Η χερσόνησος των Μεθάνων εκπλήττει -μα δεν πλήττει- τους όποιους ταξιδευτές. Προσεγγίζεται -μα δεν παραγνωρίζεται- από τον Πειραιά ή από την Πελοπόννησο και είναι ξακουστή για δύο βασικά της αξιοθέατα. Για το ηφαίστειο –μάλλον ανενεργό, αφού εξεράγει τελευταία φορά στους προχριστιανικούς αιώνες- και τα ιαματικά λουτρά της.
Τα Μέθανα, αν και θα έπρεπε να είναι νησί, εντούτοις ενώνονται με μια στενή λωρίδα γης με την Πελοπόννησο, αποκτώντας την ονομασία χερσόνησος αντί για νήσος. Με το που φτάσει κανείς στην πόλη των Μεθάνων, φτάνουν στα ρουθούνια του οι αναθυμιάσεις θείου και αντικρύζει ένα ανοιχτό γαλάζιο χρώμα στα θαλασσινά νερά, λες και κάποιος έχει περιχύσει τη θάλασσα με μεγάλες ποσότητες γάλατος. Τα Μέθανα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τα ιαματικά λουτρά γι’ αυτό και στην είσοδο κυριολεκτικά της πόλης, δεσπόζουν τα παλιά λουτρά του ΕΟΤ που τώρα έχουν περιέλθει στην ιδιοκτησία κάποιου ιδιώτη. Πολλοί λάτρεις των λουτρών βέβαια επιλέγουν να λούονται απέναντι ακριβώς από το κέντρο spa, όπου το νερό είναι επίσης γεμάτο θειούχων μειγμάτων.
Τα Μέθανα έχουν έναν αέρα μιας άλλης εποχής. Θυμίζουν κάτι ξεχασμένο μα όχι και παρατημένο. Μια βόλτα στα δρομάκια θα επιβεβαιώσει πως οι αργοί ρυθμοί ζωής των κατοίκων ίσως κάποτε να μην ήταν ακριβώς ίδιοι. Εντυπωσιακό είναι ένα κτήριο, αυλακωμένο από την πατίνα του χρόνου, το οποίο κάποτε ήταν πολυτελές ξενοδοχείο ενώ τώρα είναι απλώς ένα σαρακοφαγωμένο κτίσμα. Δεν παύει όμως να δημιουργεί δέος στον όποιο περαστικό και να τον κάνει να αναρωτιέται πώς ήταν τα Μέθανα μερικές δεκαετίες πιο παλιά.
[metaslider id=16395]
Συνεχίζοντας όμως, την περιήγηση στη χερσόνησο, πηγαίνοντας προς τα δυτικά και περνώντας το χωριό Μεγαλοχώρι φτάνει κανείς στο χωριό Βαθύ. Το τοπίο θυμίζει έντονα ψαροχώρι με τις βαρκούλες αραγμένες στη σειρά. Μπορείτε να ξαποστάσετε πίνοντας ένα ούζο και να συνεχίσετε την περιήγηση προς το χωριό Καμένη χώρα, ή και Καημένη χώρα, όπως μπορεί να το ακούσετε από ντόπιους. Ο οικισμός αυτός βρίσκεται πίσω από λάβα που έχει στερεοποιηθεί και με τα χρόνια παραμείνει σαν μια τρόπον τινά ατραξιόν της περιοχής. Το χωριουδάκι αυτό βέβαια είναι από τα πιο μικρά και κάπως υπερβολικά ήσυχο σε σχέση με τα υπόλοιπα όμως δεν χάνετε τίποτα να ανακαλύψετε τη γραφικότητά του. Μπορείτε μάλιστα να σταματήσετε και να προμηθευτείτε παραδοσιακά προϊόντα, ακόμα και κοσμήματα φτιαγμένα από λάβα. Εάν συνεχίσει κανείς θα μπορέσει να προσεγγίσει και το ηφαίστειο, κάτι που όμως είναι μια ιδιαιτέρως κοπιαστική πορεία κάπου τριών τετάρτων. Οι φυσιολάτρες βέβαια και οι περιηγητές θα τη λατρέψουν.
Κοντά στην Αθήνα βρίσκονται υπέροχες περιοχές που περιμένουν τους επίδοξους ταξιδευτές να τις ανακαλύψουν. Χρειάζεται απλώς κέφι, όρεξη, μια βαλίτσα με τα απαραίτητα και καλή παρέα. Όποιος αντικρύσει τις ελληνικές παραλίες σε φωτογραφίες μπορεί και να τις μπερδέψει με αυτές τροπικών νησιών και τα ελληνικά δάση ίσως και με εξωτικών προορισμών. Όχι, δεν ευθύνεται κανένα ρετουσάρισμα. Ζούμε απλώς σε μια πανέμορφη χώρα. Ας το εκμεταλλευτούμε κι ας γεμίσουμε όμορφες εικόνες και αξέχαστες εμπειρίες.
