Ψώνια… στο Παρίσι, της Χριστίνας Καλογεροπούλου

Δημοσιεύθηκε

Όταν ένας φυσιολογικός άνθρωπος ταξιδεύει μέχρι το Παρίσι, πόλη ποικιλόμορφη, γεμάτη τέχνη, αξιοθέατα και ζωή, επιστρέφοντας, έχει να διηγηθεί χίλιες δυο ιστορίες και πολλές αναμνήσεις, για το πού πήγε, πού και τι έφαγε, τι εκθέσεις και μουσεία επισκέφθηκε.

Έτσι κάνουν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Αυτό όμως δεν ισχύει για εμένα. Σίγουρα έχετε ακούσει το γυναικείο ( είναι άραγε μονάχα γυναικείο; ) σύνδρομο “shopaholic”, κοινώς μανία με τα ψώνια. Υπάρχει, όπως με πληροφόρησαν, και μία ταινία εν ονόματι «Ψωνίζω, άρα υπάρχω» την οποία μου αφιέρωσαν κάποιοι αγαπημένοι φίλοι. Και γιατί όλα αυτά; Μα γιατί πέρασα 3 μέρες στο πανέμορφο Παρίσι και δεν έκανα τίποτα άλλο από το να ψωνίζω!

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Το πρώτο που πρέπει να γνωρίζει κανείς –κι εγώ δεν το ήξερα, προφανώς- είναι πως το Παρίσι έχει έναν τεράστιο αριθμό επισκεπτών (πιο τεράστιο από όσο μπορείτε -και μπορούσα- να φανταστείτε) με αποτέλεσμα οι ουρές να είναι τεράστιες στα ταμεία του Λούβρου, του Μουσείου Ορσέ, του Palais de Tokyo, του Centre Pompidou και γενικότερα όλων των «must» μερών που πρέπει κανείς να επισκεφθεί. Κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό όταν είδα πως η ουρά για να ανεβεί κανείς στον Πύργο του Άιφελ είχε αναμονή διόμιση ώρες. Βέβαια, επειδή όποιος δεν ξέρει, πρέπει να ρωτά, σας έχω τη λύση: Internet!

Για να γλυτώσετε την οποιαδήποτε αναμονή, η ιδανικότερη λύση είναι να κλείσετε όλα τα εισιτήρια μέσω του διαδικτύου. Η διαδικασία είναι απλούστατη. Πλέον όλοι σχεδόν οι χώροι έχουν τις δικές τους ιστοσελίδες στο δίκτυο, ώστε να κλείνει κανείς τα εισιτήριά του ανενόχλητος και να γλυτώνει την βασανιστική ουρά –αλλά και την τσέπη του, σε περίπτωση, που μέσα στην απελπισία του ενδώσει κανείς στους περιπλανώμενους ξεναγούς έξω από μουσεία που ζητούν τριπλάσια και τετραπλάσια την τιμή του αρχικού εισιτηρίου για να προσφέρουν γρήγορη είσοδο χωρίς ουρά και μια –συνήθως- μέτρια ξενάγηση. Εγώ τότε όμως δεν στάθηκα προνοητική γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ επ’ ουδενί τι θα συναντούσα. Nevermore όμως –που θα’λεγε και το Κοράκι του Πόε.

Καθώς λοιπόν δεν μπορούσα να μπω –σχεδόν- πουθενά, άρχισα να κάνω βόλτες προς τη συνοικία Marais όπου μια εξαιρετική φίλη μου, πρώην Erasmus-Παριζιάνα, είχε φροντίσει να με ενημερώσει με κάποια εξαιρετικά και κυριολεκτικά πάμφθηνα μαγαζιά ρούχων. Όσοι έχετε βρεθεί για ψώνια στο Χαλάνδρι ή στο Μοναστηράκι, σίγουρα θα έχετε δει το λεγόμενο Kilo shop. Αυτή η αλυσίδα ξεκίνησε από το Παρίσι και ήρθε (ευτυχώς!) και στην Αθήνα. Η λογική του είναι απλή: αγοράζεις ρούχα με το κιλό!

