που τον έκαναν γνωστό και την αρπάζει από τα μαλλιά. Περιέργως, μεγάλη αναγνώριση έλαβε η June Sqibb, ως γυναίκα του Dern, καθώς ο ρόλος της διεκπεραιώνεται εύκολα από ένα άτομο της ηλικίας της. Ίσως η έλλειψη μεγάλων γυναικείων ρόλων φέτος να βοήθησε στην αναγνώριση αυτή. Μια ταινία που δεν θα γραφτεί στο πάνθεον των πρωτότυπων και πιο ωραίων ταινιών, αλλά σίγουρα είναι ένα ευχάριστο δίωρο, εις αναμονή πάντα της εξόδου από την ίδια συνταγή των γλυκόπικρων κομεντί του Payne, ώστε να λάμψει… όπως άλλωστε φαίνεται να του αξίζει.