Διαπιστώνω ότι τα κριτήριά μας για την επιτυχία ή αποτυχία μιας συνέντευξης εκπροσώπου της κυβέρνησης, είναι αντίστοιχα η παρουσία ή απουσία της δήλωσης «Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα». Από αυτή την άποψη, δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που παρακολούθησα αποτυχημένη συνέντευξη εκπροσώπου της κυβέρνησης. Προφανώς, η συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον ΑΝΤ1 επ’ ουδενί δεν θα μπορούσε να υστερήσει, καθώς είναι πασιφανές ότι οι Έλληνες εξακολουθούν να βλέπουν «νέα μέτρα» και στον ύπνο τους! Άρα, σε αυτό ακριβώς ανταποκρίνεται ο κ. Σαμαράς. Εκείνο που γίνεται επίσης σαφές, είναι ότι ο κ. Σαμαράς βλέπει στον ύπνο του τον Αλέξη Τσίπρα. Από αυτή την άποψη, δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που είδα έναν Γολιάθ να τρέμει στη θέα της σφεντόνας.
Θεωρώ πως η αναλογία Δαβίδ και Γολιάθ για τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία είναι ακριβής. Η «σφεντόνα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι η συγκυρία, η οποία αφενός παραμένει ανεκμετάλλευτη και αφετέρου παρέρχεται εξ ορισμού. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία έχει την κυβέρνηση, το Κράτος, τα ΜΜΕ, την στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πολλών ανένδοτων Ελλήνων πολιτών. Πρέπει, βεβαίως, να υποθέσουμε ότι τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζουν πράγματα που εμείς δεν θα μάθουμε. Κάτι τέτοιο θα ήταν, για παράδειγμα, δημοσκοπήσεις που δεν έχουν δημοσιευθεί και προμηνύουν μελλούμενα φοβερά και τρομερά… Τούτα τα μελλούμενα μπορεί κάλλιστα να είναι φοβερά και τρομερά και για τους δύο, και γι’ αυτό δεν δημοσιεύονται. Ωστόσο, είναι προσωπική μου εκτίμηση ότι η επικείμενη διπλή εκλογική διαδικασία δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις.
Απλά… Δεν υπάρχει λόγος να περιμένουμε εκπλήξεις από το εκλογικό αποτέλεσμα, εφόσον δεν υπάρχουν εκπλήξεις κατά την προεκλογική περίοδο. Μια τέτοια έκπληξη θα ήταν, για παράδειγμα, ο δημόσιος και εις βάθος διάλογος για τον ρόλο και της αρμοδιότητες του Ευρωκοινοβουλίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης υπό τα νέα δεδομένα οικονομικής συγκυρίας, πολιτικού και νομικού πλαισίου. Δυστυχώς, η αίγλη των Βρυξελλών φτάνει μέχρι τα Βαλκάνια μόνο με την μορφή πλάνων αρχείου και τετελεσμένων γεγονότων. Αντίστοιχα, μάλλον γνωρίζουμε πολύ λίγα για τους νέους και ακρωτηριασμένους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Σημειωτέον -διότι είναι πέρα από τις δυνάμεις μου να μην το αναφέρω- οι καιροί έχουν δείξει ότι λίγα γνωρίζουμε και για την δημοκρατία. Για να πάθει ζημιά ένας Δήμος, δεν χρειάζεται να εκλέξουμε έναν κακό Δήμαρχο… Αρκεί να εκλέξουμε ένα κακό Δημοτικό Συμβούλιο!
Δεδομένου ότι δίνουμε περισσότερη προσοχή στην Μαρία Μπεκατώρου, απ’ όση δίνουμε στα ψηφοδέλτια των ΟΤΑ, είναι πλέον χαρακτηριστικά ευκολότερο και πιθανότερο να εκλέξουμε για Δημοτικό Συμβούλιο ένα ψηφιδωτό άγνοιας, ανευθυνότητας και αδιαφορίας. Η περιπέτειες της επόμενης πενταετίας θα οφείλονται στο γεγονός ότι επιτρέψαμε στην κεντρική πολιτική σκηνή του κ. Σαμαρά, να αναγάγει το αμιγώς διαχειριστικό ζήτημα της αποκεντρωμένης εξουσίας, σε μείζον πολιτικό δίλημμα τύπου «Ευρώπη ή Αρμαγεδδών».
