Οράματα, ιδεώδη και ιδανικά. Τρεις λέξεις με βαρύνουσα σημασία που συνήθως συνοδεύονται από πράξεις σπουδαίων αντρών. Έτσι, τουλάχιστον, διδασκόμαστε στο σχολείο. Ωστόσο, αυτές οι λέξεις ανήκουν σε πράξεις σπουδαίων ανθρώπων, θα συμπληρώσω εγώ, γνωστών και αγνώστων, δημοφιλών και μη, που είτε η ιστορία τους αφιέρωσε μια σελίδα – έστω και μικρή – είτε οι πράξεις τους έγιναν απλά «ιστορίες για καληνύχτα» και συνεχίζουν να ζουν στο πέρασμα του χρόνου. Τέτοιες είναι και οι πράξεις σπουδαίων γυναικών που με τη διορατικότητά τους, την τόλμη και την αποφασιστικότητά τους, πάλεψαν και νίκησαν για ένα «όνειρο».
Διάλεξα μερικές από αυτές τις ιστορίες γένους θηλυκού και σας τις παρουσιάζω. Το περιοδικό «Times» την κατέταξε ανάμεσα στους ανθρώπους – σύμβολα του 20ου αιώνα. Το όνομα αυτής Ρόζα Πάρκς. Την 1η Σεπτεμβρίου του 1955, η έγχρωμη μοδίστρα Ρόζα Πάρκς από την Αλαμπάμα, αντιστεκόμενη στο νόμο που απαιτούσε οι μαύροι να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς, συνελήφθη αρνούμενη να δώσει τη θέση της σε έναν λευκό άντρα. Συνέπεια αυτού, ήταν να ξεσπάσει ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού μέσω ενός μποϊκοτάζ των λεωφορείων από τους μαύρους, το οποίο κράτησε 381 ημέρες και επέφερε ζημιά εκατομμυρίων δολαρίων. Η Ρόζα Πάρκς από τότε έγινε σύμβολο, χάνοντας ωστόσο η ίδια και ο σύζυγός της τη δουλειά τους και αναγκάστηκαν να μετακομίσουν σε άλλη πολιτεία. Της απένειμαν πολλά μετάλλια και τιμητικές διακρίσεις, όπως το Προσωπικό Μετάλλιο της Ελευθερίας και το Χρυσό Μετάλλιο του Κονγκρέσου κατά του Ρατσισμού. Πέθανε σε ηλικία 92 ετών το 2005 και ήταν η πρώτη γυναίκα που η σωρός της εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στη Ροτόντα του Καπιτωλίου.
Οι επόμενες γυναίκες σύμβολα ήταν από το Βιετνάμ. Οι αδελφές Τρανγκ, κόρες ενός ισχυρού αριστοκράτη, γεννήθηκαν σε μια χώρα που βρισκόταν υπό κινεζική κατοχή για περισσότερα από 100 χρόνια. Η μια από αυτές, η Τρακ, παντρεύτηκε έναν Βιετναμέζο αριστοκράτη, τον οποίο σκότωσε ένας Κινέζος στρατηγός το 39 μΧ. Οι αδελφές Τράνγκ αποφάσισαν να πάρουν εκδίκηση συγκεντρώνοντας έναν στρατό 80.000 ατόμων, από τα οποία επέλεξαν 36 γυναίκες προκειμένου να τις εκπαιδεύσουν για να γίνουν στρατηγοί. Ένα χρόνο αργότερα, κατάφεραν να διώξουν τους Κινέζους από τη χώρα και ο λαός τις ανακήρυξε κυβερνήτες του Βιετνάμ. Οι μάχες με τους Κινέζους, παρ’ όλα αυτά, δεν σταμάτησαν και ο κινεζικός στρατός, εισβάλλοντας ξανά στη χώρα μετά από 3 χρόνια, την κατέκτησε οδηγώντας τις δύο αδελφές στην αυτοκτονία. Το Βιετνάμ δεν θα ήταν σήμερα το ίδιο αν οι αδελφές Τράνγκ δεν έδιναν την ζωή τους για την ελευθερία της χώρας.
Και από το Βιετνάμ στην Ελλάδα. Το 1861 γεννιέται στην Κρήτη η Καλλιρόη Σιγανού, η οποία στην ηλικία των 6 μετακόμισε στην Αθήνα και πριν κλείσει τα είκοσι, αποφοίτησε με «άριστα» από το Αρσάκειο, λαμβάνοντας το δίπλωμα της δασκάλας. Διορίστηκε αμέσως στην Οδησσό της Ρωσίας, όπου διηύθυνε το Παρθεναγωγείο της ελληνικής κοινότητας. Μερικά χρόνια αργότερα, παντρεύτηκε τον ιδρυτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, Ιωάννη Παρρέν, και ύστερα από προτροπή του ακολούθησε το επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Το 1888, μετά από την έκδοση της εφημερίδας «Εφημερίς των Κυριών», απέκτησε τον τίτλο της πρώτης Ελληνίδας δημοσιογράφου και εκδότριας. Μετά από πολλά διαβήματά της στην τότε κυβέρνηση, επετράπη η φοίτηση των γυναικών στο Πανεπιστήμιο και το Πολυτεχνείο. Μάλιστα, εννέα χρόνια μετά το θάνατό της, δόθηκε στις γυναίκες το δικαίωμα ψήφου, για το οποίο πάλεψε αδιάκοπα όσο ζούσε. Πράγματι, η Καλλιρόη Σιγανού – Παρρέν, είναι αυτή που έβαλε το θεμέλια για να αποκτήσει η γυναίκα της Ελλάδας της θέση που έχει σήμερα.
Οι ιστορίες δεν σταματούν εδώ. Είναι πολλές ακόμα και θα δοθεί σίγουρα η ευκαιρία να ειπωθούν και να γίνουν γνωστές. Τα κατορθώματα, οι αγώνες, οι δράσεις και οι πρωτιές γυναικών σε όλο τον κόσμο, με πυγμή, δυναμισμό και πάνω απ’ όλα με ψυχή, αποτελούν τρανταχτό παράδειγμα πως το «αδύναμο φύλο» είναι εξίσου «δυνατό» τελικά. Η κωφάλαλη ρήτορας Έλεν Κέλλερ – την ιστορία της θα δούμε στο επόμενο άρθρο – είπε: Χειρότερο από το να είσαι τυφλός είναι να βλέπεις αλλά να μην έχεις όραμα.
Συνεχίζεται….