Ο Κωσταπάνος Μηλιαρέσης είναι ο δημιουργός της εταιρίας GloVo, ένα startup που επιδιώκει την αντιστοίχηση των κατάλληλων εθελοντών στα κατάλληλα Event. Μια καινοτόμο ιδέα που εισάγει τον εθελοντισμό στον χώρο των επιχειρήσεων. Στο κείμενο του στο epixeiro  εξηγεί:

Τον τελευταίο μισό χρόνο, από τότε που ξεκίνησε να λειτουργεί η GloVo, επιβεβαιώνεται συνεχώς το πόσα κερδίζει κάποιος με το να συμμετέχει κάπου εθελοντικά, είτε αυτό είναι σε κάποιο event, είτε σε κάποια κοινωνική δράση.

Δυστυχώς όμως, η ανάπτυξη του εθελοντισμού στην Ελλάδα έχει συνδεθεί με την οικονομική κρίση και με την πεποίθηση ότι αφού δεν υπάρχουν εργασιακές ευκαιρίες, η μόνη λύση είναι η ενασχόληση με τον εθελοντισμό. Οι περισσότεροι έρχονται για το «χαρτί», για να ενισχύσουν το βιογραφικό τους και να αναπτύξουν το δίκτυό τους με απώτερο σκοπό την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Το γεγονός αυτό είναι απολύτως αποδεκτό και θετικό, καθώς είναι προτιμότερο να ασχοληθείς με κάτι εθελοντικά από το να κάθεσαι άπραγος στο σπίτι σου. Και τα παραπάνω είναι μόλις 2 απ’ τα πολλά οφέλη που μπορεί να αποκομίσει ένας εθελοντής.

Γιατί όμως να περιοριζόμαστε σ’ αυτό; Μήπως θα έπρεπε να συνεχίσουν οι άνθρωποι να στηρίζουν όλες αυτές τις εθελοντικές πρωτοβουλίες και μετά την κρίση; Μήπως θα έπρεπε όλο αυτό να στηρίζεται και από τις επιχειρήσεις με το να οργανώνουν και να παροτρύνουν τα μέλη τους να συμμετέχουν σε εθελοντικές δράσεις;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια καλά οργανωμένη εθελοντική εμπειρία είναι 100% αναπτυξιακή. Οι εταιρείες αποτελούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους που η ανάπτυξή τους θα έχει οφέλη προς όλους. Ανθρώπους που καλούνται να συνεργάζονται σε καθημερινό επίπεδο, όχι όμως πάντα τόσο επιτυχημένα.

Συνεργασία και αλληλοκατανόηση είναι 2 απ’ τις πρώτες αρετές που αναπτύσσει κάποιος εθελοντής, αφού ατομική εθελοντική εμπειρία δεν υπάρχει. Όλα λειτουργούν ομαδικά και ο καθένας βάζει το δικό του λιθαράκι στο τελικό αποτέλεσμα. Πόσο θα βελτίωνε τη σύσφιξη σχέσεων των μελών μιας εταιρείας μια εθελοντική εμπειρία, στην οποία θα καλούνταν να συνεργαστούν μακριά απ’ την πίεση και το άγχος του γραφείου;

Την επόμενη μέρα στο γραφείο το κλίμα θα ήταν τελείως διαφορετικό, καθώς μέσω τέτοιων δυνατών εμπειριών, οι άνθρωποι έρχονται πιο κοντά και καταλαβαίνουν πως, τελικά, έχουν πιο πολλά κοινά απ’ όσα η ρουτίνα του γραφείου τους άφηνε να καταλάβουν ότι είχαν.

Και μιλώντας για ρουτίνα, ένα ακόμα αρνητικό/παρενέργεια της ρουτίνας είναι ότι σκοτώνει τη δημιουργικότητα. Όταν κάθε μέρα, οι ίδιοι άνθρωποι εργάζονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες, εν μέσω πίεσης, στοιχεία όπως η καινοτομία και η δημιουργικότητα είναι δύσκολο να αναπτυχθούν. Τι θα γινόταν όμως αν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι βρίσκονταν εκτός γραφείου για κάτι τελείως διαφορετικό;

Μια δράση προσφοράς για παράδειγμα. Νέες εμπειρίες και νέες εικόνες φέρνουν καινούργιες ιδέες, οι οποίες επιστρέφοντας στο γραφείο μπορούν να αναπτυχτούν και με καθαρό μυαλό πλέον, να πραγματοποιηθούν! Η ανάπτυξη των εργαζομένων μέσω νέων εμπειριών και η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ τους θα φέρουν πιο κοντά τα διαφορετικά τμήματα και τα διαφορετικά επίπεδα διοίκησης. Παράλληλα η εταιρεία, συμμετέχοντας σε εθελοντικές δράσεις, θα προσφέρει έναν θετικό αντίκτυπο στη κοινωνία γύρω της, γεγονός σημαντικό καθώς κανείς δεν μπορεί να αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον που παρακμάζει.

Οι κατ’ επανάληψη εθελοντές, εκτός απ’ το αίσθημα της προσφοράς, έχουν ένα ακόμα κίνητρο για να συμμετέχουν σε εθελοντικές δράσεις, αυτό της διασκέδασης. Κάνεις δεν θα ασχολούνταν με κάτι αν δεν του άρεσε. Οι εθελοντές περνούν καλά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο! Όταν η ίδια η εταιρεία προσφέρει ευχάριστες εμπειρίες στους εργαζομένους της, αυτοί θα το εκτιμήσουν και θα το ανταποδώσουν.

Είναι καιρός οι εταιρίες να επενδύσουν σε τέτοιες δράσεις. Με το σωστό προγραμματισμό θα έρθει μια μέρα, που οι πόρτες του γραφείου θα είναι κλειστές και όλοι μαζί όσοι εργάζονται σ’ αυτήν θα φέρουν εις πέρας μία εθελοντική δράση. Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά και σίγουρα θα αξίζει τον κόπο. Οπότε, γιατί όχι;