Οι βαθμοί του στο σχολείο ήταν πολύ υψηλοί, άριστοι. Ήταν γεγονός ότι διέθετε πολύ δυνατή μνήμη. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι ο πιτσιρικάς δεν καταγόταν από καμία εύπορη οικογένεια και δεν μπορούσε να αγοράσει τα βιβλία για να συνεχίσει τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο. Έτσι αποσύρθηκε από τα θρανία και έπιασε μια δουλίτσα να βγάλει τα προς το ζειν: έγινε πλασιέ βιβλίων γυρνώντας όλη την περιοχή για να τα πουλήσει.
Το 1913 ο εικοσάχρονος Χιούι Λονγκ από την Λουιζιάνα αποφάσισε να παντρευτεί την Ροούζ μια στενογράφο. Για να ζήσει όμως την οικογένεια έπρεπε να αλλάξει δουλειά αφού το ξέσπασμα του Α’ ΠΠ δεν άφηνε και πολύ ψωμί στις πωλήσεις βιβλίων. Στην αρχή λοιπόν προσπάθησε να γίνει ιεροκήρυκας βαπτιστής αλλά κατάλαβε ότι ήταν βλακεία, δεν το πήγαινε το άθλημα. Μετά σκέφτηκε να πιάσει πάλι τις σπουδές από την αρχή και να παρακολουθήσει τη νομική στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα και αργότερα στη Νομική της Νέας Ορλεάνης. Ήταν όμως τόσο μάγκας που έπεισε το συμβούλιο του Πανεπιστημίου να του επιτρέψουν να δώσει εξετάσεις για τον δικηγορικό σύλλογο της Λουιζιάνα και να της περάσει πανηγυρικά. Από εκείνη τη στιγμή ο Χιού Λόνγκ θα αναλάμβανε αποκλειστικά υποθέσεις κατά τον μεγάλων εταιρικών κολλοσών όμως η Standar Oil επί της οποίας κατάφερε μεγάλες δικαστικές νίκες που τον έκαναν διάσημο.
Από τότε οι μεγάλοι παράγοντες, το κατεστημένο της Λουιζιάνα δεν έβλεπαν με καλό μάτι αυτόν τον επικίνδυνο και αυτοδημιούργητο λαϊκιστή ο οποίος είχε πολιτικές φιλοδοξίες. Πράγματι ο τρελάρας που θα τα έβαζε με το κατεστημένο κατέβηκε στις εκλογές του 1928 για κυβερνήτης και τις κέρδισε χωρίς να έχει πίσω του καμία δυνατή χρηματική ενίσχυση ανάλογη των αντιπάλων του.
Ο Χιούι στην διάρκεια της θητείας του (1928-1932) έκανε πραγματικά θαύματα παρά το γεγονός ότι αυτή συνέπεσε με την μεγαλύτερη οικονομική κρίση της εποχής. Δημιούργησε ένα άνευ προηγουμένου εθνικό οδικό δίκτυο στην Λουιζιάνια που από τα 331 μίλια που το παρέλαβε στο τέλος της θητείας του άγγιξε τα 2.301 μίλια. Έχτισε 111 γέφυρες, οικοδόμησε το εντυπωσιακό Πολιτειακό Καπιτώλιο ενώ νοσοκομεία, σχολεία και δημόσια κτήρια άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια ενώ η κατασκευή της απορρόφησε δεκάδες χιλιάδες άνεργους.
Ο Χιούι ήταν αποφασισμένος να καταστήσει την παιδεία πραγματικά δημόσιο αγαθό και όχι προνόμιο των ελίτ. Αυτό που του είχε στερήσει το αμερικανικό κράτος όταν ήταν μαθητής ήταν αποφασισμένος να το δώσει στις νέες γενιές. Δωρεάν βιβλία για όλους και τα παιδιά θα πήγαιναν στο σχολείο με λεωφορείο. Γνωρίζοντας όμως ότι η Λουιζιάνα ήταν από τις πιο αγράμματες πολιτείες των ΗΠΑ ξεκίνησε άμεσα την λειτουργία των νυχτερινών σχολείων για να μάθουν οι ενήλικοι να διαβάζουν και να γράφουν και κατ΄ επέκταση να μάθουν τι ψηφίζουν. Τουλάχιστον 100.000 αμερικανοί έμαθαν να διαβάζουν χάρη σε αυτό το πρόγραμμα.
Όταν ένα σχολείο αρνήθηκε να χορηγήσει δωρεάν βιβλία σε όλους τους μαθητές ο Λονγκ ήταν αποφασισμένος να μην επιτρέψει τέτοιες συμπεριφορές. Έδωσε διαταγή στον στρατό να επέμβει και να αναγκάσει τις αρχές του σχολείου να υπακούσουν στους νόμους της Πολιτείας.
Στην υγεία προώθησε άμεσα τον αναγκαστικό δωρεάν εμβολιασμό στο 70% του πληθυσμού ενώ ενίσχυσε τα νοσοκομεία ιδρύοντας παράλληλα καινούργια. Ο μέσος όρος ζωής των Λουιζιανών αυξήθηκε σημαντικά από τότε.
Ενώ σε όλη την χώρα είχαν βάλει λουκέτο 4.800 τράπεζες λόγω της κρίσης στην Λουιζιάνα οι παρεμβάσεις του Λόνγκ έσωσαν το τραπεζικό σύστημα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι φρόντισε τους τραπεζίτες, απεναντίας.. Πέρασε τέτοιους νόμους που προστάτευαν τους χρεωμένους ώστε να μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς αποπληρώνοντας παράλληλα τα χρέη τους χωρίς να φοβούνται κατασχέσεις.
Ο Λόνγκ ενώ στην αρχή ήταν υπέρ του Ρούσβελτ στην συνέχεια είδε ότι αυτός δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει αναδιανομή του πλούτου και γι αυτό ανεξαρτητοποιήθηκε οικοδομώντας μια πανίσχυρη μηχανή που ίσως τον οδηγούσε στον Λευκό Οίκο. Ο μαχητικός πολιτικός από την Λουιζιάνα που αργότερα εκλέχτηκε και γερουσιαστής, είχε σκοπό να προωθήσει μια άνευ προηγουμένου φιλολαϊκή πολιτική ατζέντα σε εθνικό επίπεδο. Ωστόσο δεν πρόλαβε…
Το 1935 ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος στις ΗΠΑ όπως έλεγε γι αυτόν ο Ρούσβελτ, εκείνη την περίοδο, θα ξεψυχούσε στο νοσοκομείο υποκύπτοντας στα τραύματα από σφαίρες που του φύτεψαν αντίπαλοί του.
Οι τελευταίες του λέξεις ήταν: «θεέ μου μην πεθάνω τώρα, έχω πολλά ακόμα να κάνω».
