Τι κοινό θα μπορούσε να έχει ο μακαρίτης Ούγκο Τσάβεζ με τον Ιωάννη Καποδίστρια; Έλα μου ντε…
Πολλά πολλά χρόνια πριν τον πρόσφατο θάνατο του Βενεζουελάνου Προέδρου, στα μακρινά Βαλκάνια ο εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος των αγράμματων Ελλήνων είχε πάρει καλή τροπή για τους επαναστατημένους. Οι Οθωμανοί θα έχαναν ένα μικρό τμήμα της Βαλκανικής χερσονήσου το οποίο θα μετατρεπόταν σε ένα ανεξάρτητο –τρίχες- κράτος προς μεγάλη χαρά των ελλήνων. Ανάμεσά τους υπήρχε και ένας γραβατωμένος ασπρομάλλης που δεν μοιραζόταν την γενικότερη ευφορία. Αυτόν τον κόμη τον είχαν επιλέξει να κυβερνήσει τον καθημαγμένο τόπο κάνοντάς του οι συμπατριώτες του τον βίο αβίωτο. Ελεύθερο χρόνο δεν είχε και τόσο, άντε κάπου κάπου να διάβαζε και καμιά εφημεριδούλα παρέα με κανά καφέ. Και επειδή τότε δεν θα υπήρχε και καμιά κοσμική στήλη της προκοπής, έριχνε και καμιά ματιά στα διεθνή και ξάφνου πέφτει στην Βενεζουέλα!
Αφού διαβάζει το ρεπορτάζ φωνάζει τον πιστό του συνεργάτη Ανδρέα Μεταξά, και του λέει: “Η ανάγνωσις αυτής της εφημερίδος είναι η αφορμή που σας προσκάλεσα. Διαβάζω ότι ο στρατηγός Μπολιβάρ, Πρόεδρος της Κολομβίας εις την Αμερικήν (H Κολομβία τότε ήταν ομοσπονδία που συμπεριελάμβανε τις σημερινές Βενεζουέλα, Κολομβία, Παναμά και Ισημερινός, διατάσσει την διανομή της εθνικής γης εις τους πολίτας… Και εγώ σας έδωσα ένα σχέδιον διανομής. Μωρέ παιδιά αργοπορείτε να γνωμοδοτήσετε. Βρε σείς, μήπως δεν σας αρέσει επειδή αρχίζει από τους μικρούς η διανομή του σχεδίου μου; Μην σκάτε Θα έλθει έπειτα και η αράδα των μεγάλων. Γλιγωρεύσετε αλλιώς θα έλθει βασιλόπαιδο να σας διοικήσει με το οποίον ούτε την ευκολία της γλώσσης έχετε ούτε να ανοίγετε την θύρα του δωματίου όταν θέλετε θα μπορείτε. Εγώ επιθυμώ να σας παραδώσω εις αυτόν ως λογικά όντα, ελεύθερους, με την ενδυμασία της ιδιοκτησίας”.
Φυσικά του ανθρώπου εκείνου του την μπουμπούνισαν και στο καπάκι ήρθαν οι αντιβασιλείς και το βασιλόπαιδο ο Όθων.. ένας βλάξ σε κράτος ηλιθίων που ενώ δεν μπορούσαν να «γλιγωρεύσουν» ώστε να αξιοποιήσουν την υπάρχουσα γη κοιτούσαν πώς να υλοποιήσουν την Μεγάλη Ιδέα κάνοντας όνειρα για επέκταση. Τελικά πέρασε μισός αιώνας μέχρι να πραγματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό η παραγγελιά του Καποδίστρια από τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο.
H διαχρονική δυστυχία, αποτέλεσμα της επαναλαμβανόμενης ανά τους αιώνες ηλιθιότητας… κάπου εκεί βρίσκεται και η απάντηση της σημερινής εθελοδουλίας.
