Skype: Βλέποντας ένα μωρό από την πρώτη μέρα να μεγαλώνει… να σου χαμογελάει… να σε κοιτάει μέσα από τον φακό… Η τεχνολογία εκμηδενίζει τις αποστάσεις και σε φέρνει κοντά στο θαύμα της ζωής.
Παραλία: Γυναικοπαρέα συζητώντας επί παντός επιστητού… ο ήχος του κύματος… η απεραντοσύνη του ορίζοντα… φωνές… γέλια… και η συνειδητοποίηση ότι ζείς σε έναν όμορφο τόπο…
Ταξίδια: Περπατώντας στους δρόμους για να ανακαλύψεις μια καινούργια πόλη ανάμεσα σε αγνώστους που παρατηρώντας τους αντιλαμβάνεσαι κάτι από τον τρόπο ζωής τους.. Και στο τέλος της διαδρομής με το τρένο… κατεβαίνοντας… νομίζεις ότι μπαίνεις σε πίνακα της αναγέννησης! (Βενετία)
Θαυμασμός: Όταν στην τελευταία στροφή προβάλει μπροστά σου το πιο απόκοσμο μέρος που έχεις δει… η Όλυμπος Καρπάθου… σχεδόν κρυμμένη μέσα στα σύννεφα… απλά μένεις έκθαμβος…!
Συναίσθημα: ‘Eνα ζευγάρι αγκαλιασμένο σε παγκάκι… τα πρόσωπα… τα βλέμματα… η αύρα του έρωτα…
Απομόνωση: Εσύ και ο εαυτός σου όταν όλα σου φαίνονται μικρά και ασήμαντα και ο κόσμος γύρω σου ξένος… μέχρι να ξημερώσει μια άλλη μέρα… που θα φέρει καινούργιες στιγμές. Το να θυμάμαι είναι λατρεία…
Μπορεί ο Αϊνστάιν να λέει ότι ο χρόνος είναι σχετικός… αλλά εμείς τον ζούμε σε συγκεκριμένο χωροχρόνο στο σύμπαν μας… και περιορισμένο επίσης. Οι στιγμές που χαράσσονται στην μνήμη μας είναι αυτές που συμπληρώνουν το παζλ της ζωής μας… που μας μαθαίνουν και που μας οδηγούν στις επόμενες.
Να μαθαίνουμε σαν να πρόκειται να ζήσουμε αιώνια… να ζούμε σαν να πρόκειται να πεθάνουμε αύριο… να αγαπάμε απλά άδολα και αληθινά. Ίσως είναι το τρίπτυχο που θα μας χαρίσει πολλές υπέροχες στιγμές!
k.s
