ByΑναστασία Κορινθίου
28/01/2014
flust-άρω / κοινωνία
Φουσκωτό σκάφος που μπάζει νερά και βουλιάζει η Ελλάδα μου… λαθρομετανάστης στο όνειρο εγώ να πνίγομαι σε μια φουρτούνα από προβλήματα καθημερινότητας… Νιώθω τρόμο και πανικό… νιώθω τα πνευμονία να γεμίζουν νερό λασπωμένο… λάσπη και βρωμιά… καταιγίδα να γίνομαι που δεν ξεσπά πουθενά….και σωσίβιο σωτηρίας κάνεις να μην ρίχνει! Αρπάζομαι από όπου βρω… από καμιά νεύρωση έμμονη και ένοχη… ζω σε ένα τσουνάμι που λέγεται Ελλάδα και με πετά στα βαθιά να με τρώει ο πόνος και η ξενιτιά ενός […]
