«Ξύπνα αγάπη μου, η νύχτα πέρασε, τ’ αστέρια χάθηκαν». Απάντηση: ροχαλητό! «Ξύπνα επιτέλους άνθρωπε μου! κοιτάς την τηλεόραση σαν να μην υπάρχει αύριο». Απάντηση: σιωπή. «Ξύπνα κοπέλα μου! Άνοιξε τα μάτια σου, ζήσε». Απάντηση: τσιγάρο. «Ξύπνα εαυτέ μου! Ο καναπές δεν είναι φίλος σου». Απάντηση: άρθρο με τον εξής προβληματισμό. Ονειρεύεσαι, η απλά κοιμάσαι; Ζεις, ή απλά ονειρεύεσαι;

Τι είναι αυτό όμως που διαχωρίζει την όρεξη για ζωή, με το «όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό»; Απ’ τη μία όχθη έχουμε τους ονειροπόλους, τα άτομα δηλαδή που κάνουν κάποια σχέδια για το μέλλον στο μυαλό τους, χωρίς μεγάλη δόση ρεαλισμού, αλλά θα μπορούσες να τα χαρακτηρίσεις και μικρούς ή μεγάλους στόχους. Σχέδια, δηλαδή, που δίνουν δύναμη και κουράγιο για κάτι φαινομενικά καλύτερο απ’ το «σημερινό». Συνήθως κάνεις όνειρα, όταν τα πράγματα που αγαπάς βρίσκονται μακριά, όταν θέλεις κάτι να αλλάξεις, όταν η πραγματικότητα σου είναι πιο μουντή απ’ όσο αντέχεις. Το παρεξηγημένο είδος των ονειροπόλων όμως, δεν είναι άτομα ασυνείδητα ή τυφλά. Γνωρίζουν πως, από τις δέκα προσπάθειες, ή εννιά μπορεί και να αποτύχουν, πως υπάρχουν συνήθως εμπόδια μερικές φορές αξεπέραστα. Όμως έχουν όνειρα και θέλουν να παλέψουν για αυτά. Ο Francesco Alberoni, Ιταλός κοινωνιολόγος, χαρακτηρίζει τους ανθρώπους αυτούς ως “Δημιουργούς δυνατοτήτων”.

Στον αντίποδα, υπάρχουν οι ονειροπαρμένοι. Κρεβάτι, καναπές, τσιγάρο, σιωπή. Καμία δράση, καμία αντίδραση. Άτομα στην αντίπερα όχθη του ρεαλισμού, επηρεασμένα από τα δημιουργήματα της φαντασίας τους με αποτέλεσμα να ζουν στον πλανήτη Γκούφι. Αγαπημένος τους χρόνος, ο Μέλλοντας. Αγαπημένος τους τόπος, ο εκτός! Αγαπημένη τους φράση : «Το όνειρο μου θα γίνει πραγματικότητα». Μόνο του. Τύπου, το Όνειρο φτάνει στο σπίτι σου, χτυπάει τη πόρτα «Ήρθα επιτέλους! Είμαι εδώ, στρώσε τραπέζι να φάμε». Κάπου εδώ υπάρχει αυτή η νοητή γραμμή που διαχωρίζει το να κάνεις όνειρα για τη ζωή σου, από το να αιθεροβατείς. Το κατά πόσο, δηλαδή, δημιουργείς τις ευκαιρίες για τον εαυτό σου να πραγματοποιήσει, απ’ το πιο δύσκολο «θέλω» σου, μέχρι το πιο εφικτό.

Η ζωή αποδεικνύει καθημερινά πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο, και πως τα όνειρα δεν είναι για λίγους. Επιτυχημένοι άνθρωποι υπάρχουν πολλοί, αυτοδημιούργητοι επίσης. Ιδανικές σχέσεις, πανέμορφες οικογένειες, φοβερά αμάξια και σπίτια με θέα, καριέρες που απογειώνονται… Ευτυχισμένοι άνθρωποι όντως υπάρχουν. Τι έκαναν εκείνοι που δεν το κάνουμε εμείς; Χάραξαν δρόμους με τα ίδια τους τα χέρια, αντιμετώπισαν την κάθε μέρα σαν μια ευκαιρία για ένα βήμα πιο ψηλά, μη δίνοντας άλλοθι στους εαυτούς τους να βολευτούν και να θάψουν αυτά που επιθυμούσε η ψυχή τους.

Είναι στο χέρι του καθενός να γίνει σαν κάποιον τον οποίο θαυμάζει. Γιατί, κάποια στιγμή, και εκείνοι ήταν στη θέση μας. Ονειρέψου άφοβα λοιπόν, αλλά μην κοιμάσαι…