Στην Ελλάδα του σήμερα που κάναμε μνημόσυνο σε πολλές αξίες λόγω της κρίσης να που δόξα την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο βρήκαμε την μια δοξασμένη αξία του νεοέλληνα που ζει και βασιλεύει χωρίς να κυριεύει πια.
Μεσημέρι στην χρυσή ακτή και ο ήλιος που μου έχει βαρέσει το κεφάλι νομίζω ότι μου δημιουργεί παραισθήσεις. Ξαναζώ την χρυσή δεκαετία του ενενήντα ή φταίει το ουζάκι που ήπια ξεροσφύρι; Στο παραθαλάσσιο μπαράκι σκάει μύτη Ελληνάρας με την κοιλιά να προηγείται, χρυσή καδένα στο λαιμό να με το συμπάθειο και πουράκι στο στόμα…. καφέ να παραγγείλει και όχι μόνο… Χρυσή από πάνω ως κάτω η μάνα μανούλα από πίσω, ντυμένη την Άρτα με τα Γιάννενα μαζί και πιο πίσω το κατόπιν τους η σύζυγος με λαμέ μαγιό και νύχια με στρας. Ως εδώ, άντε να το δικαιολογήσω, άντε και να πω ότι θα σκάσει μύτη ο Τσιλιμπουνιδάκης του star να τους πάρει συνέντευξη για το ότι είναι συλλεκτικοί, προστατευόμενο είδος, μα έλα αγάπη μου που λίγο πιο πίσω ακολουθεί και Φιλλιπινέζα με δυο καρότσια και τρεις κουλούρες και δέκα τσάντες louis vuitton φορτωμένη (το κόβω εγώ την ξανθιά την βαμμένη την έδερνε η μάνα της μικρή, μην τυχόν και δεν κρατά vuitton σαν μεγαλώσει) νιώθω μια συγκίνηση να μου πνίγει τον λαιμό καθώς χτυπά ο Τροφαντός παλαμάκια να έρθει το γκαρσόνι. Η παραγγελία με κάνει να κοιτάξω την σαλάτα μου. Βρε, πλάκα-πλάκα τρώνε ακόμη αστακό στο σήμερα. Καλά τα έλεγε ο μάστερ σεφ και εγώ νόμιζα ότι χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή.
Α, ρε Ελλάδα με τα ωραία σου! Α, ρε Ελληνάρα αθάνατε πολύ σε πάω, μάνα μου! Η κρίση πώς μεταφράζεται για πες. Σε πρόκληση σε επίδειξη σε κοιτώ… με κοιτάς… έχω και κότερο… πάμε μια βόλτα; Μπερδεύτηκα η ξανθιά και πήρα κι άλλο ούζο να στανιάρω, να έρθω στα ωπα μου, γιατί όσο έβλεπα την σκελετωμένη Φιλλιπινέζα να κυνηγά τον γόνο του κιτς να φάει το μπιφτεκάκι του, ήθελα τόσο πολύ να πάω και να την πάρω από το χέρι να φύγουμε, να της δείξω ότι η Ελλάδα μου μοιάζει πια πολύ με την δική της χώρα στο παίδεμα, ότι οι Έλληνες έχουμε ίδια μάτια με τα δικά της, τα σκιστά, άδεια πια από κουράγιο, ότι και εμάς κάτι χοντρά παχύδερμα μας τρέχουν….
Έφυγα άρον άρον και στο δρόμο πήρα και την Greenpeace ένα τηλέφωνο ότι τεράστιο θηλαστικό ξεβράστηκε στην Πάρο.
