Όταν το δικαστήριο τον ρώτησε με ποιον από τους δύο νέοδιαζευγμένους γονείς του θα ήθελε να μείνει εκείνος επέλεξε να την κοπανήσει. Δεν γούσταρε τέτοια διλήμματα. Το 1964 ο 16χρονος Φρανκ ήταν ήδη αρκετά ψηλός ενώ τα γκρίζα μαλλιά που είχε βγάλει του προσέδιδαν μια ωριμότητα που δεν πρόδιδε την εφηβική του ηλικία. Έχοντας έναν δείκτη νοημοσύνης που πολλοί θα ζήλευαν αποφάσισε να ξεκινήσει την ζωή ή μάλλον τη μεγάλη ζωή πλαστογραφώντας και κοροϊδεύοντας υπηρεσίες και τράπεζες.

Είχε το καταπληκτικό ταλέντο να υπογράφει ακάλυπτες επιταγές χωρίς να τον καταλαβαίνουν καταφέρνοντας να συγκεντρώσει πάνω από 40.000$. Μέχρι να ερευνήσει η τράπεζα την υπόθεσή του ο Φρανκ έχει συγκεντρώσει τα χρήματα και έχει αλλάξει ταυτότητα στο πι και φι.

Ωστόσο το καλύτερο του κόλπο ήταν να μεταμφιέζεται σε πιλότο της Pan Am για δύο ολόκληρα χρόνια. Φυσικά είχε μόνο το όνομα αλλά τους είχε πείσει όλους ότι είχε και την χάρη. Μπορούσε να ταξιδεύει ως επιβάτης σε δεκάδες χώρες με δωρεάν εισιτήρια, φαγητό, διαμονή. Όλα πληρωμένα από τον “εργοδότη του”, την Pan Am. Φρόντισε να εξασφαλίζει ταυτότητα και στολή κάτω από την μύτη του αεροπορικού κολοσσού. Για την ταυτότητα του προμηθευόταν το λογότυπο της αεροπορικής εταιρείας από μικρά αεροπλανάκια παιχνίδια, το οποίο κολλούσε πάνω στην ταυτότητά του ενώ για την στολή επικοινωνούσε με τα κεντρικά της εταιρείας πουλώντας φούμαρα ότι δήθεν είχαν χάσει στο καθαριστήριο τη στολή του και χρειαζόταν επειγόντως μια καινούργια για να πετάξει.
Άλλη έμπνευση-μεταμφίεση του ήταν αυτή του γιατρού διπλωματούχου του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ καταφέρνοντας μάλιστα να διοριστεί στο Πανεπιστήμιο της Georgia.

Το 1969 τα Γαλλάκια τον συνέλαβαν αναγνωρίζοντάς τον από μια αφίσα «Καταζητείται» που κυκλοφορούσε. Αφού τον μπαγλάρωσαν τον κράτησαν στις φυλακές Perpignan για έξι μήνες και μετά μεταφέρθηκε σε φυλακές χαμηλής ασφαλείας στην Σουηδία κινδυνεύοντας στο μεταξύ να πεθάνει από πνευμονία. Εκεί οι Σουηδοί δεν είχαν την χαρά να τον κρατήσουν γιατί οι συμπατριώτες του από τις ΗΠΑ τον περίμεναν για να τον μεταφέρουν πίσω «στο πατρίδα».

Τελικά οι Αμερικάνοι τα έκαναν πάλι θάλασσα. 10 λεπτά πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο στη Νέα Υόρκη ο μικρός Φράνκι ζήτησε να πάει τουαλέτα και αφού περίμεναν οι πράκτορες να βγεί -και δεν έβγαινε- άνοιξαν την τουαλέτα μόνο και μόνο για να δουν ότι για άλλη μια φορά τους εξαπάτησε. Αντί να τραβήξει το καζανάκι, σήκωσε την λεκάνη, χώθηκε στην τρύπα και την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια από το κάτω μέρος του αεροπλάνου. Βρώμικη υπόθεση η ελευθερία.

Αφού προμηθεύτηκε χρήματα και λίγα ρούχα έβαλε μπρος το σχέδιό του: να πάει στο Μόντρεαλ(Καναδάς) όπου είχε κάνει καλή καβάντζα από χρήματα και από κει κατευθείαν και μόνιμα για Βραζιλία.

Έλα μου όμως που στον Καναδά τον αναγνώρισε η αστυνομία και τον μπουζούριασαν ξανά. Αυτή την φορά τα αμερικανάκια φρόντισαν να τον μεταφέρουν πίσω στις ΗΠΑ χωρίς να τους φύγει μέσα από κανένα νιπτήρα.

Αφού τον μετέφεραν στις φυλακές της Georgia εκείνος έβαλε μπροστά και άλλο σχέδιο απόδρασης. Κανονίζοντας να έρθει μια πρώην φιλενάδα του σαν δημοσιογράφος στην φυλακή για μια ντεμέκ συνέντευξη κατάφερε να δώσει στον Φρανκ την κάρτα του επιθεωρητή που πήρε δήθεν συνέντευξη. Ο φυλακισμένος, ξαφνικά, έχοντας μια τέτοια κάρτα έπεισε τους φύλακες ότι ήταν μυστικός πράκτορας και έτσι τον άφησαν να φύγει!

Ο Φρανκ την έκανε για την Ουάσινγκτον μέσω Νέας Υόρκης αλλά εκεί θα ήταν το τέρμα της καριέρας του αφού δύο αστυνομικοί κατάφεραν να τον συλλάβουν. Μέσα σε πέντε χρόνια κατάφερε να κόψει επιταγές αξίας 2.5 εκατομμυρίων δολαρίων σε 26 χώρες και να αλλάξει 8 ταυτότητες. Η τύχη όμως δεν στάθηκε τόσο κακή για τον πιτσιρικά χουντίνι. Αφού εξέτισε μέρος της ποινής του, το αμερικανικό κράτος έκανε συμφωνία μαζί του να το βοηθήσει αμισθί να εντοπίζει απατεωνίσκους σαν αυτόν με αντάλλαγμα την ελευθερία του. Έτσι και έγινε.

Αργότερα επιχείρησε να κάνει καμία νόμιμη μπίζνα αλλά δεν του βγαινε. Ωστόσο δεν το έβαλε κάτω. Έκανε πρόταση σε τράπεζα να παραδίδει μαθήματα -με μισθό φυσικά- στους υπαλλήλους της πώς να αποφεύγουν κακοτοπιές.

Μέχρι σήμερα το FBI τον καλεί να κάνει διαλέξεις βελτιώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας των ΗΠΑ.

Το ερώτημα που παραμένει είναι γραφικό: μωρέ μήπως είχε τίποτα ελληνικές ρίζες;