Tag : σχέσεις

Τι συνδέει 5 διαφορετικές γυναίκες στο «Femin play toujours»

Τι μπορεί να συνδέει μια ουκρανή ακτιβίστρια με μια μεγαλοκοπέλα που ψάχνει για σύζυγο; Μια ταγμένη νοικοκυρά που δραπετεύει στη φαντασίωση με μια Σαλονικιά τσιγγάνα; Τι μπορεί να ενώνει γυναίκες με τόσο διαφορετική καταγωγή, ιδιότητα, συνθήκη ζωής; Μια κοινή ανάγκη. Να επικοινωνήσουν. Με τους άνδρες, τους άλλους, τον εαυτό τους. Η Γιώτα Ιωαννίδου σκηνοθετεί, γράφει και μας παρουσιάζει μέσα από το έργο της Femin play toujours πέντε ηρωίδες, πολύ διαφορετικές μεταξύ τους που συνυπάρχουν για λίγο σ’ έναν απροσδιόριστο χώρο, […]

περισσότερα...

Η αναγνώριση των συναισθημάτων μας, της Φλώρας Χατζημανώλη

Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται τόσο να εκφράσουν τα συναισθήματα τους όσο και να τα εντοπίσουν. Η απάντηση στο “γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν τι νιώθουν και τι χρειάζονται” ενδέχεται να έχει τις ρίζες της στο μακρινό ή κοντινό παρελθόν τους. Ενδέχεται να ξεκινάει από τον τρόπο που οι γονείς τους εξέφραζαν ή καλύτερα δεν εξέφραζαν τα συναισθήματα τους και από τον τρόπο που τους επέτρεπαν να εκφράζουν, να βιώνουν και να αναγνωρίζουν τα δικά τους συναισθήματα. Οι γονείς, παρόλο που […]

περισσότερα...

Η ανάγκη αφύπνισης και εστίασης στον εαυτό μας, της Φλώρας Χατζημανώλη

Τρέχουμε καθημερινά να προλάβουμε να καλύψουμε τις επαγγελματικές, οικογενειακές, συζυγικές, γονεϊκές, φιλικές και κοινωνικές μας υποχρεώσεις. Και μέσα σε αυτή την τάση- μέσα σε αυτήν τη συνήθεια-, συχνά δεν μας μένει χρόνος για να προλάβουμε να καλύψουμε τις πραγματικές μας ανάγκες. Ο τρόπος που ζούμε, ολοένα και μας απομακρύνει από τις πραγματικές μας ανάγκες, από τη βαθύτερη επαφή με τις επιθυμίες, τα συναισθήματα, τους στόχους ζωής μας και το προσωπικό μας όραμα. Η απομάκρυνση αυτή, συχνά δεν είναι τυχαία. Η […]

περισσότερα...

Μακριά χέρια, της Μαριλένας Καραφώτη

Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στον κόσμο τούτο, είναι να μπορέσεις να αγαπήσεις έναν άνθρωπο ακριβώς όπως είναι. Αν καταφέρεις να φτάσεις στο επίπεδο της απόλυτης αποδοχής του “καλόκακου” εαυτού του, τότε μπορείς να πεις και να το εννοείς πως αγαπάς κάποιον. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της σχέσης, ανοίγεις τους ορίζοντες της και μπορεί να υπάρξει το πολυπόθητο : Η ελευθερία μέσα στη δέσμευση. Ο ορισμός της δέσμευσης από μόνος του, προκαλεί άγχος. Είναι η ανάληψη μίας ηθικής ή […]

περισσότερα...

Δεν έχει σημασία… ο βηματισμός, της Αναστασίας Κορινθίου

Είναι στιγμές που χάνομαι… μπερδεύω το χτες και το σήμερα τις έννοιες, τους όρους, τις μέρες. Είναι στιγμές που όλα με μπερδεύουν και με ζαλίζουν γλυκά. Ξέρω… Ξέρω πως σήμερα θα έπρεπε να σου μιλήσω, γιε μου, για μια επέτειο ιστορική, να σου μάθω για το τι γιορτάζει η πατρίδα μας, και πόσο περήφανοι είμαστε για τον Κολοκοτρώνη που μας λευτέρωσε και μείς μετά τον βάλαμε φυλακή. Να πηγαίνουμε εκδρομή στο Ναύπλιο και να θυμόμαστε, να ντρεπόμαστε! Θα έπρεπε… μα, […]

περισσότερα...

