Όπως η ηδονή της ανάγνωσης είναι αστείρευτη, έτσι και οι βιβλιοπροτάσεις, δεν μπορούν να κάνουν τίποτε διαφορετικό από το να συνεχιστούν!!
Γιώργος Λίλλης
Το Πέρασμα, του Κόρμακ Μακ Κάρθυ, εκδόσεις Καστανιώτη.
Για τον λυρισμό του και την υποβλητική του γλώσσα, που σε ταξιδεύει στα άγονα τοπία του Μεξικού. Αιχμαλώτισε την καρδιά και το νου έτσι όπως με οδήγησε σε έναν κόσμο μαγικό και ρεαλιστικό ταυτόχρονα. Ο Κόρμακ Μακ Κάρθυ γράφει ποίηση σε πρόζα.
Άνθρωπος σε πτώση, του Ντον Ντελίλλο, εκδόσεις Εστία
Για τον τρόπο που ο συγγραφέας περιγράφει πώς μπορεί κανείς να συνεχίσει να ζει και να δικαιολογήσει την ύπαρξή του σ’ έναν κόσμο διάχυτου φόβου μετά τα συνταρακτικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου. Δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Φινιστέρε κι άλλα ποιήματα, του Ευγένιου Μοντάλε, εκδόσεις Άγρα
Για το ιστορικό σκηνικό βάθος των ποιημάτων που μεταμορφώνεται σ’ ένα υπεριστορικό, κοσμικό πεπρωμένο. Γιατί η αληθινή ποίηση εξαγνίζει. Γιατί διαβάζοντας αυτά τα ποιήματα ένιωσα άλλος άνθρωπος.
Ο Γιώργος Λίλλης γεννήθηκε στη Γερμανία το 1974. Ένα χρόνο αργότερα με την οικογένειά του εγκαθίσταται στην Ελλάδα. Στην αρχή στην Αθήνα και μετά στο Αγρίνιο, τόπο καταγωγής του, μέχρι την επιστροφή στη Γερμανία το 1996 όπου ζει και εργάζεται από τότε. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Γερμανικά κι έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικά και ανθολογίες του εξωτερικού. Μεταφράσεις, ποιήματα και δοκίμιά του έχουν δημοσιευτεί και σε διάφορα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (“Ποίηση”, “Μανδραγόρας”, “Δέντρο”, “Ακτή”, “Γραφή”). Επιμελείται ραδιοφωνικές εκπομπές στη Γερμανία στις οποίες παρουσιάζει Έλληνες ποιητές και μουσικούς (μεταξύ άλλων τους Νίκο Καββαδία, Νικόλα Άσιμο και Μίκη Θεοδωράκη). Έχει μεταφράσει στα ελληνικά Βισλάβα Σιμπόρσκα, Έριχ Φριντ, Λι Τάι Πε καθώς και Ινδιάνους ποιητές. “Η χώρα των κοιμωμένων υδάτων” (εκδ. “Μανδραγόρας”, 2001) πρόκειται σύντομα να εκδοθεί και στη Γερμανία. Το τελευταίο του βιβλίο λέγεται “Ίχνη στο χιόνι” και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
Δάνης Κουμασίδης
Δύσκολη η ερώτηση. Επειδή τα κλασικά βιβλία μένουν παγιωμένα μέσα μου, και επειδή το «Έγκλημα και Τιμωρία» μάλλον θα το πουν όλοι οι υπόλοιποι, και την «Αισθηματική Αγωγή» την ξαναζώ ξαναμεταφράζοντάς την, προτιμώ να επιλέξω/προτείνω πιο πρόσφατα:
Μισέλ Ουελμπέκ – Η επέκταση του πεδίου πάλης
Επειδή είναι η καλύτερη ανατομία της εποχής μας. Και επειδή η πάλη όλο και επεκτείνεται.
Αμελί Νοτόμπ – Κοσμητική του εχθρού
Επειδή η Νοτόμπ είναι η μεγαλύτερη εν ζωή γυναίκα συγγραφέας Κι επειδή κανείς δεν το λέει.
Γιάννης Στίγκας – Η αλητεία του αίματος
Επειδή δεν χρειάζεται να είσαι μεσήλικας ή υπερήλικας για να γράψεις συγκλονιστικά ποιήματα και να στο αναγνωρίσουν. Κι επειδή έχουμε πνιγεί στο αίμα μας (από κάθε άποψη).
Ο Ιορδάνης Κουμασίδης γεννήθηκε το 1979 στη Θεσσαλονίκη. Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία ενώ τρία κείμενά του έχουν μεταφερθεί στο θέατρο. Κριτικογραφεί για θέματα λογοτεχνίας και φιλοσοφίας στο The Book’s Journal και στην εφημερίδα Μακεδονία, ενώ διατηρεί τη στήλη ”Σ’ έχω βρει και σε χάνω” στην Παράλλαξη.
Ευάγγελος Μαυρουδής
Τρία βιβλία που θα είχα χάσει πολλά αν δεν είχα διαβάσει είναι τα:
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Μαρσέλ Προυστ,
Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκέ και Λολίτα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ.
Φυσικά με κατακλύζουν πολλά άλλα, Ελλήνων και ξένων, κλασικών και συγχρόνων, αλλά αυτά τα τρία με έχουν επηρεάσει τον τελευταίο καιρό και έτσι ήρθαν πρώτα στο μυαλό μου.
Ο Ευάγγελος Μαυρουδής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Οι γονείς του είναι πρόσφυγες από τη Σμύρνη. Από φοιτητής εργάζεται αθόρυβα στο χώρο του πνεύματος και της τέχνης. Ζει στη Ραφήνα. Είναι γιατρός και δημοτικός σύμβουλος. Το τελευταίο του βιβλίο λέγεται “Φως εξ Ανατολών” από τις εκδόσεις Κέδρος.
