Ο Έρωτας έχει τον δικό του τρόπο να σου «μιλά». Δεν του αρέσουν οι προτάσεις, οι μεγάλες παράγραφοι, τα κουραστικά κείμενα, τα ανιαρά λογοτεχνικά μονοπάτια που σε βγάζουν σε αδιέξοδα! Ο Έρωτας με το «Ε» κεφαλαίο, δεν ήταν ποτέ φως… ήταν πάντα σκοτάδι! Δεν ήταν ποτέ πτήση, ήταν οικειοθελής πτώση από κορυφογραμμή του ονείρου! Δεν ήταν ποτέ «εγώ», ήταν κατάργηση του «εγώ» μέσα στο «εσύ», για να γίνουν «Εμείς»!
Ο Έρωτας έχει τον τρόπο του να μεταφράζεται με σημεία στίξης, και όχι με λέξεις! Για αυτό τον αγαπώ… Για την αλήτικη αυτή, προκλητική συμπεριφορά του! Λατρεύω τον έρωτα που κρύβεται πονηρά σε τελίτσες… σε αποσιωπητικά… Αυτόν τον έρωτα που λέει πονηρά «Σσσσσς! δεν θα σου πω τίποτα… θα τα μαντέψεις όλα μονός σου». Είναι υπέροχος ο έρωτας στα θαυμαστικά ! Μένει εκστασιασμένος, ξαπλωμένος σε κόκκινα σεντόνια του πάθους, να κάνει το ταβάνι ουρανό! Ο Έρωτας στα ερωτηματικά; Eίναι γεμάτος αναστολές και φόβους και απορίες του «τάχα μου» και του «Αν» και του «Ίσως». Ζηλεύει τα θαυμαστικά και τις τελίτσες μα… δεν τολμά να τα κάνει παρέα. Μένει στην γωνιά του σαν τιμωρημένος, να ονειρεύεται μισά, ανάπηρα όνειρα. Ο Έρωτας στην παρένθεση ( ) είναι ο έρωτας που πάντα θα ζηλεύει τα κυρίως κείμενα! Είναι ο έρωτας ο κρυφός, ο ανομολόγητος. Ο αμαρτωλός, αν θες, που στριμώχνεται στην παρενθεσούλα μέσα, να γίνει διάλλειμα ζωής, λίγο πριν χτυπήσει πάλι το κουδούνι της τάξης!
Ο Έρωτας στις παύλες _ _ είναι αυτός που δίνει έμφαση στα συναισθήματα. Που τολμά, που επαναστατεί που ουρλιάζει “Μπορώ και Θέλω να βγω από την παρένθεση! Μπορώ μια μέρα, να γίνω σαν μεγαλώσω, κυρίως κείμενο!” Ο έρωτας είναι καταναγκαστικός, ψυχωτικός. Θέλει ντιβάνι ψυχανάλυσης. Θέλει να γίνει κατάθλιψη, σαν μεγαλώσει, και να κοιμάται με υπνοστεντόν… Να μην σκέπτεται, να μην θυμάται, να μην ονειρεύεται. Μόνο να εξηγεί σε εαυτό, πως δεν θα τολμήσει ποτέ να γίνει εαυτός άλλου! Ο Έρωτας στην τελεία . είναι αυτός που μένει στάσιμος. Που τελειώνει πριν αρχίσει, που έχει πάρει το σιέλ χαρτί του διαζυγίου με το «ους ο Θεός συνέζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτο»!
Ο έρωτας στο κόμμα, είναι αυτός που κάνει ένα διάλλειμα τόσο δα… Που παίρνει μια βαθιά ανάσα πριν κάνει καρπίδι ξανά στα βαθιά της πρότασης, αποφασισμένος να προχωρήσει, να πάει πιο κάτω… Πιο κάτω… Γιατί οι Έρωτες οι μεγάλοι, οι λογοτεχνικοί, οι κινηματογραφικοί σε πάνε πιο κάτω… Ποτέ πιο πάνω! Το κάτω είναι το μαγικό! Στα υπόγεια κρύβεται η θέα! Στον βυθό είναι τα μπαούλα των πειρατών με τον χρυσό. Στη γη βαθιά κρύβονται οι λίρες! Ο ουρανός, τί να σου δώσει; Ένα σύννεφο αγνότητας να τραγουδούν τα χερουβίμ; Ακόμα και αυτός, τα καλύτερα του τα στέλνει κάτω! Αστραπές που πέφτουν σε βουνά ευλογημένα, βροχή που γίνεται άγιασμα σε κορμιά που τολμούν να γίνουν η αίτια για ό,τι φτιαχτήκαν! Για έρωτα!
Για έρωτα φτιάχτηκαν τα κορμιά, για ταξίδια οι ψυχές και για μνήμη οι καρδιές. Για Έρωτα σου μιλώ, με σημεία στίξης! Μην βάλεις ερωτηματικό. Θα έρθει η τελεία. Και εγώ είμαι ακόμη στα αποσιωπητικά… Καλημέρα! ! !(με πολλά θαυμαστικά ζωής και θανάτου! Ενδιάμεσα, έρωτας)
Published by
