Είναι φορές… είναι στιγμές… που νιώθω ότι είμαι μια Αλίκη στην χώρα των Θαυμάτων!
Όλοι μας είμαστε… θαρρώ!
Απλά δεν το ξέρουμε…. Απλά… δεν το παραδεχόμαστε! (ούτε σε μας…)
Την μια στιγμή να γινόμαστε τόσοι δα…πίνοντας το φίλτρο που σε μικραίνει… και την άλλη να ψηλώνουμε… παίρνοντας μπόι και αγγίζοντας τον ουρανό πίνοντας το…. μαγικό υγρό που σε κάνει να πιάνεις άστρα!
Αλίκη….
Μέσα στην παράνοια ενός κόσμου τρελού…. μέσα στην αλήθεια που φτιάχνει ένα ψέμα…. μέσα στα ψέματα που γράφει η Ιστορία και ο κάθε παραμυθάς… μια Αλίκη!
Ένας λευκός λαγός με μαύρο καπέλο ταχυδακτυλουργού στο κεφάλι του περνάει μπρος μου… γελάει και με καλεί για τσάι…
Ο Τρελό καπελάς και εγώ…..
Μαζί μου το περισσοτερότερο…. που κρύβει ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ!
Ανακάλυψε την… Αλίκη μέσα σου….
Μην την φοβηθείς…..
Άσε τους άλλους να σε δουν μικρο και αδύναμο για να γίνεις ψήλος με την αγάπη!
Άσε τους άλλους να σε δουν πανύψηλο και δυνατό για… να μικρύνεις από αγάπη!
Όχι να συρρικνωθείς για να χωρέσεις στα πρέπει τους,… μα να μικρύνεις αγάπη μου, για να ξαπλώσεις όμορφα δίπλα στα θέλω τους!
Ένα “εγώ” που συναντά ένα “εσύ”…..
Και μετά γίνονται μαζί ένα “εμείς” σε έναν κήπο με αφανέρωτα θαύματα!
Λυπάμαι τα “εγώ” που έγιναν μισά “αλλού εγώ”….
Ολόκληροι και ατελείς… Τι όμορφο λάθος!
Μην είσαι ολιγαρκής ούτε λίγος… απλά στα λίγα να ανακαλύπτεις τα… περισσοτερότερα της ζωής σου!
Ένα ζευγάρι μάτια…. ένα ζευγάρι χέρια…. ένα ζευγάρι όνειρα… ένα ζευγάρι σκιές που σμίγουν ερωτικά στην νύχτα….
Σκιές που αγαπιούνται…..
Οτι γεννά το φως στο σκοτάδι….
Οτι ξυπνά το σκοτάδι στο φως….
Μου πήρε μια ζωή για να καταλάβω ότι το περισσοτερότερο στο δικό μου θαύμα… Αλίκη μου, ήταν τελικά ότι φοβόμουν…..
Φοβούνται οι άνθρωποι παραμυθά μου να παραδεχτούν ότι….. η παράδοση είναι νίκη, ότι η στιγμή είναι χρόνος άχρονος , ότι η καρδιά χτυπά μόνο σαν σταματήσει, ότι η ομορφιά γεννιέται μόνο σαν η καρδιά ζωγραφιστεί αλυκή, ότι η ζωή και ο θάνατος ζουν στον έρωτα ζουν στο τώρα και στο χτες… και πεθαίνουν στην προσδοκία του αύριο!
Προσδόκιμο στον έρωτα…. μη βιώσιμο… μη εφικτό!
Ένα παραμύθι… όχι παραμύθιασμα ο έρωτας!
Ένα ταξίδι στην χώρα των θαυμάτων….
Απόλαυσε το ταξίδι…….
Γίνε μετανάστης στον έρωτα…
Έλα στις σελίδες του βιβλίου μαζί μας!
Μικραίνεις… μεγαλώνεις….
Τι φίλτρο θα πιεις απόψε το βράδυ;
Κοίτα…. κάπου στα σύννεφα άνοιξε αυλαία…..
Το σύμπαν… γελά… ξεκαρδίζεται….. και εμείς…. εμείς τρυπώσαμε στις σελίδες της ΑΛΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ……
Το περισσοτερότερο στον κόσμο τούτο τον παραμυθένιο….. ΑΓΑΠΗ ΤΟ ΛΕΝΕ!
Και έζησαν αυτοί καλά…. και κάποιοι άλλοι… καλύτερα! Εμείς…. εμείς ΖΟΥΜΕ ακόμη!
