Tag : απόψεις

Όχι δεν θα δω Τουρκικές σειρές… Όχι, δεν θέλω να μάθω τι θα συμβεί μεταξύ παστουρμά και σουτζουκιού και δεν είμαι προκατειλημμένη είμαι απλά τσατισμένη! Soap operas είναι αυτές ή απλά σαπούνι από τα φτηνά που… λιώνει αμέσως και λιώνουμε και εμείς στο κλάμα; Δράμα σαπουνιού λοιπόν… και θέλω να μου πεις γιατί το εγχώριο δράμα δεν πουλά που είναι δράμα με τα όλα του και πουλά των γειτόνων; Δηλαδή τα δικά τους μίση, πάθη, κερατώματα είναι άλλου επιπέδου; Πφφφ, […]

Είσαι νέος, είσαι στη φάση της ζωής σου που έχεις την ευκαιρία να κάνεις και να γίνεις τα πάντα. Είσαι στην πιο δημιουργική σου φάση, γεμάτος από στόχους, όνειρα, συναισθήματα, ζωντάνια. Είσαι σαν ένας ιδιοκτήτης που μόλις αγόρασε ένα καινούργιο σπίτι και έχει την ευκαιρία να το διακοσμήσει ακριβώς όπως το ονειρεύεται. Αυτή είναι η ζωή σου, κι εσύ έχεις τα πινέλα αλλά ταυτόχρονα και τα χρώματα κι ο καμβάς σου στέκει μπρος σου λευκός. Τα 5 χρόνια του πανεπιστημίου […]

  Παραλίγο να κάνω ένα σοβαρό λάθος. Παραλίγο να μην ασχοληθώ με τις Ευρωεκλογές παρά την τελευταία εβδομάδα, περιορίζοντας έτσι σημαντικά τις πιθανότητες να σου δώσω ένα ερέθισμα, καλέ μου αναγνώστη, καθώς και την πολυτέλεια του χρόνου να διερευνήσεις αυτοβούλως το θέμα περεταίρω. Από αυτό το σοβαρό λάθος με προστάτεψε ο συντάκτης της ιστοσελίδας  www.elections2014, ο οποίος έβαλε σε κεντρικό σημείο διαφημιστικό σποτ με τίτλο τόσο άμεσο και «κιτς»… που θα ζήλευαν ακόμα κι οι Αμερικάνοι! «ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ… ΕΙΝΑΙ […]

Ζούμε σε μια χώρα λιακάδας και υψηλών θερμοκρασιών που όμως η θέρμη αυτή δύσκολα διαχέεται στις θαμπές ψυχές των ανθρώπων. Ζούμε σε μια χώρα εφευρέτη (sic) της δημοκρατίας, όπου η όποια δημοκρατική ιδέα συγκρούεται από τη μία με τη γραφειοκρατία κι από την άλλη, με την ατομική συμφεροντολογία και εν τέλει θρυμματίζεται. Όπου όποιος νόμος ψηφιστεί, ταυτοχρόνως το πολυμήχανο μυαλό μας αρχίζει να μηχανεύεται τρόπους να τον παρακάμψει με όσο το δυνατόν πιο αλώβητο τρόπο. Λογικό, θα σκεφτεί κάποιος λάτρης […]

Αφορμή γι’ αυτό το άρθρο ήταν η αντίδραση μιας φίλης στο χθεσινό διάγγελμα του Πρωθυπουργού. Με πολύ νάζι και βαθύ αναστεναγμό αναφώνησε «Θέλω κι εγώ να βγω στις αγορές…». Η Ειρήνη, φιλόλογος, δεν είχε σκοπό με αυτό το σχόλιο να υποτιμήσει τις διαστάσεις των τελευταίων εξελίξεων λόγω άγνοιας ή αδιαφορίας, αλλά μάλλον «ξεδίπλωσε» με τον πλέον παραστατικό τρόπο την θηλυκή οπτική στα πράγματα, η οποία εν προκειμένω συνοψίζεται στο ερώτημα «τι σημαίνει τελικά η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές;». Δεν είναι […]

