Μουντιάλ: όπλο σε λάθος πόδια, του Βαγγέλη Γεωργίου

Δημοσιεύθηκε

flust.gr-ιστορία

Το Μουντιάλ δεν ήταν πάντα πίτσα, μπύρα και Έλληνες αθλητικογράφους και διαφημιστές να προσπαθούν να αναγάγουν μια νίκη της εθνικής σε ποδοσφαιρικό DNA. Βέβαια, η ελληνική ξιπασιά όσο και να προκαλεί τα νεύρα των σκεπτόμενων φιλάθλων ευτυχώς δεν έχει προκαλέσει… πόλεμο.

Η αντίληψη ότι ο αθλητισμός ενώνει τους ανθρώπους και γενικότερα τους λαούς έχει καλλιεργηθεί σε τέτοιο βαθμό στο ευρύ κοινό που η παραδοξότητα βρίσκεται στο γεγονός ότι κάτι τέτοιο επαληθεύεται μέσω της διάψευσής του. Δύο παγκόσμια κύπελλα ποδοσφαίρου συνδέθηκαν με συρράξεις κρατών δείχνοντας ότι δεν είναι μόνο ο πόλεμος η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα αλλά…

Το ματσάκι που κόστισε έναν πόλεμο

flust.gr-ιστορία

Στις 15 Ιουνίου του 1969 στην πόλη του Μεξικού, δύο λατινοαμερικανικές ποδοσφαιρικές ομάδες αγωνίζονται μεταξύ τους για τη πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου του 1970. Ήταν ο δεύτερος αγώνας μεταξύ Ονδούρας και Ελ Σαλβαδόρ στα πλαίσια του δεύτερου προκριματικού γύρου και τα νεύρα των παιχτών κρέμονταν από μια κλωστή. Στον πρώτο αγώνα, η Ονδούρα κέρδισε στην έδρα της με 1-0. Σε αυτό τον δεύτερο αγώνα το Ελ Σαλβαδόρ πήρε την εκδίκησή του κατατροπώνοντας με 3-0 τους θρασείς Ονδουρινούς.

Έτσι ενώ εκκρεμούσε ένα ακόμα παιχνίδι, στον απόηχο του δεύτερου αγώνα ο Τύπος των δύο χωρών άρχισε ένα πόλεμο φημών. Τα ΜΜΕ της Ονδούρας ανέφεραν περιπτώσεις βίας Σαλβαδορινών εις βάρος Ονδουρινών ενώ αυτά του Ελ Σαλβαδόρ έγραφαν για επιθέσεις σωμάτων ασφαλείας της Ονδούρας, σε βάρος μεταναστών του Ελ Σαλβαδόρ που βρίσκονταν στην Ονδούρα. Τα media και οι πολιτικοί των λατινοαμερικανικών κρατών εκείνης της εποχής, ήταν εκπαιδευμένοι στην απάτη και στην ίντριγκα. Στις 26 Ιουνίου, η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ, διέκοψε διπλωματικές επαφές με την Ονδούρα σε ένδειξη διαμαρτυρίας αφού οι κιαρατάδες οι άλλοι τσιμπήσανε 3 γκολάκια και σήκωσαν μπαϊράκι. Αμέσως, βγήκαν οι κουμπούρες και τα πυροβόλα στα σύνορα των δύο χωρών, ξεσπώντας ένας πραγματικός πόλεμος που διήρκεσε 4 μέρες. Χάθηκαν 3000 κακομοίρηδες που πήγανε να πολεμήσουν χωρίς σκοπό και χωρίς να αναδειχτεί κανένας νικητής. Μα αν υποθέταμε ότι αναδεικνυόταν νικητής πόσο γελοίες θα ήταν οι διαπραγματεύσεις και οι όροι του νικητή; Μετά από αυτό το άθλιο ημίχρονο, ο τρίτος αγώνας έγινε κανονικά στις 27 Ιουνίου και το εισιτήριο για τη διοργάνωση το πήρε το Ελ Σαλβαδόρ έπειτα από ένα δραματικό παιχνίδι με σκορ 3-2. Η ομάδα του Ελ Σαλβαδόρ αλλά και οι φίλαθλοι δεν θα έπρεπε να πανηγυρίζουν, διότι απέδειξαν ότι αθλητισμός όχι μόνο δεν ένωσε τους δύο λαούς αλλά τους χώρισε ακόμα περισσότερο.

