Ευτυχώς που βρήκα 2D κόπια της ταινίας αλλιώς θα βρίσκαμε τα μυαλά μας χυμένα στην μεγάλη οθόνη.
Ελπίζω κάποια στιγμή οι Ελληνικές εταιρίες να φέρουνε το True 3D στην Ελλάδα γιατί δεν πάει άλλο με αυτόν τον πονοκέφαλο. Από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες το τρίτο Hobbit, ξέροντας εξ αρχής ότι δεν θα γινόταν κάτι το φοβερό. Μας είχαν προϊδεάσει άλλωστε οι προηγούμενες δύο ταινίες. Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, όλα αυτά λέγονται γιατί είναι φυσιολογική η σύγκριση με την τριλογία του Άρχοντα. Ας είναι και διαφορετικά βιβλία. Ας έχουν διαφορετικό αναγνωστικό κοινό. Νομίζω για όσους δεν έχουν διαβάσει τα βιβλία με τον ίδιο τρόπο αντιδρούν.
Εγώ έχω διαβάσει τους Άρχοντες αλλά όχι το Hobbit. Προαιώνιο ερώτημα πριν ακόμα την πρώτη ταινία πως θα γίνουν τρεις ταινίες ένα τόσο δα μικρό βιβλίο. Ενώ στις πρώτες δύο ταινίες κυρίως για τους fan της σειράς ήταν ιντριγκαδόρικες οι παραφουσκωμένες λεπτομέρειες, στην Τρίτη ταινία ξεφεύγει το πράγμα και καταντάει γελοίο. Εξηγούμαι. Το στόρι για μένα τελειώνει στον θάνατο του δράκου. Τα υπόλοιπα μετά είναι για 2μισι κιλά Ποπ Κορν και 1μιση λίτρο Κοκακόλα Light. Δεν υπάρχει λόγος που γίνεται αυτή η μάχη των 5 στρατών. Οκ, καλά τα φράγκα αλλά δεν γίνεται ολόκληρα πάνσοφα ξωτικά να δημιουργούν πόλεμο για φραγκοδίφραγκα. Επίσης, οι άνθρωποι επιζούν από επίθεση δράκου ρε φίλε, και στο καπάκι πάνε σερί για πόλεμο γιατί ο Master Dwarf αποτρελάθηκε και δεν τους δίνει μερίδιο. So What?? Επίσης τα Orcs επιτίθενται γιατί το Lonely Mountain είναι λέει σε στρατηγικό σημείο. Αφού ρε δικέ μου 3 ταινίες μετά έτσι κι αλλιώς χάνουν τα Orcs από το πιο μικρό πλάσμα επί Μέσης Γης. Το ξέρουμε!
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι εξαρχής το πρόβλημα με τις ταινίες Hobbit ήταν ότι ο θεατής δεν μπορούσε να ταυτιστεί με κανέναν από τους πολλούς χαρακτήρες της ταινίας. Έτσι λοιπόν μετά τον θάνατο του εντυπωσιακού δράκου γίνεται μια επική μάχη που απλά γουστάρεις τη μάχη. Και ο κακός να κερδίσει δεν σε πολυνοιάζει. Και φάνηκε στην Τρίτη ταινία το 2μισάωρο βγήκε πιο δύσκολα από ποτέ. Μόνο ως απαράδεκτες λαμβάνονται οι κωμικές σκηνές της ταινίας από τον Joe Pesci της Μέσης Γης. Επίσης τα δράματα έχουν υφή σαπουνόπερας καθώς τα αγαπησιάρικα πλάνα το μόνο που καταφέρνουν είναι να κάνουν συμπαθή την παρθενόπη ξανθιά που παρακαλάει τον Aragorn στις δύο τελευταίες ταινίες του Άρχοντα μπας και αλλά δεν! Τώρα τα ala Matrix ακροβατικά του Legolas θα τα θεωρήσω συνέχεια του γενικού χαβαλέ που λαμβάνει χώρα σε πολλές σκηνές της ταινίας.
Διαβάζοντας τα παραπάνω θα πει κανείς ότι έχει να περιμένει μια κακή ταινία. Καμία σχέση! Απλά αν τα παραπάνω συνέβαιναν σε μια ταινία τύπου Hunger Games θα σας έλεγα μην πατήσετε το πόδι στην αίθουσα. Όλα όμως τα παραπάνω συμβαίνουν στην Μέση Γη. Στο μέρος που οι μύθοι είναι τόσο αληθοφανείς, τα πλάσματα τόσο συμπαθητικά και η ιστορία ξέρεις καλά ότι στην επόμενη Τριλογία απογειώνεται. Δεν γίνεται να παραβλέψουμε την επανεμφάνιση του Sauron και τα ωραία κλεισίματα ματιού στον Άρχοντα είτε σκηνοθετικά είτε σεναριακά, είτε μουσικά. Αξίζει άλλο ένα ταξίδι στην Μέση Γη. Απλά αυτή τη φορά να περιμένετε ένα παιδικό παραμύθι και όχι μια ενήλικη ταινία…