Με τη μόδα του vintage να έχει επανέλθει, τα συγκεκριμένα μαγαζιά δίνουν τη δυνατότητα να αγοράσει κανείς φοβερά, παλιά –αλλά όχι κι απαραιτήτως- ρούχα μετρώντας το βάρος τους και πληρώνοντας αναλόγως. Το μοναδικό αρνητικό τους, εάν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέτοιο, είναι πως τα ρούχα αυτά είναι second hand, δηλαδή δεύτερου χεριού. Παρόλα αυτά, είναι απίστευτα καλοδιατηρημένα και μοναδικά και δεν θα πιστεύετε τις τιμές τους! Ακόμα και μάρκες ή γούνες είναι πάμφθηνες. Σε έναν συγκεκριμένο δρόμο λοιπόν του Παρισιού μπορεί κανείς να βρει φοβερά πάμφθηνα ρούχα, όχι μονάχα από το Kilo shop αλλά και από άλλα παρακείμενα. Το Kilo shop του Παρισιού πάνω κάτω έχει πολλές ομοιότητες με τα αθηναϊκά, αλλά τα υπόλοιπα μαγαζιά –κατά την ταπεινή μου άποψη- είναι μακράν πιο ενδιαφέροντα. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί οι Γάλλοι ξέρουν πώς να είναι καλοντυμένοι και στυλάτοι ακόμα και από το κασκόλ που θα φορέσουν. Τα ρούχα τους, επομένως, δεν θα μπορούσαν να μην είναι εξαίρετης ποιότητας.

Το συμπέρασμα των παρισινών μου ημερών ήταν το εξής. Εάν είσαι, έστω και λίγο, shopaholic, δεν θα αντισταθείς να ψωνίσεις όσα ρούχα χωράνε στη βαλίτσα σου. Κι αν δεν είσαι, θα γίνεις. Γι’αυτό, καλό είναι να αφήσει ο εκάστοτε ταξιδιώτης αρκετό χώρο στη βαλίτσα του πηγαίνοντας. Γυρίζοντας, μπορεί και να μην μπορεί να την κλείσει. Σας εγγυώμαι επίσης πως εάν τα επισκεφθείτε, θα συνειδητοποιήσετε πόσο μικρή αξία έχουν τα ρούχα, πόσο παράλογο είναι να δίνεις 500 και 600 ευρώ για ένα κομμάτι υφάσματος (και το 50 πάλι παράλογο θα σας φαίνεται, μεταξύ μας) και θα δείτε πως η ποιότητα και το στιλ είναι αδήριτα συνδεδεμένα με το Παρίσι. Εάν πάτε μάλιστα και σε περίοδο εκπτώσεων, θα βρείτε στα περισσότερα παρισινά μαγαζιά, φοβερές τιμές, που αγγίζουν το 80% κάτω από την τιμή τους. Τα ψώνια δεν θέλουν κόπο, θέλουν τρόπο!

Υ.Γ. Ξεχωρίζω και προτείνω το επισήμως πιο αγαπημένο μου κατάστημα που δυστυχώς δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Το όνομα αυτού: & Other Sstories

Διευθύνσεις:
*The Kilo shop: 69-71 Rue de la Verrerie, 75004 Paris
*Vintage Little Box : 77 Boulevard Beaumarchais, 75003 Paris
*FREE ‘P’ STAR: 52 rue de la Verrerie, Paris 4è.
[ii] 61 rue de la Verrerie, Paris 4è.
[iii] 20 rue de Rivoli, Paris 4è.
*& Other Stories: 277 Rue Saint Honoré, 75008 Paris

Ακολουθήστε μας στο Google News

Facebook
Twitter
LinkedIn

Περισσότερα
άρθρα