Η εκδίκηση του Μαραντόνα για τους 649 νεκρούς αργεντινούς φαντάρους

flust.gr-ιστορία

Την άνοιξη του 1982 το δικτατορικό καθεστώς της Αργεντινής το έπαιξε καουμπόικα και έκανε ένα ντου σε κάτι νησάκια εκεί κοντά, τα Φώκλαντ. Τα νησιά αυτά βρίσκονταν υπό βρετανική κατοχή αλλά οι αργεντινοί διαφωνούσαν, με αποτέλεσμα να αρχίσουν τα όργανα και να βρουν το θάνατο 255 Βρετανοί και 649 Αργεντινοί στρατιώτες. Εν πάση περιπτώσει, οι βρετανοί κράτησαν εκείνη την αποικία τους και οι αργεντινοί το κράτησαν μανιάτικο.

4 χρόνια αργότερα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, χιλιάδες Βρετανοί φίλαθλοι θα έβλεπαν το ντοπαρισμένο κωλόπαιδο από την Αργεντινή, να βάζει στο πρώτο ημίχρονο του αγώνα Αργεντινή-Βρετανία ένα γκολάκι που θα ακύρωνε και το μεγαλύτερο λαμόγιο έλληνα διαιτητή. Το χέρι σε αυτό το γκολ ήταν τόσο εμφανές που οι ίδιοι συμπαίκτες του Μαραντόνα δίστασαν ακόμα και να τον αγκαλιάσουν.

flust.gr-ιστορία

Το δεύτερο γκολ του Μαραντόνα ήταν αυτό που έθιξε περισσότερο την αγγλική περηφάνια αφού έτρεξε 60 μέτρα σε 10 δευτερόλεπτα και περνώντας 5 Άγγλους παίκτες σημείωσε ένα τέρμα που θα χρειαζόταν φυσιοθεραπευτής για να συνέλθει η αγγλίδα βασίλισσα. Ο Άγγλος εκφωνητής παραδεχόταν ότι δεν χωρά αμφισβήτηση γι αυτό το γκολ…

Μετά το παιχνίδι, ο μαέστρος πλην ντοπαρισμένος Μαραντόνα δήλωσε «αν και είχαμε πει πριν από το παιχνίδι ότι το ποδόσφαιρο δεν είχε τίποτα να κάνει με τον πόλεμο στις Μαλβίνες ξέραμε ότι [οι βρετανοί] είχαν σκοτώσει πολλά αγόρια της Αργεντινής εκεί, τους σκότωσαν σαν πουλιά. Και αυτός ο αγώνας ήταν η εκδίκηση μας». Κάποιοι επενδύσανε στα πόδια τους περισσότερα απ’ ότι στο μυαλό τους..

Βέβαια για να μην αδικούμε το ποδόσφαιρο τα αίματα έχει ανάψει μέχρι και το… κρίκετ. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι ηγέτες του Πακιστάν και της Ινδίας, αποπειράθηκαν να βελτιώσουν τις διπλωματικές σχέσεις των χωρών τους διοργανώνοντας αγώνες κρίκετ έτσι μήπως σταματήσουν να είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη για λίγο. Ωστόσο, φαίνεται ότι κατάφεραν το ακριβώς αντίθετο καθώς υπήρχαν περιπτώσεις που σε κάποιο αγώνα, οι Ινδοί φίλαθλοι, λιθοβόλησαν τους Πακιστανούς παίκτες. Το 2000 Ινδοί σκληροπυρηνικοί φίλαθλοι, κατέστρεψαν το γήπεδο κρίκετ του Νέου Δελχί, για να ακυρωθεί η επίσκεψη της πακιστανικής ομάδας.

Έτσι η μάζα είναι πάντα καλόβολη… συμπεριφέρεται φιλόξενα σε οτιδήποτε δίνει αφορμή για βία.

Ακολουθήστε μας στο Google News

Facebook
Twitter
LinkedIn

Περισσότερα
άρθρα