Ο θηλυκός βρικόλακας της Αναγέννησης, του Βαγγέλη Γεωργίου

Δημοσιεύθηκε

Για τους ιστορικούς ο Μεσαίωνας τελειώνει στα τέλη του 16ου αιώνα. Όχι όμως ότι η ανθρωπότητα έβαλε μυαλό χτίζοντας την Καπέλα Σιξτίνα και ζωγραφίζοντας κανέναν ωραίο πίνακα. Οι ηγεμόνες κάνανε ότι τους κάπνιζε. Ο Ερρίκος 8ος της Αγγλίας άλλαζε την πίστη -κυριολεκτικά και μεταφορικά- στους υπηκόους μόνο και μόνο για να αποφύγει τους περιορισμούς της καθολικής εκκλησίας ώστε να πάρει διαζύγιο. Τουλάχιστον από εκείνο το συνοικέσιο βγήκε και μια Ελισάβετ της Αγγλίας.

flickr.com

Ανατολικότερα όμως της Γηραιάς Αλβιόνας, στα σκοτεινά κάστρα της Ουγγαρίας την ίδια περίπου εποχή ήρθε στον κόσμο και μια άλλη Ελισάβετ, η Μπάθορυ. Με έναν πλούτο που ο βασιλιάς της Ουγγαρίας ζήλευε και με άνδρα τον στρατιωτικό διοικητή του ουγγρικού στρατού που ξεκεφάλιαζε Τούρκους για πρωινό, η Ελισάβετ ήταν πραγματικά μία από τις τρομακτικότερες και επίφοβες γυναίκες της Ανατολικής Ευρώπης. Όταν όμως η ισχύς αναμίχθηκε με τον ψυχωτικό ναρκισισμό τότε τα πράγματα αγρίεψαν.

Ο σύζυγος έλειπε συνέχεια σε πολέμους και η Ελισάβετ φροντίζοντας τις υποθέσεις του οίκου έβλεπε στον καθρέπτη τις πρώτες ρυτίδες… Κοντά στα 1603 έρχονταν στα αυτιά του Βασιλιά της Ουγγαρίας κάτι περίεργες μαρτυρίες σχετικά με την Ελισάβετ: όμορφα νεαρά κορίτσια εξαφανίζονταν στους σκοτεινούς πύργους του κάστρου της βαρόνης υπομένοντας βασανιστήρια που το Saw ωχριά μπροστά τους… Η όμορφη Ελισάβετ είχε αφαιμάξει τόνους αίματος από νεαρά κορίτσια, και πασάλειβε την επιδερμίδα της με αυτό ώσπου όταν κοιταζόταν στον καθρέφτη πίστευε ότι είχε δερματάκι τσίτα. Το μυστικό της νεότητας βρισκόταν στο «κόκκινο» διαιτολόγιο. Είχανε μαζευτεί τόσα πτώματα που έκρυψε και μερικά κάτω από το κρεβάτι της, προσδίδοντας μια εξαιρετική ευωδία στο δωμάτιο. Φυσικά τέτοιες πρακτικές σε αφανείς χωρικούς δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο. Οι φασαρίες για τον θηλυκό βρυκόλακα άρχισαν όταν αποπειράθηκε να κακοποιήσει την κόρη ενός υψηλά ιστάμενου προσώπου, η οποία κατάφερε να δραπετεύσει

Πέρασαν χρόνια και οι ιστορίες πλήθαιναν αλλά μαζί με τις ιστορίες παρέμενε και το χρέος του Βασιλιά προς την «κόκκινη» βαρόνη το οποίο εντελώς τυχαία θα διαγραφόταν αν συνέβαινε κάτι στην πιστώτριά του. Και επειδή η προδοσία, η μπαμπεσιά και η βρωμιά είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, ο βασιλιάς σε συνεργασία με έναν κόμη αντίπαλο της Μπάθορυ στήσανε ένα ωραιότατο δικαστήριο με ένα κατηγορητήριο που δεν θα γλίτωναν ούτε Έλληνες πολιτικοί. ώστε να τιμωρήσει την αμαρτωλή βασίλισσα και φυσικά να… αρπάξουν την περιουσία της.

Η Ελισάβετ καταδικάστηκε σε κάτι χειρότερο από θάνατο: την έχτισαν σε ένα μικρό δωμάτιο του πύργου της όπου με το άνοιγμα μια θυρίδας της δίνανε να τρώει. Έτσι θα περνούσε τα τελευταία 3 χρόνια της ζωής της δείχνοντας ότι μπρος τα κάλλη… κάτι είναι και ο πόνος, εξωτερικός και περισσότερο εσωτερικός…

Ακολουθήστε μας στο Google News

Facebook
Twitter
LinkedIn

Περισσότερα
άρθρα