Πριν από λίγες μέρες έτυχε να βρεθώ μπροστά σε ένα μικρό-ατύχημα στο δρόμο, με αίσιο τέλος και απομεινάρι δύο τρεις γρατζουνιές στα οχήματα, τίποτα σημαντικό δηλαδή. Παρ’ όλα αυτά εντυπωσιάστηκα με την εικόνα του κόσμου γύρω από το «θέαμα», να κάτι που δεν περίμενα και πολύ συχνά συμβαίνει. Το φαινόμενο του θεατή εκεί που η εμπλοκή του θα μπορούσε να βοηθήσει. Άνθρωποι στέκονταν γύρω από το συμβάν ψιθυρίζοντας ο ένας στον άλλον, κοιτώντας σαν πραγματικοί χάνοι λες και κάποιος τους […]

H κοινωνική αναπαράσταση είναι “κοινωνική εικόνα”, εκτείνεται πέρα από το άμεσο και εντοπίζεται στην επιτομή του ψυχολογικού με το κοινωνικό. Αντιπροσωπεύει τον τρόπο με τον οποίο κάθε άτομο κατανοεί τα γεγονότα της καθημερινότητας και το σύνολο των κοινωνικών πληροφοριών με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπο. Είναι η αυθόρμητη απλοϊκή γνώση, η γνώση της κοινής γνώμης, που διαμορφώνεται μέσα από την κοινωνική αλληλεπίδραση αλλά έχει σχηματιστεί μέσα από τη συμμετοχή του καθενός σε ένα πλήθος κοινωνικών διαδικασιών και περιβαλλόντων. Επισημαίνεται ότι σήμερα […]

Ο σεβασμός της πλειοψηφίας προς την μειοψηφία και τα αιτήματά της, ως ακρογωνιαίος λίθος της φιλελεύθερης δημοκρατίας, μου θυμίζει ένα μπουκάλι με ληγμένο γάλα που κρατούσα κάποτε για μήνες στο ψυγείο… για «ντεκόρ»! Έστεκε γυαλιστερό και χρωματιστό, αλλά δεν το άγγιζα ποτέ. Δεν ήμουν καν εγώ αυτός που τελικά το πέταξε στα σκουπίδια. Ήταν μια ψυχή αθώα και ανυποψίαστη, μια ψυχή που θεωρούσε δεδομένα τα αυτονόητα… Οποία αφέλεια! Αυτή η ψυχή μου θυμίζει τώρα την υποταγή της μειοψηφίας στην εξουσία, […]

Μάθαμε να περιμένουμε συνέχεια το αποτέλεσμα μιας πράξης με σκοπό να ωφεληθούμε. Να περιμένουμε την επόμενη κίνηση του συνανθρώπου μας, μόνο και μόνο για να τον κατακρίνουμε αν δεν πετύχει. Μάθαμε να πιστεύουμε στον εαυτό μας, να δημιουργούμε όνειρα και να τα αφήνουμε στη μέση. Γιατί; Γιατί έχουμε καλύτερα πράγματα να κάνουμε… Να βγούμε έξω, να διασκεδάσουμε και να σερφάρουμε άπειρες ώρες στο διαδίκτυο μόνο και μόνο για να περάσει η ώρα μας. Κι όταν έρχεται η ώρα της αυτοκριτικής, […]

Η παρέλαση δεν φταίει σε τίποτα. Αδυνατώ να εντοπίσω τις ρίζες της φιλολογίας που θέλει να καταργήσει την παρέλαση. Αδυνατώ, επίσης, να «ψυχολογήσω» τους εκφραστές της. Οι μόνοι κερδισμένοι από την κατάργηση των παρελάσεων, θα ήταν οι μαθητές που θέλουν να κοιμηθούν λίγο παραπάνω, και οι επίσημοι… Όλοι εκείνοι οι πολιτικοί άρχοντες και οι αξιωματούχοι που φέρουν πρακτικά και συμβολικά την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Σε κάθε εθνική επέτειο, παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια εκδηλώσεις […]