Οι λιμένες της Ρόδου:
Επέλεξα σήμερα σαν θέμα τα λιμάνια του νησιού μας,καθώς η σύγκριση του τότε με το σήμερα πονάει… Παραθέτω το κείμενο αυτούσιο:
«Οι λιμένες της Ρόδου πέντε τον αριθμόν εκείντο ο μεν έξωθεν του προαστίου Νεοχωρίου, όπου η υπό το πομπώδες όνομα λίμνη μικρά λεκάνη, εν ή χύνονται κατά τον χειμώνα τα βρόχινα ύδατα, κατά δε το θέρος μένει ξηρά, ως επί το πλείστον.
Το στόμιο του λιμένος τούτου διακρίνεται ακόμη βήματά τινά από της μεταξύ του πρώτου και δευτέρου μύλου προς δυσμάς του προαστίου ακτής .
Ο δεύτερος λιμήν εστίν ο των Γαλερών των Ιπποτών ο νυν του ναυπηγείου λιμήν (ή του Μανδρακίου καθ έλληνας).
Έχει μήκος 330 μέτρων και πλάτος 170 κατά μέσον όρον.
Ο Νεύτων παραδέχεται την ύπαρξιν διώρυγος συναπτούσης τον λιμένα τούτον μετά του πρώτου, δι ής ηδύναντο να διέρχονται από του ενός εις τον έτερον τα πλοία, αποφεύγοντα ούτω τον κίνδυνων εις όν ήθελον εκτεθή παρακάμπτοντα το αμμώδες ακρωτήριον (Κούμπουρνου) κατά τους σφοδρούς λιβυκούς ανέμους .
Ο τρίτος λιμήν ήν ο ήδη καλούμενος λιμήν του τελωνείου ή μέγας λιμήν. Ούτως συνεκοινώνει άλλοτε δια διώρυγος μετά του λιμένος του ναυπηγείου .
Ο τέταρτος ολίγον τι ασφαλής ηδύνατο οπωσδήποτε να χρησιμεύση ως προσωρινόν ορμητήριον κατά τους σφοδρούς νοτίους ή νοτιοανατολικούς ανέμους .
Ούτος εστιν ο λιμήν της Αρχανδίας ή Ακανδίας, ήδη σχεδόν υπό της άμμου κεχωσμένος.
Ο πέμπτος πιθανόν ότι εκείτο προς νότον της πόλεως, και τα ίχνη των κρηπίδων ή μάλλον του σωρού των υποβρυχίων βράχων τεκμηριούσιν την ύπαρξιν αυτού .
Και προτιμών μεν οι ναυτίλοι την Ρόδον δια το ευλίμενον ως όρμων ασφαλή, αλλ’ ουχ ήττον δέον να παραδεχθώμεν ότι οι συνετοί αυτής ναυτικοί νόμοι (Lex Rhodia de jactu) ουκ εις ελαχίστην μοίραν συνετέλεσαν εις την ευημερίαν της νήσου.
Οι νόμοι ούτοι ισχύοντες εν πάσαις ταις ακταίς και τοις λιμέσι της Μεσογείου, τοσούτον επιεικείς ανεγνωρίσθησαν, ώστε πρώτον μεν οι Ρωμαίοι, και μετ΄αυτούς τα πλειότερα των νεωτέρων εθνών δεν ώκνησαν να υιοθετήσωσιν αυτούς.
Η των Ροδίων ευπορία αποδοτέα μάλλον εις την ενεργητικότητα αυτών, εις την γεωγραφικήν της νήσου θέσιν, εις το πρόσφορον των λιμένων και την ευφυίαν των δεξαμενών και των νεωσοίκων ή εις την γονιμότηταν της γης.
Κατά Στράβωνα ταύτα πάντα, κατείχον διάστημα δυσανάλογον προς την έκτασιν της πόλεως και παρήχον ασφαλές καταφύγιον κατά πάντων των επικρατούντων ανέμων ΄Ησαν δε τοσούτον επιδεξίως κατασκευασμένα , ώστε να υποδέχονται τα εξ Ιωνίας , Καρίας, Αιγύπτου και Συρίας προερχόμενα πλοία».
Τα σχόλια δικά σας… Να είστε καλά!
Επιλογή κειμένων από το βιβλίο των Μπιλιότι-Κοτρέ “Η Νήσος Ρόδος” σε μετάφραση Μ.Μαλλιαράκη-Σ.Καραβοκυρού
Φωτογραφικό υλικό από το αρχείο του Δήμου Ρόδου www.rhodes.gr