Κεφτές και δεν φταις, της Μαριλένας Καραφώτη

Πόσες φορές στη ζωή σου έχεις ζητήσει «συγγνώμη»; Ξέρεις, αυτή τη λεξούλα με τα οχτώ γράμματα, δύο παραπάνω από το «σ’ αγαπώ» καθώς ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει. Ανεβαίνει τόσο, που καλά καλά να γράψω γι’ αυτό δεν μπορώ. Και αν λέμε πως η αγάπη είναι δύσκολο πράγμα, σκέψου πόσο δύσκολο είναι η παραδοχή του λάθους (σου). Σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη μοιράζεται στα δύο. Φταις λίγο εσύ, φταίω λίγο εγώ, φταις λίγο παραπάνω, παρακάτω, η ουσία είναι μία. Φταίμε και […]

περισσότερα...

Πόσα καράβια έχει η δική σου ελευθερία;, της Μαρίας Στεφάνου

«Γυρεύουν περισσότερες ελευθερίες. Όχι περισσότερη Ελευθερία. Περισσότερες ελευθερίες. Κατακερματίζουν τη Μία, την Πρωταρχική και Άναρχη ιδέα σε μικρά περιστασιακά συνθήματα» [Νέστορα Μάτσα, Φάκελλος Πυθαγόρα, Πρόπλασμα μεταφυσικής βιογραφίας]. Κι αν έχει τόσες όψεις η ελευθερία, εμείς κερδίσαμε καμιάν από αυτές; Και γιατί διακλαδίζεται και κατακερματίζεται η ελευθερία; Για να μην είναι πασιφανής η απουσία της και να τονίζονται κάποια της σημεία που ίσως μας έχουν απομείνει, ως αυτοτελείς ελευθερίες που τάχα έχουμε; Να μας παραπλανούν παρασύροντας το μυαλό μας υποσυνείδητα από […]

περισσότερα...

Να κοιμηθούμε αγκαλιά;

Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ο θηλασμός και η συνήθεια που έχουν τα μικρά παιδιά να κοιμούνται με τους γονείς τους, μπορούν να συμβαδίζουν. Η UNICEF και άλλοι διεθνοί οργανισμοί προτρέπουν συστηματικά τις μητέρες να θηλάζουν τα μωρά τους με στόχο το ποσοστό που τώρα είναι 33% να αυξηθεί στο 46.2%. Φαίνεται μάλιστα ότι το μοίρασμα του κρεβατιού με τα παιδιά ενθαρρύνει τον θηλασμό όπως υποστηρίζουν πολλές ομάδες γονέων στις ΗΠΑ και παρότι η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής είναι αντίθετη εξαιτίας […]

περισσότερα...

Η λίγη σκέψη κάνει λίγο κακό, του Μιχάλη Παπαμιχαήλ

– Αφού ήξερες ότι θα λείπω από το σπίτι, γιατί δεν πήρες κλειδιά φεύγοντας; – Δεν το σκέφτηκα. – Γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο πριν γυρίσεις στο σπίτι; – Δεν μπορούσα… – Γιατί δεν χτύπησες την πόρτα του γείτονα; – Την χτύπησα. Ο γείτονας δεν ήταν εκεί. – Γιατί δεν πήγες στο περίπτερο να πάρεις μια τηλεκάρτα. – Δεν καταλαβαίνω… – Γιατί δεν πήρες ένα ταξί να πας σε κάποιον φίλο σου και να με περιμένεις; – Δεν μπαίνω σε […]

περισσότερα...

Είμαστε καλά… όταν αγαπάμε, της Αγγελικής Δαουτίδη

Τις τελευταίες ημέρες, κάνοντας προσπάθεια να σκέφτομαι αισιόδοξα και αρνούμενη να υποκύψω στη γενικότερη κατάθλιψη της εποχής, συνειδητοποίησα πως, αν πρέπει να είμαι ευγνώμων για ένα τουλάχιστον πράγμα, αυτό είναι η ικανότητα μου σαν άνθρωπος να αγαπάω και να μ’ αγαπούν. Ίσως ορισμένοι να διαφωνούν, αλλά προσωπικά πιστεύω πως η μεγαλύτερη επιθυμία του ανθρώπου είναι να νιώθει αγαπητός και αποδεκτός, να αισθάνεται πως υπάρχουν άνθρωποι που τρέφουν αισθήματα για εκείνον και του χαρίζουν την αγάπη και την προσοχή τους. Μπορούμε […]

περισσότερα...