Ήταν ένα γεύμα που μπορούσε να το κάνει 1 στο 1.000.000 στην Ευρώπη. Που αλλού θα έτρωγες με τους καλύτερους μάγειρες και το καλύτερο περιβάλλον εκτός από μια εντυπωσιακή αίθουσα του Βατικανού το έτος 1501;
Ήταν η εποχή που τους Πάπες τους ενδιέφερε να καίνε και όχι να σώζουν ψυχές και να προσλαμβάνουν τους καλύτερους καλλιτέχνες για να τους κάνουν αγάλματα και πίνακες. Η Καθολική εκκλησία ήταν από τότε glamouράτη.
Στις 31 Οκτωβρίου είχαν κανονίσει εκείνο το dinner. Οικοδεσπότης ήταν ο πνευματικός πατέρας του Δυτικού Ημισφαιρίου Πάπας Αλέξανδρος VI με τον γιό του καρδινάλιο Καίσαρα Βοργία. Ήταν προσκεκλημένη η αφρόκρεμα της Ρωμαϊκής αριστοκρατίας και όλα έπρεπε να είναι στην πένα. Αφού φάγανε και ήπιανε και ανέβηκε η θερμοκρασία του σώματος αρχίσανε οι ανακαινίσεις και κάποιες οικιστικές παρεμβάσεις. Σκάσανε μύτη οι υπηρέτες και αφού μετέφεραν τα κηροπήγια από τα τραπέζια στο πάτωμα άρχιζαν να σκορπάνε παντού κάστανα! Αφού τελείωσαν με την σπορά οι υπηρέτες, βγήκαν μπροστά 50 ιταλίδες επιλεγμένες με αυστηρότατα κριτήρια από τα καλύτερα μπουρδέλα της αιώνιας μπουρδελόπολης Ρώμης και πέφτοντας στα γόνατα άρχισαν σιγά σιγά να τα μαζεύουν ολόγυμνες.
Φυσικά οι παριστάμενοι προσκεκλημένοι δεν μπορούσαν να κρύψουν για πολύ την στύση τους βλέποντας αυτή την πρωτότυπη συγκομιδή κάστανων και έτσι δεν περιορίστηκαν στο οφθαλμόλουτρο. Ο Πάπας παρέα με την οικογένειά του έπαιρναν μάτι την ερωτική ελίτ της Ρώμης να ξεζουμίζει στο σεξ την πολιτική και πνευματική αριστοκρατία. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί η γενναιοδωρία του. Λέγεται πως οι υπηρέτες κρατούσαν πρακτικά για τον αριθμό των οργασμών των ανδρών και τις αντοχές τους γενικότερα καθότι ο Πάπας αξιολογούσε τον ανδρισμό από τις στυτικές τους ικανότητες. Έτσι, μετά το υπέρτατο πολυγαμήσι ανακοινώθηκαν τα βραβεία σε όσους άντεξαν περισσότερο μοιράζοντας μεταξένια πουκάμισα, παπούτσια και άλλα μπιχλιμπίδια στους νικητές.
Στους 266 Πάπες που πέρασαν κανένας δεν έφτασε τον Αλέξανδρο στην διοργάνωση τόσο πετυχημένου οργίου ενώ από το 1585 η επίσημη ιστορία θέλει τους Πάπες να απέχουν από το σεξ. Το όργιο του Οκτώβρη του 1501 ήταν η κορύφωση της ακολασίας και της ίντριγκας που χαρακτήριζε για αιώνες το Βατικανό και ειδικά την περίοδο της Αναγέννησης.
Λίγα χρόνια μετά το ξακουστό εκείνο όργιο είχε έρθει μια επισκεψούλα ένας επαρχιώτης Γερμανός καθολικός ιερέας, που γύρναγε να τον κοιτάξεις, αν τον φώναζες Μαρτίνο Λούθηρο. Ε, ο άνθρωπος ανέβασε πίεση με όλο αυτό το πουταναριό που μάστιζε την Καθολική Εκκλησία. Ποτέ δεν φαντάστηκε ότι στο κέντρο της καθολικής πίστης γίνονταν Σόδομα και Γόμορρα και ότι οι ιερείς απολάμβαναν ασυλία στην πορνεία.
Εκεί έγινε η μεγαλύτερη μαλακία στην ιστορία της Καθολικής εκκλησίας. Από τότε που ο Μαρτίνος θα διακήρυττε με τρανταχτά επιχειρήματα την υποκρισία του Βατικανού, οι Πάπες δεν θα είχαν τόσο χρόνο να πηδάνε και να τους πηδάνε σε ωραία dinners αλλά θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την ολοκληρωτική απόσχιση βασιλιάδων και κρατών από την Καθολική εξουσία οι οποίοι προσχώρησαν προς το νέο χριστιανικό δόγμα… τον Προτεσταντισμό. Κατά κάποιο τρόπο οι Πάπες πληρώσανε τα γαμησιάτικά τους…