Η πρώτη Κυριακή του χρόνου ήταν όμορφη, ηλιόλουστη, με τα γιορτινά στολίδια ακόμα στη θέση τους και την παραδοσιακή ηρεμία. Εγώ χαλαρή, ξεκούραστη, το σπίτι καθαρό, η γάτα κι ο σκύλος ξαπλωμένοι στα σημεία που πέφτει ο ήλιος στη βεράντα κι ο καφές να φτάνει στο τέλος του. Ωραία όλα αυτά, αλλά πολύ ήρεμα, ατάραχα. Χρειαζόμουν ένα γλυκό, αυτό χρειαζόμουν! Ένα ζουμερό, κατακόκκινο, παθιάρικο γλυκό, να δώσει ένταση και παλμό στη μέρα μου. Ένα γλυκό χωρίς κανόνες και δοσολογίες, άτακτο. Μια έμπνευση της στιγμής. Ένα πιάτο χωρίς όνομα. Μόνο μερικές κουταλιές ευτυχίας…
Κόκκινα μήλα σε φωλιά υγρής σοκολάτας (ένας τίτλος που έβγαλα εκ των υστέρων, για να έχω κάτι να σας γράψω. Εσείς μη βάλετε, δεν χρειάζεται, φάτε τον κι αυτόν!)
Υλικά:
2-3 κόκκινα, γλυκά μήλα
1 ποτήρι κόκκινο ξηρό κρασί
200γρ. μέλι
Κανέλα/γαρύφαλλα σε ξύλα
1 πρέζα ροζ πιπέρι και 1 μπαχάρι
200γρ. κουβερτούρα μαύρης σοκολάτας
2 ασπράδια αβγών
100γρ. άχνη ζάχαρη
Εκτέλεση:
Σε ένα κατσαρολάκι βράζουμε το κρασί με το μέλι και τα μυρωδικά. Μόλις πάρει 2-3 βράσεις, ρίχνουμε τα μήλα κομμένα σε λεπτές φέτες και αφήνουμε να βράσουν σε χαμηλή φωτιά, μέχρι να μαλακώσουν και να δέσει το σιρόπι. Τα κρατάμε στην άκρη και τα διατηρούμε ζεστά για το σερβίρισμα. Εν τω μεταξύ, χτυπάμε τα ασπράδια σε σφιχτή μαρέγκα και παράλληλα λιώνουμε σε μπεν μαρί την κουβερτούρα. Ανακατεύουμε καλά την κουβερτούρα με την άχνη ζάχαρη μέχρι να έχουμε ένα ενιαίο μίγμα και ενσωματώνουμε απαλά με τη μαρέγκα, με τη βοήθεια μιας σπάτουλας. Σε μια λαμαρίνα στρώνουμε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και απλώνουμε το μίγμα με ένα μεγάλο κουτάλι, 2-3 φορές, όσες χωράει το ταψί μας για να δημιουργηθούν με το ψήσιμο 2-3 «φωλιές» μαρέγκας. Δεν μας νοιάζει το σχήμα, όσο πιο ακανόνιστο, τόσο το καλύτερο. Με το ψήσιμο, θα σφίξει το μίγμα, θα σκληρύνει στο εξωτερικό και ανάλογα με τον χρόνο ψησίματος, θα δέσει και στο εσωτερικό. Εμείς θέλουμε να διατηρηθεί υγρό στο εσωτερικό, γι’ αυτό προτείνω ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο στους 130 βαθμούς για περίπου 45-50 λεπτά κι έπειτα δείτε μόνοι σας αν ξεκολλάνε οι «φωλιές» από το χαρτί. Σερβίρουμε όπως είναι καυτές, τις σπάμε λίγο για να χυθεί ελαφρώς η σοκολάτα και ρίχνουμε από πάνω τα ζεστά κόκκινα μήλα με λίγο από το σιρόπι τους. Αν σας περισσέψει γλυκό, να ξέρετε ότι και μετά από πολλές ώρες θα τρώγεται το ίδιο ευχάριστα, αν το ζεστάνετε πρώτα.
Και με όλα αυτά, αισθάνθηκα ότι η Κυριακή μου απέκτησε κάποιο νόημα… Γλυκό και μυρωδάτο…