Πόσο ηλίθιo, πόσο τραγελαφικό (για όσους διαθέτουν ακόμα το χιούμορ τους), πόσο εκτός πραγματικότητας μπορεί να φαίνεται όλο αυτό το καινούργιο σκάνδαλο της εγχώριας πολιτικάντικης ζωής; Χάσαμε το στικάκι stop. Μάλλον τα στικάκια, γιατί κάθε μέρα πολλαπλασιάζονται. Ποιός το έχει; Πού το έδωσε; Από ποιόν το πήρε; Ποιοι ήταν μέσα; Ποιοι βγήκαν έξω; Ποίος φταίει και πόσο και γιατί; Μία ωραιότατη κολοκυθιά για να έχουν να παίζουν οι πολιτικάντηδές μας. Γιατί αυτό το παιχνίδι σίγουρα το κατέχουν καλά όλοι τους. Και γιατί με αυτό το παιχνίδι βρήκαν έναν τρόπο (όπως και στο παρελθόν), να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο από τα σοβαρά προβλήματα και να κρύψουν την τεράστια ανικανότητα τους (που καθημερινά την πληρώνουμε) να τα λύσουν ή έστω να τα ισορροπήσουν.
Γιατί τα σοβαρά δεν είναι τα στικάκια (η σοβαρότητα χάνεται μαζί με την διαγραφή ονομάτων από την λίστα), ούτε οι πολιτικάντηδες και τα τερτίπια τους (γιατί αν ήθελαν θα είχαν μαζέψει για το κράτος εκατομμύρια από την λίστα), αλλά η κοινωνία που έχει αφεθεί στην τύχη της. Είναι τα σχολεία που δεν έχουν θέρμανση σε έναν βαρύ χειμώνα (και η φύση εναντίον μας ή όπου φτωχός και η μοίρα του) με παιδιά πεινασμένα κυριολεκτικά και πιεσμένα ψυχολογικά από όσα ζουν οι οικογένειες τους. (Και αν τις καλές εποχές η παιδεία που πρόσφερε το κράτος ήταν επιπέδου κάτω από το μηδέν, ας φανταστούμε τώρα τι γίνεται). Είναι οι νεόφτωχοι και νεοάστεγοι (εν δυνάμει χαρακτηρισμός για όλους μας) που στριμώχνονται στα συσσίτια (που υπάρχουν ακόμα). Είναι οι απελπισμένοι έχοντες ακόμα εργασία, που από την μια χαίρονται που ακόμα έχουν, από την άλλη αγωνιούν για πόσο ακόμη και το κυριότερο, τρελαίνονται γιατί πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο αν θα φάνε ή θα πληρώσουν τους λογαριασμούς και τα χαράτσια. Γιατί και τα χαράτσια πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο και υποπτεύομαι ότι λόγω και της ρύπανσης από τα τζάκια, το επόμενο (χαράτσι) θα αφορά τον αέρα που αναπνέουμε (μάλλον τον καπνό από τα τζάκια). Γιατί δεν έμεινε και τίποτα άλλο προς φορολόγηση. Υπάρχουν βέβαια και αρκετοί (ανάμεσα μας), περίπου 2500 χιλιάδες κατέχοντες (όχι απαραίτητα κατακριτέο), όμως όταν βρίσκεσαι σε μια λίστα έχοντας πολλά εκατομμύρια αυτή την εποχή, ένα άγχος το χεις.
Άλλα μέχρι να τελειώσει η «κολοκυθιά» των πολιτικάντηδων, αυτοί θα την έχουν βρει την «άκρη». Για μας τους υπόλοιπους, δεν ξέρω που θα βρισκόμαστε τότε, αλλά τώρα εξακολουθούμε να είμαστε στο «τρεχάτε ποδαράκια μου και σήμερα».
